حشمت رادفر/روزنامهنگار
نخستین باری که روزنامهی اطلاعات روز را در میان رسانههای چاپی کشور دیدم، زمستان سال 1390 بود. من مطابق عادت، وقتی نشریهای را برای نخستین بار ببینم با نگاه به عناوین درشت و هیئت تحریریهی آن کوشش میکنم خطمشی و پالیسی نشراتی آن را بفهمم؛ اگر در نگاه اول به این نتیجه برسم که نشریه آزاد است، با دقت بیشتری یکی دو تحلیل یا گزارش آن را به صورت گزینشی میخوانم و اگر فکر کنم که جناحی، قومی، مذهبی یا حزبی است، به خوانش عمودی عناوین و تیم نشراتی آن بسنده میکنم.
اطلاعات روز، در نخست با طراحی و دیزاین ظریف و قطع کوچک آن، یک رسانهی آزاد با رویکرد بازرگانی محض به نظرم میرسید، و تا انتخابات 93 که مسئولیت نظارت از محتوای نشرات رسانهها را بهعهده داشتم، اطلاعات روز زیاد توجهم را جلب نکرده بود. اما رویکرد بیطرفانه و نگاه انتقادی آن در جریان انتخابات، اطلاعات روز را در سطح سه چهار نشریهی چاپی غیرجناحی افغانستان، برای تیم نظارتی ما مطرح کرد و من تحلیلها و ترجمههای انتخاباتی این روزنامه را همواره میخواندم. تا اکنون نیز هرگاه این نشریه به دستم برسد، دستکم یک تحلیل از آن میخوانم. در کنار محتوا، شیوهی نگارش و ویرایش مطالب، و قطع و صحافت اطلاعات روز همیشه برایم جالب بوده است.
اکنون اطلاعات روز از روزنامههای مطرح و پرمخاطب افغانستان است. در بازتاب رویدادها و تحلیل وقایع، دست بالا و نگاه منحصربهفردی دارد. ویژهنامههایی که هرچندگاه یکبار در موارد مختلف منتشر میکند، ابتکار جالبی است که زمینهی بازتاب دیدگاههای متفاوتی در بارهی یک شخص یا یک موضوع مشخص را فراهم میسازد.
چاپ 1000 شماره از این روزنامهی وزین و پرمخاطب را، برای دستاندرکاران و گردانندگان جوان، متعهد و پرتلاش اطلاعات روز، که دشواریها و تنگناهای فراوانی را در راستای اطلاعرسانی ارزشمدار و به دور از علایق و سلایق سیاسی، تباری، قومی و مذهبی متحمل شدهاند، تبریک میگویم. استوار و کامگار بمانید.