صدها تن از بازماندگان قربانیانی که در سه دهه گذشته در جنگ‌ها کشته شده‌اند، در کابل راه‌پیمایی کردند. شماری از اعضای نهادهای مدنی و فعالان حقوق بشر نیز در این راه‌پیمایی بودند و خواست اصلی آن‌ها به دادگاه کشیدن افرادی بود که در سه دهه‌ی گذشته در افغانستان به نقض حقوق بشر متهم شده‌اند.
این راه‌پیمایی از سوی «انجمن دادخواهان افغانستان» به مناسبت روز جهانی حقوق بشر برگزار شد و شرکت کنندگان، راه‌پیمایی خود را از نزدیک دفتر سازمان ملل متحد و کاخ ریاست جمهوری آغاز کردند. مسئولان این انجمن گفتند که تأمین عدالت «با حضور ناقضان حقوق بشر در قدرت» ناممکن است و شعارهایی را نیز در اعتراض به همین موضوع با خود حمل کردند.
در اعلامیه‌ی پایانی این راه‌پیمایی همه‌ی جناح‌های درگیر جنگ از سه دهه پیش تا حال به لحن تندی تندی انتقاد شده‌اند. در این اعلامیه از نیروهای بین‌المللی هم به دلیل تلفات غیرنظامیان انتقاد شده است. برگزار کنندگان این راه‌پیمایی دموکراسی و حقوق بشر را «شعارهای فریبنده»ای خوانده‌اند که به باور آن‌ها «فجایع» زیادی زیر نام این شعارها در افغانستان صورت گرفته‌اند.
شرکت کنندگان این راه‌پیمایی پلاکاردها، شعارها و عکس‌های قربانیان سه دهه‌ی گذشته را حمل کردند و خواستار رسیدگی به موارد نقض حقوق بشر در کشور شدند. هر‌چند مسئولان انجمن دادخواهان گفته‌اند که به «مبارزه»ی خود برای تأمین عدالت و رسیدگی به موارد نقض حقوق بشر ادامه می‌دهند، اما از هیچ‌نهاد داخلی و خارجی کمک نمی‌خواهند.
ویدا احمد، رییس این انجمن گفت که محاکمه‌ی عاملان جنایت‌های سه دهه‌ی گذشته هدف اصلی شرکت کنندگان این راه‌پیمایی است. این انجمن این هفته را «هفته‌ی قربانیان» نام‌گذاری کرده و برنامه‌ی یک هفته‌ای برای دادخواهی قربانیان سه دهه‌ی گذشته به راه انداخته‌اند.
مسئولان این نهاد دیروز نمایشگاه عکس قربانیان سه دهه‌ی گذشته را در قصر دارالامان در غرب کابل، که در جنگ‌های داخلی به ویرانه‌ای بدل شده برگزار کردند. روشن کردن شمع در محله‌ی «پولیگون» در پل‌چرخی در حومه‌ی شرقی شهر کابل و محله‌ی افشار در غرب کابل در شام‌گاه دیروز از دیگر برنامه‌های این انجمن‌اند.
پولیگون پل‌چرخی در دوره‌ی حاکمیت حزب دموکراتیک خلق میدان تعلیمات نظامی بود و گفته شده که در آغاز حاکمیت این حزب هزاران تن به صورت دسته‌جمعی در این میدان اعدام شدند. افشار در دهه‌ی نود میلادی در اثر جنگ‌های میان‌گروهی ویران شد و عده‌ی زیادی در آن‌جا کشته شدند. اخیرا فهرست نام‌های حدود پنج هزار نفر از قربانیان سال‌های ۱۳۵۷ و ۱۳۵۸ منتشر شد که گفته شده بیش‌تر آن‌ها بین ۱۳۵۷_۱۳۵۸ در نخستین سال به قدرت رسیدن حزب دموکراتیک خلق در پل‌چرخی کشته شدند. «بی‌بی‌سی»
