محققان براي نخستين‌بار با به رقص درآوردن قطره‌ها آب، موفق به نمايش حالت برگشت‌پذير استاتيک و پوياي خودمونتاژ شده‌اند. محققان دانشگاه آلتو با هم‌کاري مؤسسه‌ی فن‌آوري پاريس، با قرار دادن قطره‌های آب حاوي نانوی ذرات مقناطيسي بر روي سطوح قوي دافع آب موفق به ايجاد ساختارهاي مختلف ايستا و پويا با استفاده از نوسان‌هاي دوره‌يي ميدان مقناطيسي شده‌اند. اين سيستم جديد نشان مي‌دهد، الگوهاي قطره‌های استاتيک از طريق نوسان ميدان مقناطيسي قادر به تبديل شدن به قطره‌های پويا با مصرف انرژي اند. تشکيل اين ساختار با به حد اقل رساندن انرژي به حالت ايستا و با مصرف مستمر انرژي به حالت پويا در مي‌آيد. فرايند خودمونتاژي که در آن ترکيبات چندگانه از ساختارهاي سازماندهي شده‌ی بدون دخالت خارجي تغيير حالت پيدا کنند، بسيار مهم است؛ چراکه بسياري از سيستم‌هاي طبيعي براي ايجاد برنامه‌هاي کاربردي آينده وابسته به چنين ساختارهايي اند. دکتر «رابين راس»، از محققان دانشگاه آلتو تأکيد مي‌کند: اين مطالعه تنها با هدف به رقص درآوردن قطره‌های آب انجام نشده است، بلکه تلاشی براي توسعه‌ی روش جديد ايجاد سيستم‌هاي هوشمند و مواد جديد محسوب مي‌شود. محققان تاکنون تلاش‌هاي زيادي براي توليد مواد عمل‌کردي بر پايه‌ی سلسه‌مراتب خودمونتاژ استاتيک انجام داده‌اند و اين سيستم جديد مي‌تواند مسير را براي توسعه‌ی مواد پوياي چند‌منظوره هم‌وار کند.
