سازمان پزشکان بدون مرز با انتشار گزارشی از وضعیت مراکز درمانی و ارائه‌ی خدمات بهداشتی در افغانستان انتقاد کرده است. این سازمان گفته که تنش‌های داخلی، عدم دسترسی به مراکز درمانی، فقر و کم بودن تعداد کارمندان آموزش دیده، باعث شده که برخلاف گزارش‌هایی که تاکنون ارائه شده، وضعیت بهداشتی در افغانستان در شرایط بدی قرار داشته باشد.
در جدید‌ترین گزارش این نهاد که دیروز در کابل نشر شد، آمده که آن‌ها با هدف ارائه‌ی یک تصویر واضح از وضعیت بهداشت در افغانستان، چهار شفاخانه در ولایت‌های هلمند در جنوب، خوست در جنوب‌شرق و قندوز در شمال‌شرق را برای مدت ۶ ماه زیر نظر داشته و با ۸۰۰ بیمار نیز مصاحبه کرده‌اند.
این نهاد افزوده که هدف از این کار، درک دقیق از وضعیت بیماران و این‌که آنان با چه مشکلاتی روبه‌رو هستند، بوده است. پزشکان بدون مرز گفته که نتایج به دست آمده از این تحقیق، شوک‌آور است. به گفته‌ی این سازمان، علی‌رغم این‌که افغانستان از سال ۲۰۰۲ تا اکنون، دست‌آوردهای بسیاری در بخش بهداشت داشته، اما واقعیت این است که نیازهای درمانی در این کشور به مراتب بیش‌تر از آن چیزی است که تا حال گزارش شده است.
در گزارش این سازمان آمده که در زمینه‌ی بهداشت در افغانستان، تفاوت‌های زیادی میان حرف و عمل دیده می‌شود، ولی به دلیل عدم دسترسی به اطلاعات و آمار، فعلا مشکل است که در رابطه با میزان دقیق نیازمندی مردم این کشور به خدمات بهداشتی قضاوت کنیم.
در این گزارش از خانواده‌هایی صحبت شده که در راه رفتن به مراکز درمانی، هدف انفجار ماین زمینی قرار گرفته‌اند، یا زن حامله‌ای که مجبور شده فاصله‌‌ی طولانی را برای رسیدن به مرکز درمانی طی کند، روستاییانی که در میدان جنگ گیر مانده و افراد مسلح از آنان درخواست‌هایی داشته‌اند و کسانی که مجبور شده‌اند شب‌ها را بر بالین فرد کشته شده یا مجروح بمانند و نتوانند او را به مراکز درمانی برسانند.
یافته‌های این نهاد نشان می‌دهند که از هر چهار نفری که با آن‌ها مصاحبه شده، یک نفر، خود یا یکی از نزدیکان آن‌ها در طول ۱۲ ماه گذشته خشونت و جنگ را تجربه کرده‌اند. علاوه بر‌این، از هر چهار نفر، یکی از آنان اعضای خانواده یا نزدیکان خود را به دلیل خشونت‌ها از دست داده‌اند. در این گزارش، از افراد مسلح، فعالیت‌های مجرمانه و تنش‌های همگانی، به عنوان اصلیترین عوامل این خشونت‌ها ذکر شده است.
این گزارش هم‌چنین گفته که یک نفر از پنج فردی که با آن‌ها مصاحبه شده، به دلیل عدم دسترسی به مراکز درمانی، عضوی از خانواده یا دوستان نزدیک خود را در ۱۲ ماه گذشته از دست داده‌اند. فقر و هزینه‌های سرسام‌آور پزشکی، دور بودن از مراکز درمانی، جنگ و خشونت از دلایل عدم دسترسی این افراد به مراکز درمانی خوانده شده‌اند.
برخی از افرادی که با آن‌ها مصاحبه شده، گفته‌اند که برای دسترسی به مراکز بهداشتی، زیاد خوش‌شانس نبوده‌اند و از چهار سفری که به این مراکز داشته‌اند، در سه مورد، به دلیل بسته شدن راه‌ها بر اثر جنگ، نتوانسته‌اند خود را به مراکز درمانی برسانند.
براساس این گزارش، ۶۶ درصد افراد شرکت کننده در این تحقیق نیز گفته‌اند که درآمد روزانه‌ی آن‌ها کمتر از یک دالر است، در حالی‌که هزینه‌ی درمانی به ۴۰ تا ۱۱۴ دالر در روز می‌رسد. بسیاری از این افراد ناگزیر شده‌اند برای پرداخت هزینه‌ی درمان، پول قرض بگیرند یا اموال خود را بفروشند.
نحوه‌ی ارائه‌ی خدمات بهداشتی نیز یکی از چالش‌های مطرح شده در این گزارش است. چهار نفر از پنج نفری که با آنان مصاحبه شده، دلیل مرگ بستگان و دوستان خود را سطح پایین آموزش و آگاهی کارمندان مراکز درمانی دانسته‌اند. پزشکان بدون مرز در این گزارش، اعلام کرده که بعد از ۱۲ سال حضور نیروهای خارجی در افغانستان، اکنون توجه جامعه‌ی بین‌المللی به این کشور روز‌به‌روز کاهش می‌یابد.
در گزارش این سازمان آمده که با خروج نیروهای بین‌المللی از افغانستان تا پایان سال جاری، برگزاری انتخابات ریاست جمهوری و انتقال مسئولیت‌ها از نیروهای بین‌المللی به نیروهای امنیتی افغان، انتظار می‌رود بخش‌های دیگر زندگی در این کشور به فراموشی سپرده شوند.
سازمان پزشکان بدون مرز افزوده که فعالیت‌های خود را در سال ۲۰۱۴ به منظور رسیدگی به مشکلات روزافزون بهداشت در افغانستان، برآورده ساختن نیازهای درمانی و ارائه‌ی خدمات بشردوستانه به مردم این کشور ادامه داده و بیش‌تر از گذشته گسترش خواهد داد. «بی‌بی‌سی»
