يک کارشناس امور فضايي ناسا از وجود ساختارهاي عظيم ناشناخته در فضا خبر داده که مانند جاروبرقي عمل کرده و با کشاندن کهکشانها به سوي خود، جهان را کج کردهاند.
ديويد گلن، اولين آمريکايي حاضر در مدار اشاره کرده که انسانها بر اين تصور اند که درک کاملا خوبي از قوانين جهان دارند. به گزارش ايسنا، وي ميگويد طبق باور انسان، ما بر روي يک سيارهی کوچک در مدار خورشيد و در حاشيهی کهکشان راه شيري که گلن آن را يک کهکشان کاملا عادي در يک جهان بينهايت خوانده، قرار داريم. به گفتهی گلن، بيشتر ما فکر ميکنيم قوانين فيزيک در جهان تغيير نميکنند، حتا اگر موارد آزمايشي ما ميلياردها سال نوري دورتر باشند. اين نظريه اصل کوپرنيکي نام دارد که دانشمندان بيشتر دانش علمي خود در مورد جهان را بر اساس آن پايهگذاري کردهاند. اما به گفتهی گلن، اين کار ميتواند بسيار اشتباه باشد. دانشمندان با بررسي نور کهکشانهاي دور براي مطالعهی سرعت و جهت اجسام متحرک، مانند سيارات و ستارگان، شروع به بررسي محتاطانهتر ساختار جهان کردهاند. براساس مشاهدات آنها، برخي خوشههاي کهکشاني دور به جاي اين که طبق انتظار از يکديگر دور شوند، به نظر ميرسد که در يک جريان فضايي مانند يک رودخانه گير کردهاند. اين اجسام با سرعتهاي بسيار زياد (حدود 3.2 ميليون کيلومتر در ساعت) در يک مسير خاص حرکت ميکنند. دانشمندان مطمئن نيستند که دليل اين امر چيست؛ اما آن را جريان تاريک خواندهاند. گلن براي بررسي دليل رويداد اين امر، اظهار کرده که به عقيدهی دانشمندان بايد يک چيز بزرگتر در فضا وجود داشته باشد. وي گفت: اين چيز بايد بسيار بزرگتر از هرچيزي باشد که دانشمندان تاکنون در جهان شناخته شده ديدهاند. به گفتهی گلن، اين چيز ميتواند به قدري عظيم باشد که خوشههاي کهکشاني در برابر آن کوتوله به نظر برسند و توسط اين جاروبرقي غولپيکر فضايي به درون کشيده شوند. به باور دانشمندان، اين جسم عظيم اسرارآميز به قدري بزرگ است که احتمالا جهان را کج کرده است. البته به گفتهی گلن، اکنون امکان بررسي اين نظريه وجود ندارد؛ چرا که دانش بشري از فنآوري مشاهده، ساختارهاي عظيم خارج از جهان قابل مشاهده که شعاع آن حدود 45.7 ميليارد سال نوري است، برخوردار نيست. وي بر اين نکتهی جالب تأکيد داشته در حالي که جهان در 14 ميليارد سال قبل به وجود آمده، نور وراي جهان شناخته شده از زمان کافي براي رسيدن به تلسکوپهاي بشري برخوردار نبوده است. برخي دانشمندان تلاش کردهاند که اين پديده را با اين فرضيه که يک جهان همسايه باعث کشش و شيب عجيب شده، اين پديده را توضيح دهند. به گفتهی گلن، اگرچه شايد زمان زيادي طول بکشد تا فنآوري لازم براي شناسايي ماهيت اين اجسام عظيم توليد شوند. اين اجسام از قدرت کافي براي زير سوال بردن اصل يکنواختي جهاني توسط کارشناسان برخوردارند.