حساب‌دهی شفاف فقط این | طنز

عیسا قلندر

ایالات متحده امریکا مبلغ 125 میلیون دالر را به بی‌جاشدگان افغانستان کمک کرد. این کمک قرار ذیل توزیع شد:

1- مبلغ 78 میلیون دالر در اختیار مقامات عالی‌رتبه‌ی افغانستان قرار داده شد. کمیته‌ی حمایت از بی‌جاشدگان افغانستان بدین مناسبت اعلامیه‌ی مطبوعاتی صادر کرده که خدمت شما به خوانش می‌گیریم: «مردم عزیز افغانستان می‌دانند که خانواده‌ی مقامات عالی‌رتبه‌ی کشور از افغانستان بی‌جا شده و ‌اکنون با تحمل رنج فراوان در کشورهای مانند امریکا، کانادا، سویس، انگلستان، ناروی، امارات متحده‌ی عربی، هند، ایران، استرالیا و … زندگی می‌کنند. از آن‌جایی‌که مخارج زندگی در این کشورها ده‌ها برابر بیش‌تر از خرج زندگی در افغانستان است، ما بعد از محاسبات بسیار دقیق، مبلغ 78 میلیون دالر را برای مقامات اختصاص داده‌ایم. توقع ما از مقامات عزیز کشور این است که زیاد چِنه نزنند. همچنان قابل یادآوری است که مقامات عالی‌رتبه‌ی عزیز ما صدها نفر دیگر را از کشورهای غربی بی‌جا کرده و به‌عنوان مشاور و متخصص در افغانستان آورده است. اما ما به صراحت اعلام می‌کنیم که این کمک شامل حال این دسته از بی‌جاشده‌ها نیست. چرا که این بی‌جاشده‌ها به اندازه‌ی کافی از بودجه‌ی سالانه‌ی حکومت برداشت می‌کنند و الحمدلله کفایت زندگی‌شان را می‌کند. والسلام علیکم و رحمته‌الله و برکاته.»

2- 12 میلیون دالر دیگر از این کمک‌ها بی‌جا شده است. کمیته‌ی حمایت از بی‌جاشدگان افغانستان در بخشی از اعلامیه‌ی خویش یادآوری می‌کند که «در کشوری که انسان بی‌جا می‌شود، زن بی‌جا می‌شود، مرد بی‌جا می‌شود، پیر و جوان بی‌جا می‌شود، باسواد و بی‌سواد بی‌جا می‌شود، پول که عبارت از چِرک کف دست می‌باشد نیز بی‌جا می‌شود. بنابراین مردم شریف افغانستان خوب می‌داند که مقصد ما چیست. پس 12 میلیون بی‌جا شده که به این حساب ما در امر مبارزه با فساد در حدود 90.4 فیصد موفق بوده‌ایم و تنها 9.6 فیصد غفلت کرده‌ایم. ما به مردم افغانستان وعده می‌دهیم که با فساد اداری و مالی تا زمانی‌که یک دالر پول وجود داشته باشد، مبارزه خواهیم کرد.»

3- باقی ‌ماند 35 میلیون دالر دیگر. از این 35 میلیون دالر، 4.7 میلیون‌اش مصرف دفتر، معاشات، قرطاسیه، کرایه‌گیری موترهای زرهی، پاکت خط و تنقلات شده است. حالا چند باقی ماند؟ 30 میلیون و 300 هزار دالر دیگر.

4- از مجموع 30 میلیون و 300 هزار دالر باقی مانده، به مبلغ مجموعی 6 میلیون و 420 هزار دالر اختلاس شده. این اختلاس به‌دست آن عده از مقامات عالی‌رتبه صورت گرفته که قبلا به‌نام مکتب خیالی و معلم خیالی اختلاس می‌کردند. متأسفانه آن‌ها این‌بار به حساب خانواده‌های خیالی بی‌جاشده این مبلغ را زدند. همکاران ما از بس تعجب کرده به همدیگر می‌گویند «نوش جان‌شان! خوب سر ما را چرخ داده برد؟!»

5- چند باقی ماند؟ 23 میلیون و 880 هزار دالر دیگر. از این مبلغ باقی‌مانده، ما برای ریاست مهاجرین و عودت‌کنندگان هر ولایت به مبلغ 20 هزار دالر بودجه وسط سال ارسال نموده‌ایم که مجموعا به 33 ولایت افغانستان (غیر از کابل) 660 هزار دالر ارسال کرده‌ایم و 220 هزار دالر دیگر را به وزارت اختصاص داده‌ایم که در کل باقی می‌ماند 23 میلیون دالر دیگر.

6- سه میلیون دالر دیگر را برای ورکشاپ‌های آموزشی در کابل و ولایات اختصاص داده‌ایم و انشاءالله اگر خواست خداوند باشد، به‌زودترین فرصت این ورکشاپ‌های آموزشی را در سراسر افغانستان دایر کرده و در مورد بی‌جاشده‌ها معلومات انترنتی ارایه خواهیم کرد.

7- حالا ما و شما داریم 20 میلیون دالر دیگر. از این 20 میلیون دالر، به مبلغ مجموعی 15 هزار و 665 دالر آب معدنی، کمپل و خیمه خریداری شده که به‌زودترین فرصت شما شاهد توزیع آن در چند ولایت محروم افغانستان خواهید بود. همچنان 4 میلیون و 984 هزار و 335 دالر دیگر را از باب احتیاط به حساب‌های بانکی کمیته‌ی حمایت از بی‌جاشدگان افغانستان در سویس و فرانسه و برازیل انتقال داده‌ایم، چرا که سر وزیر و معینان وزارت مالیه چندان اعتبار نیست. نشود یک دفعه مثل 10 درصد کریدت مبایل ما و شما کسر شود، اما گم شود و معلوم نشود که کجا شد.

8- حالا نزد ما مانده 15 میلیون دالر دیگر. ارگ ریاست‌جمهوری ادعا دارد که بانوی اول نیز از جمله‌ی بی‌جاشده‌ها است. یک پروپوزل پنج میلیون دالری از ارگ ریاست جمهوری به‌دست ما رسیده که ناچاریم به خواست‌شان پاسخ مثبت بدهیم. راست می‌گوید، بیچاره بانوی اول هم بی‌جاشده است.

9- اگر ما آن پنج میلیون دالر را به دفتر بانوی اول ارسال کنیم، 10 میلیون دیگر باقی می‌ماند. رییس‌جمهور اصرار دارد که این ده میلیون دالر را به حساب مالیه‌ی کمک‌های بلاعوض در اختیار فضل فضلی یا محترم داودزی قرار بدهیم. اما داکتر عبدالله خبر شده و در ایمیل ما را تهدید کرده که یا پنجاه-پنجاه سهم مرا هم روان می‌کنید، یا اجازه نمی‌دهم که رییس صیب جمهور تنهایی قورتش کند. ترس ما این است که این دو بزرگوار سر تقسیم این پول برای مصارف کمپین‌شان جور نیاید و این پول ضایع شود و ما نتوانیم به امریکا حساب پس بدهیم و امریکا کمک‌هایش را سر ما قطع کند و ما بیچاره شویم.