طرح دو افغانی اعانه برای صلصال و شهمامه

جلسه‌ی مشورتی روی طرح بازسازی مجسمه‌‌‌های بودای بامیان، دیروز (شنبه، 10 جوزا) در تالار کنفرانس‌ دانشگاه ابن‌سینا در کابل برگزار گردید. طرح بازسازی بت‌های بامیان توسط خانم شکریه ندا، از فعالان مدنی ولایت بامیان‌ آماده گردیده است که بعد از مشورت در بامیان، اینک در کابل‌ به بحث و بررسی گرفته می‌شود. این طرح زیر عنوان «دو افغانی اعانه برای صلصال و شهمامه» مطرح شده است که در آن از شهروندان افغانستان و دیگر داوطلبان، خواسته شده است که با دو افغانی کمک، می‌توانند‌ بت‌های بامیان را دوباره سرپا نگه‌ دارند.

خانم ندا در رابطه به اهمیت بازسازی بت‌های بامیان گفت: «بت‌های بامیان از جهات گوناگون اهمیت دارد. اهمیت جغرافیایی، اهمیت تاریخی و اهمیت دیگر‌پذیری فرهنگ اسلامی را به نمایش می‌گذارد.» خانم ندا می‌گوید که بودا به لحاظ ارزش مشترکی که بین ادیان و نژادهای مختلف دارد، می‌تواند نقطه‌ی وصل تمدن‌ها و نمادی از صلح و صلح‌باوری در میان ملت‌ها باشد.

این مسئله در حالی مطرح می‌شود که مردم بامیان از فقر مداوم رنج می‌برند و امکانات زندگی در این ولایت‌، به‌رغم داشتن منابع اقتصادی و فرهنگی، بسیار محدود است. شکریه ندا می‌گوید که برای از میان برداشتن فقر مداوم و رسیدن به امکانات بهتر برای زندگی، بازسازی بت‌های بامیان می‌تواند به صنعت گردش‌گری بیافزاید و بامیانی‌ها نیز از این راه کار و کاسبی برای خودشان دست‌و‌پا کنند. او گفت: «صنعت توریزم از دومین منابع اقتصادی کشورهایی که ظرفیت فرهنگی خوبی دارند، می‌باشد.» وی افزود که با توجه به ظرفیت‌های باستانی و فرهنگی که در ولایت بامیان وجود دارد، بازسازی بت‌های بامیان می‌تواند به رشد این صنعت کمک کند و از این راه، سالانه منابع مادی و معنوی، هم به حساب دولت افغانستان و هم به حساب مردم بامیان واریز خواهند شد.

شکریه ندا هم‌چنان افزود که دولت افغانستان و سازمان‌های خارجی هرگز به بازسازی مجسمه‌های بامیان و دیگر آثار تاریخی در این ولایت توجه نکرده‌اند. در حالی‌که بعد از تشکیل دولت جدید، یک تیم تحقیقی از دانشگاه مونیخ آلمان به بامیان سفر کرد‌ند و بعد از تکمیل تحقیقات‌شان، ابراز داشتند که پیکره‌های بودای بامیان به‌آسانی قابل بازسازی اند. خانم ندا افزود که با مراجعه‌های مکرر به آدرس دولت افغانستان اما جواب قانع کننده دریافت نکرده‌اند. دولت افغانستان تنها جوابی که ارائه می‌کند، نداشتن بودجه‌ی کافی و در اولویت نبودن بازسازی پیکره‌های بت‌های بامیان است. ندا می‌گوید: «طرح دو افغانی اعانه برای صلصال و شهمامه، در حقیقت برداشتن بار سنگین از دوش دولت افغانستان است.»

علی امیری، استاد مطالعات اسلامی در دانشگاه ابن‌سینا می‌گوید که آثار باستانی و فرهنگی در حقیقت خاطره‌ی بشری اند. تجاوز به آثار باستانی، تجاوز به خاطره‌ی بشر است. وی افزود که بشر اهل یاد و یادگار است. ما وقایع تاریخی را به یاد داریم تا عبرتی برای زندگی شوند. از این لحاظ، حفظ آثار باستانی، حفظ حافظه‌ی بشر است. وی افزود، نیاز است که تاریخ تخریب بت‌های بامیان را به‌یاد داشته باشیم؛ چون نوعی فاجعه تلقی می‌شود و ادبیات فاجعه را زنده نگه داریم تا برای نسل‌های بعدی عبرت شود.