هفته گذشته رسانهها گزارش کردند که ملا عبدالمنان نیازی، معاون شاخهی انشعابی گروه طالبان در هرات زخمی شده و با کمک دولت تحت درمان قرار گرفته است. بعدا والی هرات این خبر را تأیید کرد و گفت که او ساعت ۱۱ سهشنبهشب ۲۱ ثور ۱۴۰۰ در یکی از ولسوالیهای جنوبی این ولایت مورد حمله قرار گرفته که خودش از ناحیه سر زخمی شده و سه تن از جنگجویانش کشته شدهاند.
بعدا او با چرخبال حکومت برای درمان از هرات به کابل منتقل شد. سرانجام وقتی تلاشهای حکومت برای درمان او در کابل نتیجه نداد، جان باخت. پس از مرگ دوباره با چرخبال حکومت از کابل به هرات منتقل شد و در مراسمی با اشتراک دهها نفر از طرفداران و جنگجویانش زیر پرچم و شعار طالبان در چند کیلومتری شرق هرات در جوار آرامگاه خواجه عبدالله انصاری به خاک سپرده شد و بعدا مراسم فاتحه خوانی او در مسجد جامع بزرگ شهر هرات برپا شد.
ملاعبدالمنان نیازی یکی از اعضای برجسته گروه طالبان بود که هم در زمان حاکمیت این گروه در دهه هفتاد خورشیدی و هم بعد از آن که بهعنوان معاون شاخه انشعابی گروه طالبان به رهبری ملا محمدرسول فعالیت داشت، مرتکب جنایت بشری، نسلکشی، قتل و شکنجه شهروندان افغانستان شده بود.
در سال ۱۳۷۷ خورشیدی که گروه طالبان شهر مزارشریف را تصرف کردند، عبدالمنان نیازی بهعنوان والی بلخ، هزاران تن از ساکنان غیرنظامی این شهر را کشت. بهگونهی نمونه او ساکنان هزارهتبار محله علیچوپان در شرق مزار شریف را قتلعام کرد. همچنین او زمانی که بهعنوان والی هرات کار میکرد، شهروندان شیعهمذهب این شهر را مورد آزار و اذیت و شکنجه قرار میداد و در مواردی آنها را میکشت. طبق گزارشها او در بریدن سر ۷ مسافر هزاره در ولایت سرپل در سال ۱۳۹۴ هم دست داشته است. به علاوه این، بعد از سال ۲۰۱۵ زمانی که او بهعنوان معاون شاخه انشعابی ملارسول تعیین شد، فعالیتش را در غرب افغانستان بهویژه هرات متمرکز کرد و تا زمان مرگش به قتل، شکنجه، برگزاری دادگاه صحرایی و شلاقزدن شهروندان مشغول بود. او در مصاحبهها و نوارهایی ویدیویی که از او منتشر شده، ضمن اینکه به این جرایم خود اعتراف کرده، هزارهها را بارها تهدید به مرگ کرده و گفته که صدها تن از آنها را بهگونهی مرموزی میکشد.
ملا عبدالمنان نیازی از وقتی با حکومت افغانستان نزدیک شد، علیه شاخه دیگر طالبان که تحت رهبری ملا هبتالله فعالیت دارد، جنگ خود را آغاز کرد. با اینکه او پس از افشاشدن مرگ ملا عمر، رهبر این گروه و اتفاقات پس از آن به یک مهره حکومت افغانستان تبدیل شد اما بهعنوان یک تروریست همچنان به جنایتهایش در هرات ادامه داد. بعد از زخمیشدن تحت درمان دستگاه حکومت قرار گرفت و تلاش شد تا دوباره به میدان جنگ، خونریزی و جنایت بازگردانده شود. شهروندان افغانستان از حکومت انتظار داشتند که او را پس از زخمیشدن صرف برای آمادهکردنش برای محاکمه، تحت درمان قرار میداد اما حکومت با حمایت از دفن امن او در مهمترین نقطه تاریخی شهر هرات و برگزاری مراسم فاتحهخوانیاش در بزرگترین مسجد تاریخی این شهر، عملا به شهروندان افغانستان بیحرمتی کرد، خون قربانیان جنایت او را نادیده گرفت و به ارزشهای انسانی و حقوق بشری پشت پا زد.
دستگاه حکومت با این برخوردش نشان داد که در راستای پیادهسازی سیاستها و بازیهای ناشیانهق استخباراتیاش، حقوق بشری و شهروندی مردم افغانستان را بهخاطر یک گروه تروریستی همدستش قربانی میکند. مرگ و تدفین امن ملا عبدالمنان نیازی با پشتوانه حکومت در دل بزرگترین شهر فرهنگی و باستانی افغانستان، نشان داد که حکومت از میان عدالت، اخلاق و حقوق شهروندان و قربانیان، معامله با یک گروه تروریستی و یک تروریست را ترجیح میدهد.