عبدالحمید زاهدی، دانشجوی حقوق و علوم اسلامی
تعبیر جهل امروز بیشتر در مقابل علم به کار میرود؛ یعنی نداستن یا نادانی. ما کسی را جاهل میدانیم که اطلاعات کافی نداشته باشد. در ادبیات دینی و عربی قدیم و اصیل حتا قبل از دوره اسلام، جهل معنای دقیقتر و عمیقتری دارد و در مقابل عقل و یا حلم قرار میگیرد. به تعبیر دیگر یک طرف ماجرا عقل و حلم قرار دارد و در طرف دیگر آن جهل و سفاهت. جهل «نابخردی» است و بیش از آنکه به نداشتن دانایی و آگاهی اشاره کند، معطوف به رفتار است. در واقع جاهل به کسی گفته میشود که رفتار نابخردانهای دارد و عاقل کسی است که از روی خرد عمل میکند، این خرد هم بیش از اینکه به عقل نظری اشاره کند، ناظر به عقل عملی یا خود عمل است. یعنی ما یک فرد عاقل را از روی رفتارش تشخیص میدهیم.
ما در ادبیات دینی از دوره پیش از اسلام بهعنوان دوره جاهلیت تعبیر میکنیم؛ دوره جاهلیت برخلاف تصور عموم به معنای بیسوادی و نبود آگاهی مردم آن زمان نیست. البته درست است که یادگیری خواندن و نوشتن میان مردم شبهجزیره چندان رواج نداشته، اما مردم بیسواد نبودند و اوج شعری عربی را در دوران جاهلیت شاهدیم. نبوغ در شعر بدون سواد و آگاهی بهدست نمیآید. پس مشکل اعراب جاهلی در بیسوادی و کمسوادی نبود؛ مشکل آنها در رفتارهای نابخردانه بود.
کلمه جهل میتواند به معنای ندانستن یا رفتارهای نابخردانه باشد، اما وقتی که کلمه مقدس در کنار آن اضافه میشود به معنای این است که شخص، نادانی خود را به پای دین میگذارد و درحالیکه کار نادرستی انجام میدهد احساس میکند بهترین کار را انجام داده است. مثلا جان انسانها را در یک عملیات انتحاری میگیرد و تصور میکند که با این کار به خدا تقرب پیدا کرده است. در واقع جهل مقدس جهلی است که در هالهای دینی و قداست وجود دارد. اگر انسان علمش را به حد مطلوب نرساند و از آن به خوبی استفاده نکند، در محیط دینی دچار این توهم میشود که گویا دین این را از او میخواهد. در واقع هر دوی این عامل سبب میشود تا گروهی مثل طالب شکل گیرد و شکلگیری این گروه و گروههای افراطی مثل این را نمیتوانیم دستپروردهی علمای دین بدانیم و علمای بزرگی دینی وجود چنین گروهها را اصلا قبول ندارد. بنابراین گفته میتوانیم که طالب مشکل نابخردی دارند. با کدام منطق و براساس کدام مجوزی، انسان میتواند خودش را در میان گروهی منفجر کند؟ هیچ عقلانیتی انسان را به این نقطه هدایت نمیکند. اگر کسی مطلقا هم نادان باشد و از حکم خداوند اطلاعی نداشته باشد، اگر عاقل باشد میتواند بفهمد که این کار درست نیست. انسان عاقل برآورد میکند که ثمر کارش چیست؟ حتا در منابع دینی آمده است که اگر شما بدانید که امر به معروف و نهی از منکر تأثیری ندارد، نباید این کار را انجام دهید. حال ثمره کشتن چیست؟ این مسأله هم مشکلی نادانی است و هم مشکلی نابخردی و این مسأله اگر در محیط دینی مثلی افغانستان رخ دهد؛ نام «جهل مقدس» را به خود میگیرد. در جهل مقدس شخص جاهل با نهادی همراه میشود بهنام «اعتقاد» یعنی برای چنین انسانی اعتقاد بهجای تفکر مینشیند و شخصی که به امری معتقد میشود فکرش را گره در معتقدات خویش میکند و معتقداتش را خط سرخ برای خود قرار میدهد. یکی از آفات اجتماعی که فاجعه تأسفبار برای جوامع دینی امروز وجود دارد همین جهل مقدس است؛ جهلی که قهرمانانش دست به بدترین جنایات میزنند، به خیال آن که کاری میکنند مورد خواست خدا است و آنان برای خدا تلاش میکند و شخص جاهل در جهل مقدس میسوزد، ولی با این تفکر که گویا برای خدا میسوزد. گرسنگی، فقر، جنگ و دشمنی، جنایت، آدمکشی و آزار به همنوعان همه را به قصد قربت تحمل میکند و جالب این است که از هر گونه روشنگری هم میهراسد.
بنابراین طالبان در گرو جهل مقدس بهسر میبرند. عقایدی که گروه طالبان در افغانستان ترویج و اعمال میکند نهتنها با اسلام و فرهنگ اسلامی مغایر است، بلکه این رفتارها غیرانسانی و نابخردانه است و ناشی از جهل مقدس و عدم فهم درست از دین و ارزشهای دینی است. نخستین درس اسلام، آموزش و فراگیری به معنای عام آن است. و طالبان مغایری با این اصل اسلامی عمل میکند و آموزش را برای زنان که نیمی از جامعهی افغانستان است، ممنوع میداند و یا با ایجاد سد بزرگی دسترسی زنان را از آموزش و تعلیم کوتا میکند. افکار و عملکرد طالبان از تمام جهات باعث کاهش اعتبار اسلام و مسلمین در جهان میشود. بهراستی امروز مردم دنیا نگاهشان نسبت به دین اسلام چگونه است(؟) دین و مذهب برای طالبان، وسیله و پوشش برای اعمال افکار غیردینیشان است و با این کار جفای بزرگی در حق اسلام و مسلمانان میکنند. گروه طالبان با به آتشکشانیدن مکتبها، سؤقصد قراردادن و قربانیکردن دانشآموزان، از بینبردن اماکین و آثار تاریخی و بسا کارهای ناشایست دیگر، جهل خود به تمام دنیا ثابت کرده است. جهالت ویرانگر است و تحت تأثیر واقعشدن در جهل مقدس ویرانگرتر، و طالبان با چنین جهالت خود، جفای فراموشنشدنی در حق دین و مردم میکند.