وزارت خارجه‌ی کشور اعلام کرده است که اظهارات اخیر ضمیر کابلوف، نماینده‌ی ویژه‌ی رییس‌جمهور روسیه برای افغانستان پیرامون آمادگی طالبان برای دست‌یابی به راه‌حل سیاسی و «احتمال استیلای بالقوه‌ی طالبان بر قدرت» را بررسی کرده است.
در اعلامیه‌ی وزارت خارجه آمده است که مطرح‌کردن امکان دست‌یابی نظامی طالبان به قدرت سیاسی در مغایرت با اعلامیه‌ی نشست «ترویکای گسترده» مسکو، قطع‌نامه‌ی ۲۵۱۳ شورای امنیت سازمان ملل متحد و همچنین مخالفت جامعه جهانی با برگشت امارت طالبانی، قرار دارد.
با این حال، در اعلامیه آمده است که اگر آقای کابلوف به اطلاعات و دریافت‌های قابل اعتماد و مشخصی دسترسی دارد که نشان‌دهنده‌ی اراده‌ی واقعی طالبان برای حل مسالمت‌آمیز جنگ باشد، آن را با کابل در میان بگذارد تا مطابق به آن بتوان به پیشرفت‌های بیشتری در روند صلح دست یافت.
وزارت خارجه افزوده است که طالبان از زمان امضای توافق‌نامه‌ی دوحه، تعهدات‌شان را در قبال کاهش خشونت‌ها، قطع روابط با گروه‌های تروریستی و انجام مذاکرات جدی روی آتش‌بس و رسیدن به توافق سیاسی پی‌هم نقض کرده‌اند.
به‌گفته‌ی این وزارت، عمل‌کرد طالبان نشان می‌دهد که این گروه خلاف اظهاراتش، در عمل آماده‌ی حل سیاسی بحران افغانستان نیست.
وزارت خارجه تأکید کرده است که دولت افغانستان تمام تعهداتش را به‌شمول رهایی بیش از شش‌هزار زندانی طالبان عملی کرده و پیوسته بر مذاکرات بامحتوا روی مسائل اساسی از جمله آتش‌بس فوری تأکید کرده است.
طبق اعلامیه، جمهوری اسلامی افغانستان تا کنون در سه دور مذاکرات با طالبان شرکت کرده و اعزام هیأت بلندرتبه‌ی سیاسی به دوحه نیز به‌منظور حمایت از هیأت مذاکره‌کننده و اثبات جدیت و تعهد جمهوری اسلامی افغانستان به روند صلح و پیشبرد گفت‌وگوهای صلح با طالبان بوده است.
به نقل از اعلامیه‌ی وزارت خارجه، با وجود این تلاش‌ها، هنوز نشانه‌ای از تعهد طالبان برای پایان خشونت‌ها، اجتناب از راه‌حل نظامی و رسیدن به توافق سیاسی دیده نمی‌شود.
در بخشی از اعلامیه با اشاره به اظهارات ضمیر کابلوف، آمده است که کابل از تلاش‌های صلح روسیه در چارچوب فارمت مسکو، ترویکای گسترده و شورای امنیت سازمان ملل متحد قدردانی می‌کند.
وزارت خارجه در عین حال گفته است که انتظار دارد تا شرکای بین‌المللی افغانستان ضمن مسئول قرار دادن طالبان در قبال تعهدات‌شان، همچنین بر این گروه فشار وارد کنند تا دست از خون‌ریزی برداشته و به راه‌حل سیاسی از طریق مذاکرات واقعی و معنادار تن دهند.