برخی از متقاضیان پاسپورت در تخار از آنچه که فساد و کندی در روند توزیع پاسپورت میدانند شاکی هستند. آنان مدعی اند که اخذ پاسپورت بدون شناخت با مسئولان ادارهی پاسپورت و پرداخت پول هنگفت به کمیشنکاران، دشوار است.
ضیا رستاقی (مستعار)، ساکن شهر تالقان میگوید که طی ۱۸ ماه نتوانسته پاسپورت بگیرد.
او مدعی است که برای یکی از اعضای خانوادهاش که بیمار است، در بدل دو هزار دالر توسط کمیشنکاران پاسپورت گرفته است.
او به روزنامه اطلاعات روز گفت: «اینجا برای پاسپورت آمدهام، اما میگويند که پاسپورت بند است. یک کمیشنکار پیدا شد که گفت از شفاخانه تصدیق جور میکند و پاسپورت میدهد، ولی دو هزار دالر میگيرد.»
طبق ادعای رستاقی، روزانه پنج نفر با اسناد شفاخانه توسط کمیشنکاران صاحب پاسپورت میشوند.
علیاکبر، یکی دیگر از ساکنان شهر تالقان میگوید که دو ماه میشود آمریت پاسپورت باز شده است؛ اما بینظمی است و او نتوانسته پاسپورت بگیرد.
مسئولان آمریت پاسپورت طالبان در تخار ادعای فساد در این اداره را رد میکنند، اما احتمال «مداخله»ی افراد را میپذیرند.
سید امینالله سعید، آمر پاسپورت طالبان در تخار مدعی است که دست کمیشنکاران کوتاه شده است.
او به روزنامه اطلاعات روز گفت: «کمیشنکاری زمانی میشود که یک نفر نیازمند باشد. ما نمیشناسیم؛ ممکن است با آنان (کمیشنکاران) معامله کنند. با این وجود واسطه، بهشمول طالبان پذیرفته نمیشود.»
پس از حاکمیت طالبان ادارهی پاسپورت در کابل و ولایتها چندینبار تعطیل شده؛ در شرایطی که تقاضا برای پاسپورت بهدلیل افزایش مهاجرت بیشتر شده است.
شهروندان در سایر ولایتها نیز میگویند که روند توزیع پاسپورت با فساد گسترده و کندی نیز به همراه است.