حسین رهیاب(بلخی)
پرسش: آيا دختر يا پسري كه فقط نه 9 سال سن دارد، ميتواند ازدواج نمايد؟
پاسخ: كسي كه نه سال سن دارد، اگر خودش بخواهد و داراي شرايط ازدواج باشد، به صورت طبيعي ميتواند ازدواج نمايد، ولی با توجه به چندنكتهی زیر، به نظر میرسد که قبول و وقوع ازدواج در 9 سالگی مشکل است:
1- اكثريت قريب به اتفاق افراد (دختر يا پسر) در چنين سني نميتوانند درك و فهمي از ازدواج داشته
باشند. به همين دليل، ازدواج اين افراد در صورت وقوع آن نه با خواست خودشان كه با خواست افراد
ديگر (والدين و…) تحقق پيدا ميكند.
2- چون در اين نوع ازدواجها تصميم گيرنده ديگران ميباشند، اين ازدواج از شرايط ازدواج طبيعي
به دور ميباشد و به همين علت، اين ازدواج از طرفي باطل نميباشد و از طرفي نيز داراي بار حقوقي
ازدواج به مفهوم واقعي آن نخواهد بود.
3- در اين حالت در زمان به كمال رسيدن فرد، اگر دو طرف ازدواج آن را قبول كردند، ازدواج بار
حقوقي پيدا كرده و دو طرف زن و شوهر ميباشند.
4- اما اگر بعد از رسيدن آنها به كمال، يكي از دو طرف يا هردو آن را رد نمايند، مثل اين خواهد بود
كه اصلا ازدواجي واقع نشده باشد.
5- در نتيجه، اگر يك طرف يا دو طرف ازدواج از نظر سني، عقلي، كمال، رشد و… داراي شرايط
ازدواج نباشد، اما ديگران براي آنان تصميم بگيرند، تحقق اين ازدواج بستگي به تصميم خود آنها در
زمان رسيدن به شرايط ذكر شده دارد.
6- اگر فرض كنيم كه از یک بچهی نه ساله پرسش شود كه آيا دوست داري با فلانی ازدواج كني؟
و پاسخ او مثبت باشد، اين ازدواج در صورتي معنا دارد كه طرف درك صحيح از ازدواج داشته و مفاهیم آن آشنا باشد.
7- در هرصورت، در ازدواج لازم است كه دو طرف با عقل، منطق، فهم، شعور و كمال و
رسيدن به بلوغ كامل، خواستهی خود را به اجرا در آورند؛ زيرا ازدواج بازي نيست، بلكه يك عمر
زندگي است و تعيين، تشخيص و انتخاب يك عمر زندگي يك انسان، بايد با عقل و درايت
توسط خود فرد صورت بگيرد و نه توسط ديگران.
8- در جامعهی سنتي ما، ازدواج زودرس، يك رسم زشت و عمل غيرانساني است كه توسط
بزرگترها انجام شده و تحقق پيدا ميكند. در حالي كه اين نوع پيوندها، از نظر شرعي نيز داراي
اشكال است، تا چه رسد به قوانين مدنی.
9- مشكل اساسي ديگري كه در جامعهی سنتي ما بهشدت رواج دارد و عامل عمدهی ازدواجهاي
دوران طفوليت (زودرس) ميشود، نامزد كردن بچهها در زمان تولد طفل و رسوم قومي و قبيلهاي موجود در آن است.
10- نكتهی بسيار مهمي كه در اين ارتباط وجود دارد، اين كه، اين اعمال از نظر حقوقي و شرعي
كاملا مخدوش بوده و و قوع حقوقي و شرعي آن در صورتي امكان دارد كه دو طرف بعد از
رسيدن به مرحلهی ازدواج، آن پيوند را با اختيار و ارادهی عاقلانهی خود، امضا نمايند.