ارتش امریکا آشکارا تعداد نیروهای القاعده و طالبان را در افغانستان دست‌ کم می‌گیرد

ارتش امریکا آشکارا تعداد نیروهای القاعده و طالبان را در افغانستان دست‌ کم می‌گیرد

لانگ وار جورنال ـ بیل روزیو


ارتش امریکا یک‌بار دیگر تعداد و قدرت طالبان را به صورت فاحشی دست کم گرفته است. این در حالی است که نیروهای ایالات متحده در 17 سال گذشته با این گروه در جنگ بوده است. نیروهای ایالات متحده در افغانستان، در آخرین گزارش سه ماهه‌ی خود تعداد جنگ‌جویان طالب را بین 28 و 40 هزار جنگ‌جو برآورد کرده‌اند.

این تعداد باید حداقل دو برابر باشد، زیرا برآورد نیروهای ایالات متحده در افغانستان با توجه به سطح و شدت جنگ در افغانستان و نیز تعداد تلفات طالبان که از سوی نیروهای امنیتی افغانستان ادعا شده است، بسیار غیرواقع‌بینانه است.

این برآورد در مورد نیروی طالبان در گزارش سه ماهه‌ی بازرس کل وزارت دفاع امریکا در مورد افغانستان که ماه جولای تا سپتامبر 2018 را پوشش داده، آشکار شد. نیروهای ایالات متحده در افغانستان تخمین زده‌اند که طالبان 30 تا 35 هزار جنگ‌جو و «شبکه حقانی طالبان» بین 3 تا 5 هزار جنگ‌جو دارد [به نمودار فوق که از گزارش بازرس کل گرفته شده است، مراجعه کنید.]

همان‌طور که Long War Journal بنیاد دفاع از دموکراسی بیش از یک دهه تذکر داده است، تفاوتی میان طالبان و شبکه‌ی حقانی نیست. سراج‌الدین حقانی، رهبر شبکه‌ی حقانی از سال 2015 به این‌سو معاون امیر طالبان ملا هیبت‌الله و فرمانده نظامی این گروه بوده است. این دو گروه در سال 2008 انکار این مسأله را که آن‌ها نهادهای جداگانه هستند، متوقف کردند.

ترکیب برآوردهای ارتش ایالات متحده در مورد نیروهای طالبان و شبکه حقانی، حداقل تعداد جنگ‌جویان آن‌ها را 28 هزار و حداکثر تعداد جنگ‌جویان آن‌ها را 40 هزار جنگ‌جو نشان می‌دهد. گفته می‌شود که القاعده، سازمانی که شبکه‌ی وسیعی در افغانستان دارد و جنگ‌جویان خود را به عنوان مربی و مشاور در صفوف طالبان تعبیه می‌کند، تنها 200 جنگ‌جو در این کشور دارد.

گزارش بازرس کل خاطرنشان می‌کند که «این برآوردها تغییر چشم‌گیری نداشته‌اند زیرا دفتر بازرس کل وزارت دفاع ایالات متحده درخواست برای این داده‌ها را در ماه سپتامبر 2017 آغاز کرد.»

در این گزارش آمده است: «این امر ممکن است تا حدی به دشواری اندازه‌‌ی گروه‌های شورشی و تروریستی نسبت داده شود و نیز ممکن است توانایی این گروه‌ها را برای سربازگیری و استخدام جنگ‌جویان تازه برای پرکردن جای خالی جنگ‌جویان کشته و یا دستگیرشده در عملیات‌های ضدترویستی نیروهای افغان و ایالات متحده، بازتاب دهد.»

ناکامی شدید در برآورد تعداد نیروهای گروه‌های شورشی و تروریستی

برآورد غیرواقع‌بینانه نیروی طالبان ممکن است منعکس‌کننده‌ی مشکل اساسی باشد که جامعه‌ی نظامی و اطلاعاتی ایالات متحده در تلاش برای برآورد قدرت گروه‌های شورشی و ترویستی در سراسر جهان داشته است. پیداکردن نمونه‌یی از این مشکل ذاتی، به نظر نمی‌رسد بیشتر از افغانستان و برآورد نادرست ارتش امریکا در مورد قدرت القاعده باشد. بین 2010 و 2015، سازمان‌های نظامی و اطلاعاتی ایالات متحده ادعا کردند که القاعده بین 50 تا 100 تن از جنگ‌جویانش را در این کشور نگه داشته است. جورنال Long War بنیاد دفاع از دموکراسی، این «برآورد استاتیک» را با استفاده از بیانیه‌ی مطبوعاتی خود ارتش امریکا که حملات علیه القاعده را مستند کرده بود، زیر سوال قرار داد. این برآورد خیالی قدرت القاعده، از سوی دولت اوباما استفاده شد تا ادعا کند که بخش بزرگی از نیروهای القاعده «نابود» شده‌اند. در آن زمان دولت اوباما القاعده را خنثا نشان داد.

برآورد ارتش در مورد نیروی انسانی القاعده برای شش سال تا زمانی که ارتش امریکا دو اردوگاه القاعده در ولسوالی شورابک کندهار را هدف قرار داد، تغییر نکرد. تنها در همان حمله، بیش از 150 جنگ‌جوی طالب کشته شدند. این باعث شد که ارتش امریکا برآوردش در مورد نیروهای القاعده را از 50 تا 100 به 100 تا 300 جنگ‌جو تغییر دهد. لانگ وار جورنال معتقد است که رقم اصلاح‌شده، هنوزهم خیلی کم است.

از قضا، برآورد فعلی ارتش ایالات متحده در مورد نیروهای القاعده ـ 200 جنگ‌جو ـ میانگین برآورد تجدیدنظرشده از سال 2015 است.

جامعه‌ی نظامی و اطلاعاتی امریکا در برآورد قدرت گروه‌های تروریستی در سایر جنگ‌ها به شدت شکست خورده است. به عنوان مثال، قدرت دولت اسلامی در عراق و سوریه در سال 2013 در ابتدا برآورد شد که حدود 10 هزار جنگ‌جو باشد. بعدا در این برآورد تجدیدنظر شد و تعداد نیروهای این گروه بین 20 تا 32 هزار جنگ‌جو خوانده شد. از آن زمان ارتش امریکا ادعا کرده است که بسیاری از جنگ‌جویان دولت اسلامی کشته شده‌اند. تعداد نیروهای القاعده‌ی شبه جزیره عربستان در یمن، هنگامی که این گروه مناطق وسیعی را در جنوب یمن مورد تاخت و تاز قرار داد، چند صد نفر برآورد شد. امروزه گفته می‌شود که تعداد نیروهای القاعده‌ی شبه جزیره عربستان بین 6 تا 7 هزار جنگ‌جو است.

جای خالی دقت و نظارت

اگر به ادعای ارتش امریکا مبنی بر اینکه طالبان در صفوف خود 28 تا 40 هزار جنگ‌جو دارد، باور کنیم، این امر به شدت بر نیروهای امنیتی افغانستان تاثیر می‌گذارد. علاوه بر این، این امر توضیح نمی‌دهد که طالبان چگونه ابتکار عمل را در سراسر کشور در دست داشته و به صورت جادویی تلفات‌اش را در میدان جنگ جبران کرده است.

براساس گزارش بازرس کل، تعداد پرسنل نیروهای ملی دفاعی و امنیتی افغانستان به شمول پرسنل 194,017 نفری ارتش ملی و 118,311 نفر پولیس ملی، در ماه جولای 2018، حدود 312,328 نفر بوده است. علاوه بر این، بیش از 16 هزار سرباز ناتو زیر چتر ماموریت حمایت قاطع و 8 هزار نیروی امریکایی دیگر تحت فرماندهی نیروهای ایالات متحده در افغانستان (USFOR-A) در افغانستان حضور و فعالیت دارند.

اگر برآورد فعلی نیروهای امریکایی در افغانستان درست باشد، پس نیروهای ائتلاف از نیرویی ضربه می‌خورند که اندازه‌ی آن یک دهم نیروهای ائتلاف است.

طالبان، به رغم ادعاهای وزارت دفاع ایالات متحده، ابتکار را در افغانستان در دست دارد. این گروه تقریبا در تمام 34 ولایت افغانستان در حال جنگ است. اگر طالبان نیروهایش را به طور مساوی در 34 ولایت تقسیم کرده باشد (کاری که این گروه نمی‌کند)، در آن‌صورت این گروه در هر ولایت حدود 1100 جنگ‌جو دارد. البته فعالیت طالبان به این نحو نمی‌باشد و این گروه جنگ‌جویانش را براساس ضرورت توزیع می‌کند. ولایاتی مانند هلمند، کندهار، ارزگان، زابل و غزنی شمار زیادی از جنگ‌جویان طالبان را به خود جلب می‌کنند. در این ولایات، طالبان مناطق وسیع و شمار زیادی از ولسوالی‌ها را در اختیار دارد یا بر سر کنترل آن با دولت رقابت می‌کند. در این صورت، منطق حکم می‌کند که طالبان برای پیش‌برد رقابت و جنگ‌شان، باید ده‌ها هزار جنگ‌جو را تنها در این پنج ولایت مستقر کرده باشد.

اما قدرت طالبان در سطح کشور چشم‌گیر است. این گروه در ولایات شرقی مانند پکتیا، پکتیکا، خوست، لوگر، وردک و لغمان یک نیروی قدرت‌مند است. در شمال‌شرق کشور، این گروه بخش قابل‌توجهی از مناطق کنر، نورستان و بدخشان را در اختیار دارد و یا برای کنترل آن با دولت در حال رقابت است. همین امر در مورد ولایات شمالی مانند بغلان، کندز، تخار، بلخ، جوزجان، سرپل، فاریاب و ولایات غربی مانند هرات، فراه، بادغیس و نیمروز صدق می‌کند. حتا در ولایات مرکزی مانند بامیان، غور و دایکندی، جنگ‌جویان طالبان پیشرفت‌های چشم‌گیر داشته‌اند.

حتا برآورد حداکثری 40 هزار جنگ‌جوی طالبان، در صورتی که شما میانگین تلفات روزانه طالبان را که از سوی وزارت دفاع و داخله افغانستان داده می‌شود، در نظر بگیرید، بازهم دقیق نیست. براساس اعلامیه‌های مطبوعاتی، وزارت دفاع و داخله افغانستان ادعا می‌کنند که روزانه بین 30 تا 50 جنگ‌جوی طالب کشته می‌شوند. اگر میانگین این عدد را در طول سال در نظر بگیریم، هر سال طالبان بین 11 تا 18 هزار تن از جنگ‌جویانش را از دست می‌دهد. این  به آن معنی است که طالبان هر ساله بین 28 تا 45 درصد تلفات خود را با سربازگیری مجدد، جبران می‌کند. این تعداد زخمی‌های این گروه را شامل نمی‌شود.

معدود نیروی در حال جنگ وجود دارد که بتواند چنین تلفات بزرگی را متحمل شود ولی هنوزهم به عنوان یک بازیگر غالب در میدان جنگ باقی بماند.

با توجه به این واقعیت‌ها، تعداد نیروهای طالبان احتمالا بیش از 100 هزار جنگ‌جوست. مقامات نظامی و اطلاعاتی ایالات متحده که طالبان را پیگیری می‌کنند، موافق هستند. یکی از مقامات به لانگ وار جورنال گفت که طالبان احتمالا بیش از 70 هزار جنگ‌جو و ده‌ها هزار پرسنل حمایتی و هوادار دارد. یک مقام دیگر گفت که طالبان «نمی‌توانست آنچه را که انجام داده است با صرفا 40 هزار جنگ‌جو، دو برابر آن و یا واقع‌بینانه‌تر سه برابر آن، انجام دهد.»