افزایش فقر در افغانستان: تا پایان سال ۱۸ میلیون نفر نیازمند کمک‌های بشردوستانه خواهند بود

گزارش تازه‌ی برنامه‌ی انکشافی ملل متحد (UNDP) از وضعیت اقتصادی و مالی افغانستان نشان می‌دهد که میزان فقر در کشور از یک دهه‌ به این‌سو در حال افزایش است. با ادامه‌ی وضعیت پیش‌بینی شده است که ممکن است تا پایان سال ۲۰۲۱، میزان افراد نیازمند به کمک‌های بشردوستانه به ۱۸ میلیون نفر برسد. همچنان میزان فقر نیز ممکن است تا ۷۰ درصد افزایش یابد. ‌روند صلح، حکومت‌داری و مبارزه با فساد در گزارش برنامه انکشافی ملل متحد از محورهای اصلی مسیر انکشاف پایدار در افغانستان گفته شده است. در گزارش آمده است که اگر با فساد به گونه‌ی مستقیم مبارزه نشود و حکومت‌داری بهبود نیابد، وضعیت اقتصادی بهبود نخواهد یافت. افغانستان با حفظ وضعیت کنونی مسیری دشواری در پیش خواهد داشت. زیرا بنابر یافته‌های گزارش برنامه‌ی انکشافی ملل متحد، جمعیت افغانستان از ده‌ سال سال‌ها به این‌سو به‌شدت افزایش یافته اما رشد اقتصادی ضعیفی داشته است. این موضوع توأم با ادامه‌ی جنگ و موجودیت فساد باعث کاهش درآمد سرانه و افزایش فقر شده است.

مسئولان برنامه انکشافی ملل متحد در افغانستان با نشر یافته‌های گزارش امروز (سه‌شنبه، ۱۷ حمل) تأکید کردند که دولت افغانستان نیاز به کار دشوار دارد تا به اهداف نسبی انکشاف پایدار برسد. ادامه‌ی جنگ، فساد و در یک سال اخیر شیوع ویروس کرونا اقتصاد این کشور را به‌شدت ضربه زده و درآمد سرانه و تولید ناخالص داخلی را پایین آورده است. اگرچه ممکن است در دو–سه سال آینده وضعیت اقتصادی به وضعیت پیش از کرونا بهبود یابد اما پیش‌بینی شده است که بازهم درآمد سرانه در سال ۲۰۲۴ نسبت به سال ۲۰۱۹، ده درصد کمتر باشد. برای رسیدن درآمد سرانه متوسط سال‌ها زمان نیاز است. در ده‌ سال آینده افغانستان در هرسال باید به‌گونه‌ی ثابت ۸ درصد رشد اقتصادی داشته باشد تا به سطح درآمد سرانه‌ی متوسط برسد.

برنامه‌ی انکشافی ملل متحد، مسیر رشد اقتصادی و انکشافی افغانستان را یک مسیر دشوار و ناهموار تعریف می‌کند. مسئولان این نهاد می‌گویند که افغانستان یک کشور با درآمد سرانه کم و درگیر منازعه است. اگر روند صلح به نتیجه هم برسد، احتمال بازگشت به منازعه در پنج تا ده سال پس از آن همچنان وجود دارد که آینده‌ی سیاسی و اقتصادی افغانستان را تهدید می‎‌کند.

قرار است دولت افغانستان با تعهداتی که به جامعه‌ی جهانی داده است تا سال ۲۰۲۴ به خودکفایی برسد. کمک‌های جامعه‌ی جهانی در این دوره مشروط به انجام تعهدات شده است. مسئولان برنامه انکشافی ملل متحد می‌گویند که کشورها در این دوره از کمک‌ها با وجود تأثیرپذیری از کرونا افغانستان را تنها نگذاشته و به اندازه‌ی دوره‌های گذشته کمک مالی کرده‌اند. دولت افغانستان در این فرصت باید به شیوه‌ی واقعی، مستقیم و ملموس باید با فساد مبارزه کند و به تعهداتش در برابر کشورهای کمک‌‌کننده عمل کند تا به اهداف خودکفایی و انکشاف پایدار برسد؛ تعهدات و اهدافی انکشافی که در چارچوب دوم صلح و توسعه این کشور بازتاب یافته و در نشست ماه نوامبر ۲۰۲۰، آخرین نشست دهه‌ی تحول به پایش امضا شده است.

با وجود چالش‌ها و دشواری‌ها در گزارش برنامه انکشافی ملل متحد پیش‌بینی‌های خوشبینانه‌ا‌ی نیز وجود دارد که رسیدن به آن بستگی به پیشرفت روند صلح، مبارزه با فساد و حکومتداری خوب دارد. در گزارش پیش‌بینی شده است که اگر صلح تحقق یابد و در چهار سال آینده پایدار بماند تولید ناخالص داخلی هفت درصد افزایش خواهد یافت. این باعث می‌شود که درآمد و توانایی دولت در تأمین بودجه برای برنامه انکشافی و اجتماعی نیز افزایش یابد.

ارزیابی برنامه انکشافی ملل متحد نشان داده است که اگر زمینه‌ی تجارت و سرمایه‌گذاری به‌ویژه زنان و اقشار کم‌درآمد در بخش‌های زراعت و صنعت با کاهش مصارف، ایجاد سهولت و تقویت حکومت داری خوب فراهم شود، هر بخش می‌تواند ۱.۵ تا ۲.۵ درصد رشد اقتصادی را سرعت دهد. این گونه تولید ناخالص داخلی افغانستان نیز تا سال ۲۰۳۰ ممکن است تا بیش از ۴۰ درصد نسبت به حالت عادی افزایش یابد.

دیدگاه‌های شما

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *