میشل باچلیت، کمیشنر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد خواستار اقدام فوری جامعه جهانی به‌خاطر جلوگیری از پیامدهای فاجعه‌بار جنگ برای مردم افغانستان شده است.
خانم باچلیت گفته است که جامعه جهانی باید اطمینان حاصل کند که غیرنظامیان در افغانستان بار دیگر مجبور به متحمل‌شدن تأثیرات جنگ طولانی و مرگ‌بار نشوند.
در اعلامیه‌ای که امروز (سه‌شنبه، ۱۹ اسد) از سوی دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما) منتشر شده، به نقل از خانم باچلیت آمده است که ناکامی در جلوگیری از افزایش خشونت‌ها و ارتکاب نقض حقوق بشر پیامدهای فاجعه‌باری برای مردم افغانستان خواهد داشت.
او افزوده است که تلفات غیرنظامیان همچنین درحال افزایش است و گزارش‌های نقض حقوق بشر ممکن است جرایم جنگی و جرایم علیه بشریت محسوب شود.
به‌گفته‌ی او، از تاریخ نهم جولای تا کنون ۱۸۳ غیرنظامی تنها در شهرهای لشکرگاه، قندهار، هرات و قندوز کشته و ۱۱۸۱ غیرنظامی دیگر از جمله کودکان زخمی شده‌اند. او تأکید کرده است که این تنها آماری است که سازمان ملل موفق به ثبت آن شده و آمار واقعی بیش از این خواهد بود.
کمیشنر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد افزوده است که تنها در شهر لشکرگاه، در جریان ۱۳ روز از زمان آغاز جنگ در این شهر (۲۸ جولای) دست‌کم ۱۳۹ غیرنظامی کشته و ۴۸۱ غیرنظامی دیگر زخمی شده‌اند. این آمار ثبت شده است و سازمان ملل گفته که ممکن است آمار واقعی بیش از این باشد.
به‌گفته‌ی خانم باچلیت، ارتباط با شهر لشکرگاه به‌طور متناوب قطع شده و منابع غذایی موجود در شهر به سرعت در حال کاهش است و در عین حال، کمبود تجهیزات طبی نیز گزارش شده است.
او افزوده است: «طرفین منازعه باید برای جلوگیری از خون‌ریزی بیشتر، جنگ را متوقف کنند. طالبان باید عملیات نظامی خود را در شهرها متوقف کنند. به‌غیر از این‌که همه طرف‌ها به پای میز مذاکره برگردند و به یک راه‌حل مسالمت‌آمیز دست یابند، وضعیت وحشت‌ناک حاضر برای بسیاری از افغان‌ها بسیار بدتر خواهد شد.»
خانم باچلیت از تمامی کشورها خواسته است تا از نفوذشان به‌شکل دوجانبه و چندجانبه برای پایان دادن به خصومت‌ها استفاده کنند: «دولت‌ها مؤظفند از هرگونه اهرم فشار برای کاهش تنش و تقویت روند صلح استفاده کنند.»
کمیشنر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد افزوده است که از آغاز ماه می که حملات طالبان نیز شدت یافته، دست‌کم ۲۴۱۰۰۰ نفر از مناطق اصلی‌شان بی‌جا شده‌اند و درگیری‌های دوامدار در شهرها منجر تخریب زیرساخت‌های اساسی مانند جاده، پُل و دیگر تسهیلات عامه شده است.
میشل باچلیت علاوه کرده است که تصرف مراکز ۱۹۲ ولسوالی و شهرهای زرنج، شبرغان، قندوز، تالقان، سرپل و ایبک ترس و وحشت را در بین مردم ایجاد کرده است.
به‌گفته‌ی او، گزارش‌هایی از اعدام‌های صحرایی، حمله بر مقام‌های کنونی و پیشین دولتی و اعضای خانواده‌ی آنان، تخریب خانه‌ها، مدارس و مراکز صحی وجود دارد. او همچنین گزارش‌ها در مورد نقض جدی حقوق بین‌المللی بشردوستانه مانند کشتن نیروهای دولتی که از جنگ دست کشیده‌اند، را نگران‌کننده خوانده است.
خانم باچلیت گفته است: «هدایت حملات علیه افراد ملکی نقض جدی قوانین بین‌المللی بشردوستانه است و جنایت جنگی پنداشته می‌شود. عاملان نقض جدی حقوق بشر بین‌المللی و حقوق بشردوستانه باید پاسخگو باشند.»
وضعیت محدودیت در برابر زنان، آزادی بیان و فعالیت خبرنگاران از سوی هر دو طرف جنگ از دیگر نگرانی‌هایی است که از سوی کمیشنر عالی حقوق بشر سازمان ملل مطرح شده است.