جوانان

مومنه پیمان 23 ساله وقتی از صنف دوازدهم فارغ می‌شود با خود فکر می‌کند که برای کمک به مردم و جامعه چیزی که باید، در توان ندارد اما می‌تواند سواد خواندن و نوشتن را برای افرادی که از رفتن به مکتب محروم مانده‌اند، آموزش بدهد. زمانی که ایده‌ی برگزاری صنف سوادآموزی برای زنان محروم از آموزش را با دوستش حسنیه سخی‌زاده در میان می‌گذارد، هر دو روی راه‌اندازی برنامه سوادآموزی توافق می‌کنند.

آقای احتشام تا حالا سه مجموعه شعر و ترانه‌های کودکانه را از شاعران افغانستان و فارسی‌زبان گردآوری کرده و با کمک مالی یک بازرگان بلخی، یک مکتب خصوصی و یک فعال مدنی چاپ و نشر کرده است. او ده مجموعه‌ی دیگر آماده چاپ دارد و به‌دلیل نداشتن هزینه‌ی چاپ، روی دستش مانده است.