بی‌سرنوشتی مهاجران افغان در اندونیزیا؛ «کمیساریای پناهندگان سازمان ملل ما را گروگان گرفته‌ است»

گروهی از پناهجویان «هزاره»ی افغانستان در اندونیزیا در اعتراض به عدم اسکان مجدد آنان توسط کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد (UNHCR) و نامشخص‌بودن سرنوشت‌شان، در شهر «تانجونگ پینانگ» این کشور راهپیمایی کرده است.

معترضان روز گذشته (دوشنبه، ۱ قوس/۲۲ نوامبر) که مسافت حدود ۳۰ کیلومتری را از خوابگاه‌شان تا مرکز شهر تانجونگ پینانگ با پای پیاده پیمودند، در قطع‌نامه‌ای اعلام کردند که کمیساریای عالی پناهندگان این سازمان در اندونیزیا به‌گونه‌ی «عمدی» آنان را گروگان گرفته‌ است.

در این قطع‌نامه که از سوی آنان به خوانش گرفته شد، آمده است: «اداره‌ی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان متحد [در] اندونیزیا عامدانه در اسکان مجدد مهاجرین کُندکاری، سلیقه‌ای و گزینشی عمل می‌کند و به نحو مستقیم و یا غیرمستقیم در تلاش است تا مهاجرین را در اندونیزیا نگـه‌دارد.»

معترضان اداره‌ی کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در اندونیزیا را اداره‌ی «فاسد»، «مافیایی» و «سوءاستفاده‌جو» خوانده و گفته‌اند که این اداره بر حقوق مهاجران افغان «تجارت» می‌کند.

اعتراض پناه‌جویان افغان در اندونیزیا

آنان تأکید کرده‌اند: «[کمیساریای پناهندگان سازمان ملل در اندونیزیا] ما را به نحوی گروگان گرفته و به‌دلیل درآمدهای مالی و غیرمالی‌شان عامدانه کندکاری می‌کند و نمی‌خواهد که سرنوشت‌مان را مشخص و یا ما را اسکان مجدد کند.»

معترضان گفته‌اند حدوده ده سال می‌شود که در بی‌سرنوشتی مطلق به‌سر می‌برند و به‌دلیل اقدامات ضعیف کمیساریای پناهندگان سازمان ملل متحد در اندونیزیا در این مدت، ۱۴ پناه‌جوی افغان خودکشی کرده‌اند.

همچنین به گفته‌ی آنان، شمار زیادی از پناهجویان در این کشور هم‌اکنون از مشکلات روانی رنج می‌برند.

با این حال، در قطع‌نامه‌ی معترضان از سازمان ملل متحد خواسته شده که مهاجران افغان در اندونیزیا و به‌ویژه هزاره‌ها را اسکان مجدد کند.

در قطع‌نامه تأکید شده است که با توجه به وضعیت کنونی در افغانستان، بازگشت داوطلبانه‌ی پناهجویان به کشورشان و فراهم‌کردن اقامت آنان در کشور اندونیزیا به‌دلیل عدم عضویت این کشور در کنوانسیون سال ۱۹۵۱ میلادی در امور مهاجران، ممکن نیست.

پناهجویان معترض در اندونزی گفته‌اند که با تسلط طالبان بر افغانستان بیش از هر وقت دیگر تهدید علیه آنان و به‌خصوص پناه‌جویان هزاره افزایش یافته است. آنان گفته‌اند که در افغانستان به‌دلیل وابستگی‌های نژادی، قومی و مذهبی‌شان در معرض خطر قرار داشتند و به همین دلیل زادگاه‌شان را ترک کرده‌اند.

اعتراض پناه‌جویان افغان در اندونیزیا

در همین حال، معترضان از سازمان ملل متحد خواسته که آنان را از «گروگان» کمیساریای عالی پناهندگان این سازمان در اندونیزیا نجات و به روند اسکان مجدد آنان سرعت دهد.

این پنجمین تظاهرات پناه‌جویان افغان در اندونیزیا در یک ماه گذشته است. کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در اندونزی قبل از این به پناه‌جویان وعده‌ی رسیدگی به پرونده‌های‌شان را داده بود.

دیدگاه‌های شما
  1. پنجمین دور تظاهرات مهاجرین افغان مقیم شهر تانجونگ پیننگ در اندونزیا در حالی برگذار میشود که مهاجرین افغان در شهر های مانند پکن بارو، میدان و سورابایا بیشتر از ده روز است که تحصن نموده اند و خواهان تسریع روند
    اسکان مجدد میباشند.تنها در شهر پکن بارو اندونزیا ۹۰۳ نفر مهاجر افغان زیر نظر سازمان UNHCR است. هرکدام از مهاجرین بیشتر از ۸ سال را در بی سرنوشتی به سر برده اند.
    UNHCR در اندونزیا اما مهاجرین را فریب میدهد و میگوید که سهمیه اسکان مجدد خیلی محدود۲% میباشد و کشورهای مهاجر پذیر پذیرش مهاجرین از اندونزیا را به حد اقل رسانده درحالیکه، کانادا چندین بار اعلان نموده است که مهاجرین افغان را آسیب پذیر دانسته و میپذیرد. UNHCR اندونزیا به یک نهاد دولتی و سیاسی تبدیل شده که برنامه های ضد مهاجرت استرالیا را عملی میکند و هم چنان ملیون ها دالر را برای دولت اندونزی بخاطر نگهداری مهاجرین به ارمغان میاورد.
    تنها بودجه کمیساریای عالی سازمان ملل در امور مهاجرین اندونزیا امسال ۱۷۰۰۰۰۰$ اختصاص یافته است.

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *