سرانجام پس از حدود دو سال، عبدالرووف، کودک ربوده‌شده‌ی بلخی به آغوش خانواده‌اش بازگشت. عبدالرووف در ماه عقرب سال ۱۳۹۹ خورشیدی از ناحیه‌ی چهارم شهر مزارشریف ربوده شده بود. بسیاری از شهروندان کشور از رهایی عبدالرووف استقبال کرده، اما در عین حال ربودن او را مشکوک خوانده و پرسش‌هایی را نیز مطرح کرده‌اند. این شمار از شهروندان از طالبان خواسته‌اند تا در مورد ربایندگان و محل نگهداری و چگونگی اختطاف عبدالرووف توضیحات بدهند.
عبدالسلام حنفی، معاون نخست‌وزیر طالبان امروز (شنبه، ۳ ثور) در مراسمی در ولایت بلخ عبدالرووف را به پدرش تسلیم داد. او در جریان صحبت‌هایش گفت که عبدالرووف در نتیجه‌ی یک سلسله عملیات پیچیده‌ی نیروهای این گروه از چنگ آدم‌ربایان رها شده است. حنفی همچنین گفت که عبدالرووف از سوی کسانی ربوده شده بود که در حکومت پیشین نفوذ داشتند: «در نتیجه‌ی تحقیقات نهایی ما واضح شد که عبدالرووف از طرف همان شبکه‌های جرمی اختطاف شده بود که همه در زیر چتر اداره قبلی [حکومت پیشین] فعالیت و با مسئولان آن اداره روابط نزدیک داشتند.» به‌گفته‌ی او، اعضای این شبکه‌ها در حال حاضر در خارج از کشور به‌سر می‌برند. او در عین حال گفت که معلومات مفصل در این مورد بعدا با رسانه‌ها و مردم شریک خواهد شد.
قضیه‌ی اختطاف عبدالرووف که در حال حاضر ۱۱ سال سن دارد، بارها با انتقاد شدید شهروندان و اعضای پیشین مجلس نمایندگان مواجه شد. امنیت ملی حکومت پیشین باری اعلام کرد که ۲۹ عملیات ویژه را برای رهایی این کودک بلخی راه‌اندازی کرده‌اند، اما موفق به رهایی او نشده‌اند. محمداشرف غنی، رییس‌جمهور فراری افغانستان نیز به مسئولان محلی حکومت پیشین در بلخ هشدار داده بود تا عبدالرووف را نجات بدهند، در غیر آن همه برکنار خواهند شد. علی‌رغم تمام هشدار و تلاش، عبدالرووف رها نشد و با سقوط حکومت پیشین، او به فراموشی سپرده شد. در طول این مدت، خانواده‌ی عبدالرووف بارها اعلام کردند که از سوی ربایندگان تهدید به مرگ شده‌اند.
عکس: شبکه‌های اجتماعی
عبدالرووف و پدرش چه گفتند؟
عبدالرووف لحظاتی پس از دیدار با پدرش با تلویزیون افغانستان اینترنشنال صحبت کرد. او در جریان صحبت‌هایش گفت که طی نزدیک به دو سال گذشته وضعیت خوبی نداشته و گاها برایش تنها یک وعده غذا داده می‌شد. او همچنین گفت که ربایندگان او را به‌دلیل این که پدرش به‌خاطر رهایی او پول نمی‌داد، آزار می‌دادند. عبدالرووف گفت: «وضعیت من خوب بود، خو او قدر هم نی. به‌خاطر پیسه بسیار من را آزار می‌دادند و من را ناامید می‌کردند. می‌گفتند پدرت پیسه نمی‌دهد. امیدم می‌شکست. آزارم می‌دادند و هر کاری که می‌خواستند می‌کردند.»
عبدالرووف در پاسخ به پرسشی در مورد وضعیت مکان نگهداری‌اش، گفت «…خوب بود، ولی تا [زمانی] که پدرم پیسه را نداد…». اما به نظر می‌رسد فرد دیگری هنگام صحبت عبدالرووف دخالت کرده و حرف او را اصلاح میکند. عبدالرووف سپس گفت که «پدرم پیسه را نداد، به کمک امارت اسلامی آزاد شدم». این کودک بلخی افزود که در چنگ ربایندگان اجازه‌ی صحبت با خانواده‌اش را نداشت و پس از شکنجه، تنها ویدیو و صداهای ثبتی‌اش را به خانواده‌اش می‌فرستادند. او گفت که پاهایش با زنجیر بسته بود و اجازه‌ی بیرون‌رفتن را هم نداشت: «مریض که می‌شدم پیش داکتر نمی‌بردند.»
با این حال، پدر عبدالرووف در صحبت با افغانستان اینترنشنال گفت که پسرش توسط طالبان رها شده است. او گفت که حکومت پیشین فاسد بود و حتا سرنخی در مورد عبدالرووف برایش نمی‌داد. او در صحبت با بی‌بی‌سی فارسی نیز گفت پسرش در ولایت‌های فاریاب و سرپل و… نگهداری می‌شده است. او در پاسخ به پرسشی، پرداخت پول در بدل رهایی پسرش را رد کرد و گفت که هیچ مبلغی پرداخت نشده است.
استقبال و پرسش
شمار زیادی از شهروندان، از جمله خبرنگاران و چهره‌های شناخته‌شده‌ی رسانه‌ای از این که عبدالرووف به آغوش خانواده‌اش برگشته است، استقبال کرده‌اند. این شهروندان ضمن مشکوک‌دانستن قضیه‌ی اختطاف عبدالرووف و رهایی او طی یک مراسم ویژه، از طالبان خواستار توضیح بیشتر در مورد ربایندگان، محل نگهداری و چگونگی رهایی او شده‌اند.
عبدالله عبدالله، رییس شورای عالی مصالحه‌ی حکومت پیشین در صفحه‌ی رسمی فیسبوک خود ضمن ابراز خوشی از رهایی عبدالرووف، همچنین نوشته است: «اختطاف عبدالرووف کوچک یک عمل ضدبشری و یک جنایت نابخشودنی بود. برای روشن‌شدن هويت ربايند‌گان و ابعاد این پرونده‌ی مهم، لازم است تحقيقات همه‌جانبه صورت گيرد.»
رحمت‌الله نبیل، رییس پیشین امنیت ملی در تویتی نوشته است که از بازگشت عبدالرووف به آغوش خانواده‌اش خوشحال است، اما این که او چگونه از بند آدم‌ربایان آزاد شد، حرف جدا از «شور و شعف ظاهری و مطبوعاتی» است. نبیل نوشته است: «از رهایی مخدوم عالم همزمان با رهایی عبدالرووف و همچنان حرف‌های عبدالرووف می‌توان برداشت‌های مختلف کرد!»
وحید پیمان، خبرنگار در فیسبوک خود نوشته است که از رهایی عبدالرووف خوشحال است و طی نزدیک به دو سال گذشته بارها ویدئوهایی از شکنجه‌ی او را دیده و گریسته است. پیمان با اشاره به صحبت‌های عبدالرووف پس از رهایی، نوشته است که این قضیه از دو حالت خارج نیست. به‌گفته‌ی پیمان، یا پدر عبدالرووف به ربایندگان در بدل رهایی پسرش پول داده است و یا رهایی این کودک با رهایی مخدوم عالم، فرمانده ازبیک‌تبار طالبان که چندی پیش از قید این گروه آزاد شد، ربط دارد. پیمان حالت اول را بیشتر محتمل دانسته و گفته است که ممکن است طالبان از رهایی عبدالرووف جهت تبلیغات برای خود استفاده کرده باشد: «طالبان باید صادقانه در مورد اختطاف‌گران و چگونگی رهایی او [عبدالرووف] توضیح بدهند. در غیر آن، قضیه بودار بود، بودار هست و همچنان بودار خواهد ماند.»
هارون نجفی‌زاده، خبرنگار در تویتی نوشته است: «کودک معصوم دو سال بعد آزاد شد. از آدم‌ربایان خبری نیست. او در دوره‌ی جمهوریت ربوده و به مناطق خارج از کنترل برده شده بود. طالبان اخیرا عالم مخدوم را به اتهام آدم‌ربایی بازداشت و بعد از [گرفتن] تعهد هفته‌ی پیش آزاد کردن. عبدالرووف امروز آزاد شد. قصه روشن است: افراد طالبان اختطاف کرده بودند.»
انحراف افکار عامه
در واکنش متفاوت، زاهد مصطفا نوشته است که سپردن عبدالرووف به خانواده‌اش در روزهایی که «نسل‌کُشی شیعیان –هزاره‌ها-، خبر داغ رسانه‌های اجتماعی و جمعی است، ترفندی است برای فراموشی این کشتار و قتل عام و تغییر افکار عمومی.
مصطفا نوشته است: «وقتی شما نگران تحصیل دختران در افغانستان هستید، نان را از شما می‌گیرند تا تحصیل را فراموش کنید. امنیت را می‌گیرند تا نان را فراموش کنید و اگر انگشت بر ناکارگی‌شان گذاشتی، قهرمان‌بازی در می‌آورند.»
بهار مهر، مشاور پیشین وزارت داخله در تویتی نوشته است: «رهایی عبدالرووف یک ترفند تبلیغاتی و حیله‌ای برای انحراف اذهان عامه از حملات اخیر؛ نسل‌کُشی هزاره‌ها و روپوش گذاشتن به ضعف امنیتی و فروپاشی سازمانی طالبان است. تغییر لوحه‌ی دادگاه عالی (ستره محکمه) پیش از آن، نتیجه‌ی متوقعه را نداد. عقبه حمایتی پروپاگندای طالبان را دست کم نگیریم.»
محمدسالم وحدت نیز نوشته است که مراسم رسمی تسلیمی عبدالرووف به خانواده‌اش از سوی طالبان به‌خاطر تغییر جهت افکار عامه از «کشتار و قتل عام نمازگزاران اهل تشیع» برگزار شد. وحدت در فیسبوک خود نوشته است: «اگر غیر این بود طالبان نام گروه اختطافچی را جار می‌زدند و یا حداقل روند آزادی مبهم عبدالرووف را شرح می‌دادند. میشود گفت کودکی که توسط طالب اختطاف شده بود، از زندان طالبان بعد از دو سال زجر و تهدید آزاد شد.»
این درحالی است که طی هفته‌ی گذشته چندین انفجار مرگ‌بار در کابل، بلخ و قندوز رخ داد که در نتیجه‌ی آن ده‌ها نفر کشته و زخمی شدند. روز سه‌شنبه هفته‌ی گذشته سه انفجار در غرب کابل یک مرکز آموزشی و یک مکتب را هدف قرار داد. روز پنج‌شنبه انفجاری در مسجد متعلق به شیعیان در مزارشریف و انفجار دیگری در قندوز رخ داد. در همین روز، یکی از بستگان عطامحمد نور در درگیری با نیروهای طالبان در شهر مزارشریف کشته شد. روز جمعه نیز انفجار دیگری در ولسوالی امام صاحب قندوز یک مسجد اهل سنت را هدف قرار داد و ده‌ها کشته و زخمی بر جای گذاشت.
به‌دنبال انفجارهای مرگ‌بار در کابل و بلخ، کاربران شبکه اجتماعی تویتر کارزاری را برای توقف «نسل‌کُشی هزاره‌ها» راه‌اندازی کردند. به باور شماری از کاربران شبکه‌های اجتماعی، طالبان مراسم رسمی و باشکوه تسلیمی عبدالرووف به خانواده‌اش را به‌خاطر انحراف افکار عامه از انفجارهای هفته‌ی گذشته برگزار کرده و از عبدالرووف به‌عنوان ابزاری برای تبلیغ به نفع خود استفاده کرده‌اند.