نبود آب آشامیدنی برای روستاییان ولایت فاریاب به یک مشکل بزرگ تبدیل شده است. روستاهایی که دور از سطح آب و یا دریاچهها قرار دارند، در فصل گرما با نبود آب آشامیدنی دچار شده و یک تانکر آب را به پول گزاف میخرند.
منطقه لقمان ولسوالی خواجه سبزپوش متشکل از ۱۱ قریه و بیش از هزار خانواده باشنده است. مردمان این مناطق به دامداری و کشاورزی مشغول اند اما نبود آب آشامیدنی در این منطقه در کنار نبود سرک و کلینیک، یکی از مشکلات اساسی این مردم بهشمار میرود.
کشاورزی و دامداری باشندگان منطقه لقمان ولسوالی خواجه سبزپوش وابسته به پرباری سال است. در صورتی که خشکسالی بیاید، این مردم همهچیز شان را از دست داده و کاملا بیکار میشوند.

خشکسالیهای پیدرپی در سالهای اخیر تمام داروندار این مردم را گرفته است. کشاورزی در این مناطق به صفر رسیده است و دامداری نیز در حال از بین رفتن است. بهگفته باشندگان منطقه لقمان، در حال حاضر یگانه منبع درآمد شان وابسته به فرزندانشان است که در کشورهای بیرونی بهویژه کشور ایران مزدورکاری نموده و نفقه خانواده را تأمین میکنند.
باشندگان منطقه لقمان ولسوالی خواجه سبزپوش فاریاب میگویند در کنار این همه مشکلات، دسترسی به آب آشامیدنی صحی برایشان آرزوی دستنیافتنی است که طی سالهای طولانی با این مشکلات دستوپنجه نرم میکنند.
حاجی محمدسلیم، یکی از بزرگان منطقه لقمان در صحبت با روزنامه اطلاعات روز میگوید سالهای که بارانی میشود میتوانند از آب بارانها مدتی مشکلات نبود آب آشامیدنیشان را حل بکنند، اما در سالهایی که میزان بارندگی کم است نمیتوانند آب ذخیره بکنند. از همین رو با کمبود آب آشامیدنی روبهرو میشوند.
بهگفته وی، باشندگان این مناطق از زمین جایی را برای ذخیره آب بارانها میکَنند و سالهای که پر بارش است میتوانند چند ماه آب باران را برای استفاده ذخیره کنند. اما سالهای که باران نباشد به مشکلات بیشتری روبهرو میشوند و ساعتها برای آوردن آب از دریاچهها با مرکب مصافه طی میکنند.
این باشنده منطقه لقمان میگوید: «ما مردم از نبود آب خیلی به مشکلات روبهرو هستیم. در این روزها مردم نمیتوانند آب آشامیدنی صحی بخورند. شش ساعت مصافه با مرکب طی میکنیم تا آب شیرین بیاوریم. کودکان ما همهروزه مصروف آب آوردن هستند. آب چاههای ما مکمل شور است و حتا به آب شور هم به درستی دسترسی نداریم. چاهها خشک میشوند و به مواشیهای ما کفایت نمیکند.»

حیاتالله، یکی دیگر از باشندگان این منطقه میگوید بهدلیل نبود آب آشامیدنی اکثر باشندگان این منطقه از آب چاه که شور است مینوشند و بارها مردم با نوشیدن آب شور به انواع بیماریها مبتلا شده و به شفاخانهها مراجعه کردهاند.
وی میگوید در گذشته که وضع اقتصادیشان خوبتر بود، یک تانکر آب با گنجایش چهار الی پنج هزار لیتر آب را به چهار الی شش هزار افغانی میخریدند و در آن آب باران را ذخیره میکردند که تا مدت طولانی کفایت میکرد. اما حالا هیچکس توان خرید تانکر آب را ندارد چون وضعیت اقتصادیشان نهایت وخیم است.
آقای حیاتالله میگوید: «اقتصاد مردم خیلی ضعیف است و توان خرید آب را ندارند. حکومت هم به مردم کمک نمیکند. مردم خیلی به مشکلات گرفتار هستند و اکثرا آب شور مینوشند. به همین خاطر به بیماریهای گوناگون مبتلا میشوند.»

از سوی هم، باشندگان منطقه لقمان ولسوالی خواجه سبزپوش این ولایت میگویند دفاتر امدادرسان قریههای همجوار این منطقه را سروی کرده و تانکرهای آب را بهطور رایگان میدهند، اما به این منطقه هنوز ندادهاند. آنها بارها به ولسوالی نیز مراجعه کردهاند اما تاکنون برایشان رسیدگی نشده است.
داملا محمدامین فرقانی، ولسوال ولسوالی خواجه سبزپوش فاریاب میگوید دفاتر امدادرسان همهی روستاهای این ولسوالی که به آب آشامیدنی نیاز داشتند را سروی کردهاند. به روستاهایی که پروژههایشان نهایی شده، تانکر آب آشامیدنی میرسانند، اما روستاهایی که شامل منطقه لقمان است تاکنون پروژههایشان نهایی نشدهاند. برای همین تاهنوز دفاتر امدادرسان به این مردم تانکر آب کمک نکردهاند. باشندگان منطقه لقمان ولسوالی خواجه سبزپوش فاریاب از حکومت طالبان خواستند که برایشان در زمینه انتقال آب آشامیدنی همکاری جدی بکند.