گوردون براون، نخست‌وزیر پیشین بریتانیا می‌گوید که زمان آن فرا رسیده است که سرکوب زنان افغانستان توسط طالبان را «جنایت علیه بشریت» اعلام کنیم.
آقای براون روز گذشته (سه‌شنبه، ۱۷ اسد) در مقاله‌ای در روزنامه گاردین نوشته است که جهان باید برای پایان‌دادن به سرکوب زنان و دختران در افغانستان متحد شود.
نخست‌وزیر پیشین بریتانیا در این مقاله نوشته است که دو سال پس از تسلط طالبان بر افغانستان، باید محرومیت زنان و دختران افغانستان از آموزش مورد توجه قرار گیرد.
او نوشته است: «آنچه که دختران در افغانستان تجربه می‌کنند، یک اختلال موقتی نیست. این چیزی کم‌تر از آپارتاید جنسیتی نیست؛ اصطلاح وحشتناکی که اخیرا نماینده‌ی دائمی افغانستان در سازمان ملل متحد به‌کار برده است.»
نخست‌وزیر پیشین بریتانیا در این مقاله بر محرومیت زنان و دختران در افغانستان از آموزش تمرکز کرده و آن را نقض قوانین الزام‌آور بین‌المللی دانسته است.
آقای براون از دادستان‌های دادگاه کیفری بین‌المللی خواسته است که در مورد «سرکوب جنسیتی» زنان و دختران افغانستان و احتمال ارتکاب «جنایت علیه بشریت توسط طالبان» تحقیق کنند.
او گفته است که بر اساس مفاد اساس‌نامه‌ی رم، ممکن است شماری از اعضای گروه طالبان به‌دلیل ارتکاب جنایت ضدبشری آزار و شکنجه‌ی جنسیتی، مورد پی‌گرد قرار گیرند.
او از تلاش دختران در افغانستان برای آموزش ستایش کرده و گفته است که آنان با وجود ترس از بازداشت و شکنجه، در مکاتب زیرزمینی یا به‌صورت آنلاین درس می‌خوانند.
نخست‌وزیر پیشین بریتانیا با اشاره به محکومیت گسترده‌ی ممنوعیت آموزش زنان و دختران از سوی کشورهای مسلمان در خاورمیانه، گفته است که ممنوعیت آموزش آنان توجیه دینی ندارد.
او خواستار گسترش زمینه‌ی آموزش‌های آنلاین برای زنان و دختران افغانستان شده است و افزوده که یونیسف نیز باید منابعی در اختیار داشته باشد که فرصت‌های آموزشی را برای زنان و دختران در داخل افغانستان و در بیرون از این کشور، به‌ویژه در پاکستان افزایش دهد.
آقای براون همچنین خواستار فرستادن یک «هیأت عالی‌رتبه‌ی قدرتمند» که عمدتا از کشورهای مسلمان باشد، به قندهار برای بحث در مورد آموزش زنان با رهبران طالبان شده است.
او همچنین پیشنهاد کرده است که در صورت فراهم‌شدن زمینه‌ی بازگشت زنان و دختران افغانستان به مکاتب و دانشگاه‌ها، جهان باید آماده‌ی تأمین هزینه‌ی مالی آن باشد.
گروه طالبان از زمان تسلط دوباره بر افغانستان، دختران بالاتر از صنف ششم را از دسترسی به مکاتب محروم کرده است.
این گروه همچنین دروازه‌های دانشگاه‌ها را به‌روی دانشجویان دختر بسته‌اند و فعالیت آموزشی سازمان‌های بین‌المللی را متوقف کرده‌اند.