هفتاد و هشتمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل که در نیویورک امریکا برگزار شده بود، در روز ۲۶ سپتامبر به پایان رسید. این نشست در تاریخ ۱۸ سپتمبر آغاز شده بود و در آن نمایندگان ۱۹۳ کشور از سراسر جهان اشتراک کرده بودند. این نشست زیرنام «احیای مجدد اعتماد و احیای همبستگی جهانی»، چالش‌های جهانی را به بحث گرفته و شرکت‌کنندگان راه‌های حل این چالش‌ها را بررسی کردند.
اهداف توسعه پایدار، آب و هوا و تغییرات اقلیمی، آمادگی برای همه‌گیری و مناطق درگیری، مواردی بودند که در دستور کار این مجمع عمومی سازمان ملل قرار داشت. برعلاوه، جنگ در اوکراین و وضعیت افغانستان از موارد مهم دیگر بودند که رهبران بسیاری از کشورها در نشست مجمع عمومی به آن پرداختند.
گرچند جنگ اوکراین بر میزان توجه کشورهای عضو سازمان ملل بر مسأله افغانستان سایه افگنده بود، اما وضعیت زنان افغانستان و موارد نقض حقوق بشری از سوی طالبان هنوز هم مورد توجه است که رهبران کشورهای منطقه و جهان را وا داشته تا در نشست مجمع عمومی در باره افغانستان سخن بگویند. محدودیت‌های اعمال شده از سوی طالبان بر زنان، نحوه حکومتداری طالبان و نیز بحران بشری در افغانستان محور صحبت‌های رهبران جهان در باره افغانستان را شکل می‌داد.
آنتونیو گوترش، دبیر کل سازمان که نخستین سخنران نشست این دور مجمع عمومی سازمان بود، اشاره کوتاهی به وضعیت افغانستان داشت. با آن که انتظار می‌رفت آقای گوترش بیشتر به موضوع افغانستان بپردازد، اما او تنها به نیاز افغانستان به کمک‌های بشردوستانه و محدودیت‌های اعمال شده علیه زنان از سوی طالبان پرداخت.
گوترش گفت: «۷۰ درصد جمعیت افغانستان به‌گونه‌ی فوری به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند. حقوق بشر، زنان و دختران در افغانستان به‌گونه‌ی نظام‌مند نادیده گرفته می‌شوند.»
بسیاری‌ها انتظار داشتند که جو بایدن، رییس جمهور ایالات متحده امریکا نیز در سخنرانی خود به وضعیت افغانستان و به‌ویژه زنان در این کشور بپردازد اما او در سخنرانی خود به‌گونه‌ی مستقیم از افغانستان نام نبرد. او در بخشی از سخنانش به موضوع زنان در سراسر جهان اشاره کرد و گفت که زنان باید در تمام جهان به حقوق یکسان با مردان دست پیدا کنند.
حکومت فراگیر
رجب طیب اردوغان، رییس جمهور ترکیه نیز در سخنرانی خود به مسأله افغانستان پرداخت. او گفت که مردم افغانستان نیم قرن است که روزهای سختی را سپری می‌کنند و این کشور در حال حاضر با یک بحران عظیم انسانی روبه‌رو است. او گفت که جهان از تشکیل یک حکومت فراگیر در افغانستان استقبال می‌کند.
ابراهیم رییسی، رییس جمهور ایران نیز در بخشی از سخنرانی نیم ساعته‌ی خود به موضوع افغانستان پرداخت و وضعیت امروز افغانستان را « نمود دیگر از آثار مداخله‌ی غرب در منطقه» دانست. او گفت که این مداخله «به کشتار بیش از ۱۷۰ هزار تن از زنان، مردان و کودکان در افغانستان انجامید.»
رییس جمهور ایران پشتیبانی کشورش از ایجاد دولت فراگیر در افغانستان را اعلام نموده افزود: «ایران بر دولت فراگیر و ضرورت رعایت حضور همه طوایف، قومیت‌ها و مذاهب در افغانستان تاکید دارد.» او در ادامه‌ی اظهارات خود خواستار اقدام عاجل بین‌المللی برای رسیدگی به بحران فوری پناهجویان افغانستان که از کشور خود خارج شده‌اند، بویژه آنانی که به ایران رفته‌اند، گردید.
امام علی رحمان، رییس جمهور تاجیکستان یکی دیگر از رهبران جهان بود که به مسأله افغانستان پرداخت. او امنیت و ثبات در آسیای مرکزی را به امنیت و ثبات در افغانستان وابسته دانست و گفت که افغانستان در حال حاضر در وضعیت خیلی دشوار سیاسی، اجتماعی و اقتصادی قرار دارد.
آقای رحمان افزود که افغانستان در حال حاضر با بزرگ‌ترین بحران بشری در سطح جهان روبرو است و ۹۷ درصد مردم افغانستان در حالت فقر به سر می‌برند. رییس جمهور تاجیکستان گفت که نیاز است تا جامعه جهانی کمک‌های بشردوستانه خود به افغانستان را بیشتر سازند.
همچنان او خواستار راه‌اندازی مذاکرات میان افغانان و تاسیس حکومت «واقعاً همه شمول» با اشتراک تمام اقوام و گروه‌های سیاسی-اجتماعی شد و این اقدامات را به‌عنوان گام‌های مهم برای رسیدن افغانستان به صلح و ثبات پایدار عنوان کرد.
تاجیکستان که به نظر می‌رسد بیش از هر کشور در همسایگی افغانستان نگران امنیت خود است و حضور گروه‌های تروریستی بویژه گروه انصارالله را در افغانستانِ تحت حاکمیت طالبان یک تهدید جدی می‌داند، اخیراً از گسترش قاچاق مواد مخدر از افغانستان به خاکش نیز ابراز نگرانی کرده است. امام علی رحمان در نشست سازمان ملل نیز گفت: «در دو سال اخیر قاچاق مواد مخدر از قلمرو افغانستان به مراتب افزایش یافته است. در این مدت ما بیش از ده تُن مواد مخدر را در مرز با افغانستان مصادره کردیم که نسبت به سال‌های گذشته چندین مرتبه زیاد است.»
شوکت میرضیایف، رییس جمهور ازبیکستان گرچند به مسأله افغانستان پرداخت اما در صحبت‌های وی نشانی از انتقاد از سیاست‌های سختگیرانه طالبان نبود و بر عکس جامعه جهانی را به انعطاف‌پذیری در قبال طالبان فراخواند.
میرضیایف خواستار ایجاد میکانیزم برای رهایی دارایی‌های مسدود شده‌ی افغانستان شد و گفت که اعمال تحریم‌های بیشتر علیه طالبان، مردم عادی افغانستان را صدمه می‌زند.
او افزود: «وضعیت افغانستان به‌طور قابل توجهی بر امنیت جهانی تاثیر می‌گذارد. وضعیت در این کشور مستلزم یک استراتژی متمایز برای رسیدگی به بحران جاری در این کشور است. بی‌توجهی به وضعیت افغانستان، منزوی کردن این کشور و اعمال تحریم‌ها فقط مشکلات مردم عادی افغانستان را بیشتر می‌سازد. ما معتقدیم که کمک‌های بشر دوستانه برای افغانستان نباید کاهش یابد.»
قاسم جومارت توکایف، رییس جمهور قزاقستان هم در سخنرانی خود به مسأله افغانستان اشاره کرد و گفت: «وضعیت افغانستان نگران کننده است. افغانستان باید به یک کشور با ثبات و قابل اعتماد بدل شود. آسیای میانه می‌تواند نقش فعال‌تری در فرآیند جهانی به‌عنوان بخشی منسجم و مستقل از جامعه جهانی ایفا کند.»
سادیر جباروف، رییس جمهور قرغیزستان هم در سخنرانی خود وضعیت افغانستان را نگران کننده خوانده و افزود که در صورت نبود موضع همآهنگ جامعه جهانی در قبال افغانستان، وضعیت این کشور وخیم‌تر خواهد شد. او گفت: «اغراق‌آمیز نیست اگر بگوییم افغانستان با یک بحران انسانی با پیامد‌های اجتناب‌ناپذیر روبروست و این وضعیت نه تنها برای مناطق اطراف، بلکه برای کل جامعه جهانی یک بحران محسوب می‌شود. صحبت از امنیت و ثبات در آسیای میانه را باید در چارچوب وضعیت افغانستان در نظر بگیریم.»
وزیران خارجه کشورهای جرمنی، فرانسه، آلبانیا و کاستاریکا موضع تقریبا همسان در مورد افغانستان داشتند و پس از یک جلسه‌ی مشترک تبعیض جنسیتی سیستماتیک طالبان علیه زنان افغانستان را در حد آزار جنسیتی و جنایت علیه بشریت خواندند.
آنان افزودند: «تاثیر سیاست‌های تبعیض‌آمیز طالبان بر روان زنان و دختران افغانستان ویران‌گر است و ما خواهان پاسخگو کردن طالبان به علت تبعیض بی‌سابقه‌ی این گروه علیه زنان استیم.»
نماینده‌ی افغانستان
وضعیت افغانستان شامل آجندای نشست این دور سازمان ملل متحد نبود. اما بحران جاری در کشور سبب شده است تا رهبران کشورهای زیاد در قبال وضعیت جاری افغانستان موقف‌گیری کنند. علاوه بر سخنرانی‌های رهبران کشورهای عضو سازمان ملل در مورد افغانستان، وضعیت جاری کشور موضوع مورد بحث نشست‌های زیادی بود که در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل برگزار شدند.
خالی بودن کرسی افغانستان در هفتادوهشتمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد از دیگر مسایلی بود که سرخط رسانه‌ها گردید. نصیر احمد فایق، نماینده افغانستان در سازمان ملل اما می‌گوید که کرسی افغانستان در سازمان ملل به هیچ عنوان خالی نیست و او به شدت سرگرم گفت‌وگو با رهبران کشورها در مورد وضعیت افغانستان است.
آقای فایق در گفت‌وگو با روزنامه اطلاعات روز گفت که آنان در نشست مجمع عمومی حضور دارند و با راه‌اندازی جلسات پیهم با نمایندگان سیاسی کشورها در تلاش اند تا به یک همآهنگی کامل با کشورهای ذیدخل در امور افغانستان برسند و برای مشکل کنونی افغانستان راه حلی بیابند.
او افزود: «این یک سوءتفاهم است. کرسی افغانستان خالی نیست. همین که ما در سازمان ملل متحد حضور داریم، در جلسات اشتراک می‌کنیم خود نشان‌دهنده‌ی این واقعیت است. این‌جا تنها مجمع عمومی نیست. در مجمع عمومی کشورهایی حضور می‌داشته باشند که رهبران شان سخنرانی می‌کنند و یا مسایل مهمی است که می‌خواهند در آن حضور داشته باشند. در کنار مجمع عمومی جلسات حاشیوی زیادی است که اکثر رهبران کشورها سرگرم آن جلسات می‌باشند.»
او گفت که نمایندگی افغانستان در سازمان ملل نیز مصروف اشتراک و نمایندگی از مردم افغانستان در تمام این جلسات است. به گفته‌ی او، هرچند در گذشته هیأت‌های زیادی در سطح عالی رتبه از آدرس دولت افغانستان در مجمع عمومی سازمان ملل اشتراک می‌کردند و اعضای هیأت نیز زیاد بود. آنان در جلسات مختلف شرکت می‌کردند و به همه جلسات رسیدگی می‌شد. اما حالا به دلیل این که در افغانستان دولت مشروع وجود ندارد، شخصاً می‌خواهد بیشتر در نشست‌ها و بحث‌های تاثیرگذار با رهبران جهان در مورد وضعیت کشور چانه‌زنی کند.
آقای فایق گفت: «نشستن در کرسی افغانستان و گوش دادن به بیانیه‌های رهبران کشورها درد مردم افغانستان را دوا نمی‌کند. سخنرانی‌ها را می‌توان بعدا نیز از طریق ویدیو تماشا کرد اما جلسات مهم را نمی‌توان دوباره به دست آورد بنابراین ما لازم دیدیم که در جلسات مهم دیگر با رهبران کشورها اشتراک کنیم و صدای مردم را به گوش رهبران جهان برسانیم.»
براساس معلومات نصیر احمد فایق، او در این دور در چند جلسه مهم با سران کشورها شرکت کرده است. سه جلسه مهم که مرتبط به افغانستان برگزار شده است، آقای فایق در آن شرکت نموده است. یکی در تاریخ هژدهم سپتامبر که از سوی نخست وزیر آیسلند در مورد وضعیت زنان برگزار شد، دومی در تاریخ ۱۹ سپتامبر با حضور وزیران خارجه کشورهای اندونیزیا، ایرلند و کانادا برگزار شد، و جلسه سوم هم جلسه‌ی وزیران خارجه ۱۲ کشور بود که در آن نمایندگی افغانستان هم شرکت کننده و هم یکی از برگزارکننده‌های بوده است. این جلسه در مورد حمایت از زنان و تبعیض جنسیتی سیستماتیکی که در افغانستان وجود دارد، برگزار شده است. او گفت که وزیران خارجه این دوازده کشور نیز با زنان افغانستان اعلام همبستگی کردند. در این جلسه که اعلامیه آن نیز نشر شد، وزیران خارجه ۱۲ کشور از طالبان خواسته‌اند که سیاست‌های خود در قبال زنان را تغییر دهند و به خواست‌های مردم افغانستان و جامعه جهانی تمکین کنند.
جلسه شورای امنیت در مورد افغانستان
همزمان با اجلاس سالانه مجمع عمومی سازمان ملل، شورای امنیت این سازمان نیز جلسه‌ای را در مورد افغانستان برگزار کرد. آخرین جلسه نشست این دور شورای امنیت سازمان ملل روز سه‌شنبه برگزار شد. این جلسه به درخواست دفتر دبیر کل سازمان ملل درباره افغانستان برگزار شده بود. شماری از نمایندگان کشورهای شرکت‌کننده از سیاست‌های طالبان در مورد زنان و شیوه‌ی حکومتداری این گروه انتقاد کردند. نمایندگان کشورهای عضو همچنان وضعیت عمومی افغانستان را نگران کننده خوانده و زندگی مردم در زیر سایه حکومت طالبان را دشوار توصیف کردند. امنیت، اقتصاد، حقوق بشر، حقوق زنان و قحطی و خشکسالی در افغانستان از موضوعات کلیدی مورد بحث در نشست شورای امنیت سازمان ملل بود.
رابرت وود، نماینده امریکا در شورای امنیت سازمان ملل در این نشست گفت که طالبان مرتکب نقض حقوق بشر در افغانستان شده‌اند و کشورهای عضو شورای امنیت سازمان ملل باید برای تغییر وضعیت بر طالبان فشار وارد کنند. آقای وود افزود که حتا کشورهای اسلامی نیز با سیاست‌های طالبان موافق نیستند.
نماینده فرانسه در شورای امنیت سازمان ملل متحد نیز وضعیت امنیتی-اقتصادی افغانستان را وخیم خواند و از «سرکوب سیستماتیک» مردم از سوی طالبان انتقاد کرد. او گفت: «وضعیت امنیتی خیلی نگران‌کننده است. گروه‌های تروریستی مانند داعش و القاعده در افغانستان پناهگاه یافته‌اند. ما وضعیت را از نزدیک زیر نظر داریم.»
از سوی دیگر یازده کشور به شمول امریکا، بریتانیا، فرانسه، جاپان، برازیل، سویس، امارات متحده عربی، آلبانیا، اکوادور، گابن و مالت در یک بیانیه مشترک تبعیض و سرکوب سیستماتیک علیه زنان افغانستان را محکوم کردند.
در بیانیه‌ای مشترک این کشورها آمده است: «محدودیت‌های اعمال شده حقوق‌بشری و تاثیری که بر زندگی این زنان می‌گذارد، در سراسر جهان بی‌نظیر است.»
آنا یِویستیگنیوا، معاون نماینده روسیه در شورای امنیت نیز در سخنرانی خود با ابراز نگرانی از وضعیت امنیتی افغانستان و تاثیر آن بر امنیت منطقه گفت که شاخه‌ی خراسان داعش در افغانستان قدرتمندتر شده است و روسیه نگران امنیت منطقه است. او افزود که گروه‌های تروریستی در افغانستان، با راه‌اندازی حملات و «رادیکال کردن جوانان» در پی بی‌ثبات‌سازی منطقه هستند و تلاش طالبان برای از بین بردن تهدیدات در افغانستان کافی نبوده و هنوز هم خطر گسترش تروریزم از افغانستان به منطقه و به ویژه آسیای میانه باقی است.
نماینده چین در نشست شورای امنیت سازمان ملل نیز گفت که افغانستان با چالش‌ها در حوزه‌هایی چون وضعیت بشری، تهدیدات تروریزم و حقوق زنان و دختران مواجه است. نماینده چین افزود که کشورش انتظار دارد طالبان با تشکیل حکومت فراگیر، رعایت حقوق زنان، دختران و اقلیت‌های قومی در جهت تامین منافع مردم افغانستان قدم بگذارند. وی همچنان خواستار تعامل جهان با طالبان شد و گفت که «جامعه جهانی با ادامه کمک‌های بشردوستانه به دور از مسایل ایدیولوژیک و سیاسی به حمایت از مردم افغانستان ادامه دهد.»
نماینده چین مسدود بودن ۳.۵ میلیارد دالر از دارایی‌های افغانستان را اقدام غیرقانونی خواند و از امریکا خواست که این پول را بی‌قید و شرط آزاد سازد.
نمایندگان ایران و پاکستان در شورای امنیت سازمان ملل نیز با ابراز نگرانی از ممنوعیت آموزش زنان در افغانستان، از طالبان خواستند تا برای زنان اجازه تحصیل دهند و به نگرانی‌های جهان نسبت به وضعیت حقوق‌بشری، به‌ویژه حقوق زنان افغانستان توجه کنند.
امیر سعید ایروانی، سفیر ایران در سازمان ملل اشاره کوتاهی به ممنوعیت تحصیل زنان کرد و همزمان بر ادامه کمک‌های بشردوستانه و رفع تحریم‌ها علیه طالبان به‌عنوان راهی برای مقابله با بحران بشری در افغانستان تاکید کرد.
منیر اکرم، نماینده پاکستان در سازمان ملل نیز اشاره کوتاهی به وضعیت زنان افغانستان کرد و از طالبان خواست تا به نگرانی‌های جهان مبنی بر تامین حقوق‌بشر به‌ویژه حقوق‌زنان احترام بگذارند و با دولت پاکستان در مبارزه با تحریک طالبان پاکستانی با دولت این کشور همکاری جدی کنند.
ایشیکان کیمیهرو، نماینده جاپان در سازمان ملل که از سخنرانان دیگر نشست دیروز بود گفت که وضعیت حقوق بشری در افغانستان رو به وخامت است. او از جامعه جهانی خواست که طالبان را مانند دهه نود منزوی نسازند زیرا به گفته وی اگر طالبان دوباره منزوی شوند، افغانستان بار دیگر به پناهگاه امن هراس‌افگنان جهانی مبدل خواهد شد.
او گفت: «حضور یوناما در افغانستان خیلی مهم است و ما از آن بار دیگر استقبال و اعلام حمایت می‌کنیم. طالبان نباید منزوی شوند. جاپان به تعامل اصولی با طالبان ادامه می‌دهد و می‌خواهد طالبان را به سمتی رهنمون کند که به خواست‌های مردم افغانستان تمکین کنند.»
لانا ذکی نصیبه، نماینده امارات متحده عربی در سازمان ملل نیز با نگرانی از وضعیت حقوق بشری در افغانستان از جامعه جهانی خواست تا در بحث تعامل با طالبان به‌گونه منسجم حرکت کنند. او گفت: «تعامل ما با طالبان نباید به سمتی برود که قدرت طالبان را علی‌الرغم تمام اشتباهات شان افزایش دهد. مردم افغانستان مسئول رفتار طالبان نیستند. ما باید مطمین شویم که کمک‌های جامعه جهانی به دست زنان و مردم مستحق می‌رسد و نه به دست طالبان. ما باید مطمین شویم که افغانستان پناهگاه امن تروریستان نشود و همزمان باید در حوزه مسایل اقلیمی در افغانستان سرمایه گزاری کنیم.»
طالبان مشروعیت ندارند
علاوه بر نمایندگان کشورهای عضو شورای امنیت سازمان ملل برخی از چهره‌های دیگر که نمایندگان سازمان جهانی در امور افغانستان بودند نیز در نشست روز گذشته شورای امنیت سخنرانی کردند.
رزا اوتنبایوا، نماینده دبیر کل سازمان ملل متحد برای افغانستان نیز در این نشست گفت که طالبان مشروعیت داخلی ندارند و بدون مشروعیت داخلی، مشروعیت جهانی به دست نمی‌آید. او گفت که 46 درصد زنان افغانستان به هیچ عنوان طرفدار به رسمیت شناختن طالبان نیستند و می‌گویند که زیر هیچ شرطی طالبان نباید به رسمیت شناخته شوند.
خانم اوتنبایوا در بخش دیگر از سخنانش با انتقاد از شیوه حکومتداری طالبان افزود که تعصبات مذهبی، خشونت و محدودیت علیه زنان و فقر در افغانستان افزایش چشمگیر داشته است و تعامل جامعه جهانی با طالبان تا کنون نتیجه‌ای در پی نداشته است. وی بر ادامه تعامل با طالبان تاکید کرد اما افزود که تعامل به معنای به رسمیت شناختن طالبان نیست.
او گفت: «کمک کنندگان باید تعهدات خود را برای کمک افزایش دهند. افغانستان نیم قرن است که در مناقشه و جنگ است. ما باید در تعامل با طالبان به سمتی برویم که آنان وادار به پذیرفتن نورم‌های بین‌المللی و فرهنگ افغانستان شوند. تعامل ما باید به سمتی برود که طالبان مسئولیت‌های خود در قبال مردم افغانستان و به ویژه زنان را بپذیرند.»
سیما بحوث، مدیر اجرایی بخش زنان سازمان ملل از دیگر سخنران نشست شورای امنیت این سازمان بود. تمرکز سخنان خانم بحوث نیز بر وضعیت زنان افغانستان در زیر سایه حکومت طالبان بود. او گفت که از هر پنج زن افغانستان چهار زن به آموزش و تحصیل دسترسی ندارند و به دلیل افزایش فقر، مردسالاری نیز در افغانستان افزایش یافته است.
او گفت: «محدودیت‌های طالبان سبب افزایش ازدواج کودکان شده است، امنیت زنان شاغل کاهش پیدا کرده، بیماری‌های روانی زنان افزایش یافته، ۹۰ درصد زنان جوان در افغانستان شرایط خیلی بد روانی دارند، خودکشی‌ها افزایش یافته است، زنان افغانستان احساس می‌کنند که در زندان زندگی می‌کنند، زنان در افغانستان هر روز با ترس زندگی می‌کنند. زنان افغانستان می‌خواهند که زمینه صحبت مستقیم با رهبری طالبان برایشان فراهم ساخته شود. زنان افغانستان می‌خواهند که بازیگران بین‌المللی بدون حضور زنان با طالبان ملاقات نکنند.»
این مقام سازمان ملل گفت که برای رسیدگی به وضعیت افغانستان سه پیشنهاد دارد. اول، شورای امنیت باید کمیته‌ی ویژه بررسی موارد نقض حقوق زنان در افغانستان ایجاد کند، دوم، با توجه به بحران موجود در افغانستان در تعامل با طالبان به پیش رفته شود و سوم این که شورای امنیت باید جلو اپارتاید جنسیتی را در افغانستان بگیرد. او گفت: «اگر از حقوق زنان افغانستان دفاع نشود شورای امنیت هیچ اعتباری نخواهد داشت و ما نباید به‌گونه‌ی منفعل عمل کنیم.»
کریمه بنون متخصص حقوق بین الملل شورای امنیت سازمان ملل نیز از سخنرانان دیگر نشست شورای امنیت سازمان ملل بود که از سیاست‌های جهان در قبال طالبان انتقاد کرد و محدودیت‌های طالبان علیه طالبان را اپارتاید جنسیتی عنوان کرد.
او گفت: «زنان در افغانستان هر روز مرگ تدریجی را تجربه می‌کنند. زنان افغانستان نگران استند که برخی از بازیگران بین‌المللی در تلاش عادی سازی طالبان استند. در افغانستان آپارتاید جنسیتی در جریان است. من از جامعه جهانی می‌خواهم که از محکوم کردن فراتر بروند. آپارتاید جنسیتی باید در افغانستان به رسمیت شناخته شود. ما باید با آپارتاید جنسیتی مبارزه کنیم. طالبان زنان را سرکوب می‌کنند، شورای امنیت باید واکنش اصولمند در قبال اپارتاید جنسیتی در افغانستان نشان دهد و طالبان وادار به پاسخگویی به آن ساخته شوند.»
نماینده افغانستان چه گفت؟
نصیر احمد فایق به نمایندگی از افغانستان در نشست شورای امنیت سازمان ملل سخنرانی کرد و وضعیت حاکم در افغانستان را وحشت‌ناک و «در قهقرا» توصیف کرده گفت که هنوز هم که دو سال از قدرت‌گیری طالبان می‌گذرد، وضعیت در افغانستان رو به وخامت روان است و ۹۷ درصد مردم افغانستان در فقر زندگی می‌کنند. آقای فایق از از رییس شورای امنیت سازمان ملل متحد خواست تا جلسه‌ی اضطراری را برای بررسی اپارتاید جنسیتی در افغانستان شکل بدهد.
آقای فایق در مورد امنیت در زیر سایه طالبان، اپارتاید جنسیتی علیه زنان از سوی طالبان، موارد نقض حقوق بشر، رابطه‌ی طالبان با گروه‌های تروریستی جهانی، فقر و مهاجرت صحبت کرد. به دنبال آن در این نشست نماینده پاکستان به صحبت‌های فایق واکنش نشان داد و گفت که در دو سال حاکمیت طالبان در افغانستان پیشرفت‌هایی از جمله اقدام در برابر داعش، کاهش فساد و مدیریت اقتصاد انجام شده است.
نماینده دو کشور همسایه در آخرین روز نشست در برابر همدیگر قرار گرفتند. فایق در پاسخ سفیر پاکستان را متهم به برخورد دوگانه در قبال تروریزم نمود و گفت که منیر اکرم از یک سو کشورش را قربانی ترویزم می‌داند و از طرف دیگر برای «گروه تروریستی طالبان» لابی می‌کند. منیر اکرم نیز مدعی شد که فایق از هیچ حکومت و مردمی نمایندگی نمی‌کند.