شهروندان کشور امروز (شنبه، ۸ میزان) به‌مناسبت اولین سالگرد حمله‌ی مرگ‌بار بر مرکز آموزشی کاج در غرب کابل، یاد قربانیان را گرامی داشتند.
حوالی ساعت ۷:۳۰ دقیقه‌‌ی صبح روز هشتم میزان سال گذشته، مهاجمان انتحاری بر مرکز آموزشی کاج در منطقه‌ی «دشت برچی» کابل حمله کردند. در این حمله حدود ۶۰ دانش‌آموز کشته و بیش ۱۲۰ دانش‌آموز دیگر زخمی شدند.
اکثر قربانیان و زخمی‌ها دختران دانش‌آموز بودند که برای سپری‌کردن آزمون «کانکور آزمایشی»، اول صبح به این مرکز آمده بودند.
امروز به‌مناسبت اولین سالگرد این حمله، شهروندان کشور با انتشار پست‌هایی در شبکه‌های اجتماعی، از قربانیان یادبود کردند.
مراسم‌های یادبودی نیز قرار است در کشورهای مختلف، از جمله آلمان، ایتالیا و استرالیا از سوی شهروندان افغانستان برگزار شوند.
شماری از اعضای خانواده‌های این قربانیان نیز امروز در شبکه‌های اجتماعی از درد و رنجی که در این مدت به‌دلیل از دست‌دادن عزیزان‌شان تحمل کرده‌اند، نوشتند.
محمدحسین باهنر که خواهرش، شکیلا سروری را در این حمله از دست داده، در فیس‌بوک نوشته است که «در این یک سال زندگی ما دگرگون شد، زحمات ۱۶ ساله‌ی ما ضرب صفر شد، برنامه‌های ما به‌هم ریخت و یک خواهرم و مادرم تکلیف حاد روانی پیدا کردند».
شریفه جوینده که خواهرش نرگس محمدی را در این حمله از دست داده، اوایل صبح امروز نوشته است: «یک سال قبل در چنین روزی و همین ساعت‌ها در شفاخانه محمدعلی جناح سخت‌ترین لحظه و بدترین تصویر زندگی‌ام؛ کوچک‌ترین خواهرم که دیگر نفس نمی‌کشید، نگاهم نمی‌کرد، لبخند نمی‌زد و سر و صورتش پر از خون، دود و باورت شده بود را در آغوش گرفتم.»
علی مصطفی بختیاری که خواهرش شبنم بختیاری را در این حمله از دست داده، نیز نوشته است که «هرچقدر بنویسم از این درد، هیچگاهی آرام و قرار نخواهم گرفت».
«کاج‌های زخم‌خورده برخواستند»
مختار مدبر، مسئول مرکز آموزشی کاج که خواهرش ام‌البنین اصغری را در این حمله از دست داده، در اولین سالگرد آن نوشته است که سخن‌گفتن از این حادثه برایش بسیار دشوار است.
او افزوده است: «سخن‌گفتن از حادثه‌ی خونین کاج، سخن‌گفتن از بربادی یک باغ است که در آن گل‌های رنگارنگ امید کاشته بودند که متأسفانه توفان خشونت و افراطیت در پگاه شکوفایی، پژمرده و نابودشان ساخت.»
آقای مدبر گفته است که پس از این حمله «همه فکر می‌کردند که تبر ترور و خشونت، کاج را برای همیش نابود کرد. اما به همت مردم عزتمند، فامیل‌های شهدا و با اراده‌ی مستحکم پرسنل و همکاران ما در کاج و با استواری و اشتیاق دانش‌آموزان عزیز ما، کاج زخم‌خورده قد خم نکرد و بار دیگر با قامتی استوار ایستاد».
او ویدیویی نیز در پلتفرم ایکس منتشر کرده است که نشان می‌دهد روزهای بعد از این حادثه شماری از جوانان در تلاش بازسازی مرکز آموزشی کاج هستند.
حمله بر کاج و کارزار «توقف نسل‌کشی هزاره‌ها»
حمله بر مرکز آموزشی کاج و کشته‌شدن ده‌ها دانش‌آموز دختر در این حمله، با واکنش‌ها و اعتراضات گسترده در سراسر جهان مواجه شد.
شهروندان افغانستان پس از این حمله کارزاری را در شبکه‌های اجتماعی با هشتگ «نسل‌کشی هزاره‌ها را متوقف کنید» راه‌اندازی کردند که از مرز چند میلیون توییت در توییتر سابق گذشت.
علاوه بر این، شهروندان کشور در حدود صد شهر جهان راهپیمایی کردند و از سازمان ملل متحد و کشورهای جهان خواستار به رسمیت‌شناسی «نسل‌کشی هزاره‌ها» و پایان‌دادن به آن شدند.
امسال نیز به‌مناسبت اولین سالگرد این حمله، شهروندان کشور با اشاره به قتل‌های زنجیره‌ای باشندگان منطقه‌ی هزاره‌نشین «جوی‌نو» در ولسوالی خاص ارزگان ولایت ارزگان، می‌گویند که «نسل‌کشی» هزاره‌ها هنوز ادامه دارد و باید به رسمیت شناخته شود.
حمله بر مرکز آموزشی کاج، اولین حمله بر مراکز آموزشی هزاره‌های افغانستان نبود.
پیش از آن مکتب سیدالشهدا، مرکز آموزشی موعود و مرکز آموزشی کوثر دانش نیز هدف حملات تروریستی قرار گرفته بودند.