گلثوم صمدی قرلق، یکی از زنان در تخار با هزینه‌ی شخصی و با همکاری همسرش، یک کارگاه آموزش قالین‌بافی موسوم به «کارگاه قالین‌بافی آی‌خانم» برای زنان و دختران بی‌بضاعت این ولایت ایجاد کرده است.
خانم صمدی قرلق به روزنامه اطلاعات روز گفت که این کارگاه را به هدف فراهم‌کردن زمینه‌ی آموزش قالین‌بافی برای زنان ایجاد کرده و تلاش می‌کند که از این طریق فرصت کاریابی بیشتری برای آنان فراهم کند.
به‌گفته‌ی او، در این کارگاه قالین‌بافی حدود ۳۰ زن و دختر بی‌بضاعت و نیازمند آموزش می‌بینند.
او می‌گوید اگر مسئولان محلی طالبان با او همکاری کنند، این کارگاه را توسعه خواهد داد تا زمینه‌ی آموزش مهارت قالین‌بافی برای زنان بیشتری فراهم شود.
شماری از زنانی که در این کارگاه آموزش می‌بینند، می‌گویند که از دانشگاه فارغ‌التحصیل شده‌اند، اما به‌دلیل ممنوعیت کار زنان از سوی طالبان خانه‌نشین شده‌اند.
ثریا، یکی از این زنان به روزنامه اطلاعات روز گفت که پس از فراغت از دانشگاه، به‌دلیل ممنوعیت کار زنان از سوی طالبان، خانه‌نشین شد و اکنون در این کارگاه تلاش می‌کند قالین‌بافی یاد بگیرد.
او می‌گوید که بیکاری باعث شده است که شماری از زنان با مشکلات روحی و روانی دچار شوند.
فرخنده یفتلی، یکی دیگر از زنانی که در کارگاه قالین‌بافی آی‌خانم آموزش می‌بیند، می‌گوید حالا که کار زنان ممنوع شده، تلاش می‌کند تا از طریق قالین‌بافی به درآمدی برسد که هزینه‌ی زندگی‌اش را تأمین کند.
او از تاجران و سرمایه‌گذاران می‌خواهد که محصولات دست‌باف آنان را بخرند و از این طریق به آنان کمک کنند.
طالبان کار زنان در ادارات دولتی و نهادهای غیردولتی داخلی و بین‌المللی را ممنوع کرده‌اند.
این گروه همچنین آرایشگاه‌های زنانه را در تمام شهرهای افغانستان بسته است که بر اثر آن حدود ۶۰ هزار زن بیکار شده‌اند.
ممنوعیت کار زنان باعث شده است شماری از زنانی که سرپرست خانواده‌های‌شان هستند با مشکلات متعدد اقتصادی و معیشتی مواجه شوند.