در حاشیهی شصتوهشتمین اجلاس سالانهی «کمیسیون مقام زن» سازمان ملل متحد، نشستی برای بررسی وضعیت خبرنگاران زن در افغانستان برگزار شد.
این نشست با عنوان «خبرنگاران زن افغانستان در حاکمیت طالبان» بعدازظهر دیروز (سهشنبه، ۲۲ حوت) به وقت نیویارک، با حضور شماری از خبرنگاران زن و مسئولان رسانههای افغانستان در مقر سازمان ملل متحد برگزار شد.
سازمان عفو بینالملل، سازمان بینالمللی حمایت از رسانهها، بخش زنان سازمان ملل متحد، یونسکو، دانمارک و یک نهاد مددرسان سویدنی بهصورت مشترک مسئولیت برگزاری این نشست را به عهده داشتهاند.
نمایندگی دائم دانمارک در سازمان ملل متحد در ایکس نوشته است که تمرکز این نشست روی این بود که چگونه جامعهی جهانی میتواند از کار زنان افغانستان تحت حاکمیت طالبان حمایت کند.
این نمایندگی افزوده است: «خبرنگاران زن افغان هر روز در برابر ظلم مقاومت میکنند و جان خود را برای تولید محتوای رسانهای به خطر میاندازند.»
وحیده فیضی، از خبرنگاران زن اهل افغانستان که در این نشست صحبت کرده است، نیز در ایکس نوشته است که ما در این نشست در مورد وضعیت فعلی خبرنگاران زن در افغانستان بحث کردهایم.
او افزوده است که در این نشست در مورد اینکه خبرنگاران زن در افغانستان به چه حمایتی نیاز دارند و جامعهی جهانی و سازمانهای بینالمللی چگونه میتوانند از آنان حمایت کنند، بحث شد.
چالشهای خبرنگاران زن در افغانستان
سازمان بینالمللی حمایت از رسانهها (آیاماس»، در اعلامیهای که در مورد نشست بررسی وضعیت خبرنگاران زن افغانستان در مقر سازمان ملل متحد منتشر کرده، به شماری از چالشهای آنان نیز اشاره کرده است.
در اعلامیهی این سازمان آمده است که خبرنگاران زن در افغانستان علاوه بر مشکلات شدید اقتصادی، با وخامت سلامت روان نیز دستوپنجه نرم میکنند.
این نهاد گفته است که یکی دیگر از چالشهای خبرنگاران زن در افغانستان عدم دسترسی به اطلاعات است.
بر اساس اعلامیهی این نهاد، طالبان به خبرنگاران زن اجازهی اشتراک در کنفرانسهای خبری و حضور در صحنهی حوادث و رویدادها را نمیدهند و سخنگویان این گروه نیز به تماسهای تلفنی خبرنگاران زن پاسخ نمیدهند و در بسیاری موارد با آنان مصاحبه نمیکنند.
این نهاد گفته است که پیش از تسلط طالبان هزار و ۴۰۰ خبرنگار زن در افغانستان وجود داشت و این تعداد دو سال پس از حضور این گروه به ۴۰۰ خبرنگار رسید و آمارها نشان میدهد که در سال ۲۰۲۴ به ۶۰۰ خبرنگار زن افزایش یافته است.
سازمان بینالمللی حمایت از رسانهها گفته است: «این خبرنگاران خطرات زیادی را برای زندگی خود انجام میدهند و به حمایت جامعهی بینالمللی نیاز دارند.»
طالبان از زمان تسلط دوباره بر افغانستان، محدودیتهای گستردهای بر کار خبرنگاران زن در رسانهها وضع کردهاند.
این گروه خبرنگاران زن را مجبور کرده است که هنگام اجرای برنامهی تلویزیونی، لباس و ماسک سیاه بپوشند و همچنین آنان را از اجرای مشترک برنامه با خبرنگاران مرد منع کرده است.