هفته‌اي مي‌شود در جاغوري هستم. در همه‌ی مجالس و محافل اين‌جا، قصه‌ها از حضور گسترده‌ی «گروه داعش» در اطراف اين ولسوالي است كه حقيقتاً خواب را از چشمان باشندگان جاغوري ربوده است.
تنها دليلی كه مردم را بيش‌تر نگران كرده است، اين است كه اگر «حمايت پنهان» دولت‌ها، كشورهای منطقه و ابر‌قدرت‌هاي جهان پشت داعش و طالبان نباشد، بعيد است گروه داعش بتواند در افغانستان و خصوصا در اطراف اين ولسوالي حضور پيدا كند. مردم اين ولسوالي با آن‌كه اين مسئله را با دولت مركزي در ميان گذاشته است، دولت اما اين مشكل را به مثابه يك تهديد جدي در برابر مردم، درك نكرده و به خواست‌ها و مطالبات مردم وقعی نگذاشته است.
با همه‌ي اين‌ها، آنچه واقعيت دارد، اين است كه داعش در منطقه حضور دارد و تا دو ماه ديگر به حملاتش آغاز خواهد كرد؛ اما اين‌كه هدف حملاتش كجا خواهد بود، معلوم نيست.
اميد مي‌رود قبل از وقوع فاجعه‌ی انساني، ناامني‌ها و بسته شدن دروازه‌هاي مكاتب به روي مردم، دولت و رهبران سياسي در صدد يك راه‌حل برآيند و مردم را در برابر داعش تنها نگذارند.