با گذشت شش‌ماه از عمر حکومت وحدت ملی، هنوز تشکیلات این حکومت تکمیل نشده است. به جز از هشت وزیر که از پارلمان رای اعتماد گرفته‌اند، وزیران دیگر هنوز به پارلمان معرفی نشده‌اند. تمامی ولایت‌های کشور توسط سرپرستان اداره می‌شوند و ریاست بانک ملی و سایر ریاست‌ها رییس ندارند و سفارت‌ها بدون سفیر می‌باشند. سخنگوی رییس جمهور دیروز به رسانه‌ها در مورد علت این‌که تا هنوز ساختار حکومت ناتکمیل است و اعضای باقی‌مانده‌ی کابینه معرفی نشده و والی‌های ولایت‌ها و مسئولان ریاست‌ها مشخص نشده‌اند، گفت: رییس جمهور به خاطر این‌که بدون اجماع در مورد مسایل مهم تصمیم نمی‌گیرد، وزیران باقی‌مانده را هنوز معرفی نکرده است. بعد از تکمیل شدن هیأت اداری پارلمان، وزیران باقی‌مانده را به مجلس نمایندگان معرفی می‌کند.
تکمیل نبودن تشکیلات حکومت تأثیر منفی بر روال کارهای اداری و رسمی حکومت گذاشته و برنامه‌ها و کارهای شهروندان در اداره‌های دولتی به این خاطر به تأخیر می‌افتند و بی‌نظمی‌های جدیدی در اجرای امور رسمی و اداری به وجود آمده‌اند.
نزدیک به یک سال است که به خاطر انتخابات ریاست جمهوری و جنجال‌هایی که پس از آن به بر سر نتایج انتخابات به وجود آمدند، سردرگمی‌های زیادی را در زمینه‌ی فعالیت‌های اقتصادی و برنامه‌ریزی شهروندان به وجود آورده است. این نا‌به‌سامانی‌ها سبب شده که رکود اقتصادی و بازار کار در جامعه افت کند و مشکلات اقتصادی و بیکاری در جامعه افزایش یابد.
از هرکسی که در مورد وضعیت کار و زندگی‌اش بپرسی، می‌گوید که وضعیت کارو‌بارش خوب نیست و ناتکمیل بودن ساختار حکومت و نابه‌سامانی‌های حکومتی، باعث شده که کارشان از رونق بیفتد. این‌گونه همه‌ی اقشار جامعه از سردرگمی سیاسی و ناتکمیل بودن ساختار حکومت و به تعلیق افتادن برنامه‌های توسعه‌ای در جامعه، شکایت دارند. هرگاه از جوانانی که تازه از دانشگاه‌ها فارغ شده‌اند یا به دلایلی بیکار شده‌اند، پرسیده شو‌د، از بیکار بودن و مبهم بودن وضعیت، ابراز نارضایتی می‌کنند. حسین محمدی که یک سال می‌شود ماستری‌اش را از یکی از دانشگاه‌های هندوستان گرفته و در یکی از محل‌های فقیر‌نشین شهر کابل زندگی می‌کند، می‌گوید: «بیش‌تر از یک سال می‌شود که بعد از ختم تحصیل دوره‌ی ماستری، در جست‌وجوی کار می‌باشم. اما به خاطر طولانی‌شدن روند انتخابات و به تأخیر افتادن تشکیل کابینه، نتوانسته‌ام کار مناسبی بیایم. به هر اداره‌ی دولتی یا شرکت و مؤسسات خصوصی مراجعه می‌کنم، می‌گویند، هنوز برنامه‌ی استخدام نداریم و برنامه‌های ما معلوم نیستند».
فرید بهنام که سه سال پیش از رشته‌ی اقتصاد فارغ شده و به زبان انگلیسی و کامپیوتر آشنایی دارد، می‌گوید: «سه سال است که تحصیلاتم را تمام کرده‌ام و در این مدت به دنبال کار دولتی بوده‌ام. اما به خاطری که فساد اداری به طور گسترده در حکومت وجود دارد و من واسطه نداشته‌ام، با وجود داشتن شرایط لازم، نتوانسته‌ام در ادارات دولتی کار بگیرم».
به همین‌گونه، هزاران جوان که از دانشگاه‌ها فارغ گردیده‌اند، جویای کار در اداره‌های دولتی و مؤسسات غیردولتی و شرکت‌ها می‌باشند و منتظر اند که ساختار حکومت تکمیل شده، وضعیت بازار کار بهبود یابد و بتوانند کارمناسبی برای خود بیابند.
علاوه بر سرگردانی جوانان و بلند‌رفتن گراف بیکاری در میان جوانان و تحصیل‌کردگان، مشکلات اقتصادی و بلند‌رفتن قیمت‌ها، پیامدهای دیگری اند که نابه‌سامانی‌های موجود سیاسی، در جامعه ایجاد کرده‌اند. مردم همه منتظر اند که روند تکمیل‌شدن ساختار حکومت زود‌تر به انجام برسد و این وضعیت نابه‌سامان و سردرگمی در جامعه از بین برود. به این صورت، همه چشم انتظار اند که دولت برنامه‌های اساسی را در زمینه‌ی از بین بردن نارسایی‌هایی چون فساد اداری و کندی اجرای برنامه‌های توسعه‌ای کشور روی دست بگیرد و تغییرات چشم‌گیری در جامعه ایجاد شوند.