سازمان ملل متحد روز پنج‌شنبه (۲۳ حوت) یک نشست جانبی را درباره‌ی وضعیت زنان افغانستان برگزار کرد.
در این نشست که نمایندگان کشورها و فعالان حقوق زن حضور داشتند، نهاد «فراگیر» تحقیق خود درباره‌ی قانون امر به معروف و نهی از منکر طالبان را ارائه کرد.
نصیراحمد فایق، سرپرست نمایندگی افغانستان در سازمان ملل متحد در سخنرانی خود گفت که پس از حاکمیت طالبان، زنان افغانستان به‌گونه‌ی نظام‌مند از زندگی عمومی حذف و از حقوق‌شان محروم شده‌اند.
او با اشاره به ممنوعیت تحصیل زنان در رشته‌های طبی که اخیرا وضع شده، گفت که محدودیت‌های طالبان در حال تشدید است.
به‌گفته‌ی فایق، علی‌رغم این وضعیت وخیم، زنان افغانستان به مقاومت و دفاع از حقوق‌شان در داخل و خارج از کشور ادامه دادند.
او گفت که جنبش‌های زنان معترض اکنون به یکی از قوی‌ترین نیروهای مخالف طالبان تبدیل شده است.
با این‌حال و به‌گفته‌ی فایق، اغلب این زنان در بحث‌هایی که مستقیما بر زندگی آنان تأثیر می‌گذارد، غایب هستند.
فایق تأکید کرد که تعامل معنادار با زنان در افغانستان اختیاری نیست، بلکه یک ضرورت است.
نرگس نهان، وزیر پیشین معادن و پترولیم افغانستان و مؤسس نهاد «فراگیر» در سخنرانی خود گفت که افغانستان همچنان با پیچیده‌ترین بحران‌ها در جهان مواجه است که جدی‌ترین آن تبعیض سیستماتیک و نهادینه‌شده علیه زنان است.
او گفت که زنان افغانستان شاهد یک عقب‌گرد نظام‌مند در زمینه‌ی برابری جنسیتی، نقض قطع‌نامه‌ها و اعلامیه‌های سازمان ملل در افغانستان و سایر کشورها هستند.
در همین حال و به‌گفته‌ی خانم نهان، برخی از کشورهای عضو سازمان ملل به‌جای پاسخ‌گویی طالبان، وارد تعامل با این گروه شده‌اند و منافع ژئوپلیتیکی و امنیتی خود را در اولویت قرار می‌دهند.
او خاطرنشان کرد که طالبان افغانستان را دهه‌ها به عقب رانده، و اکنون زنان زیر حاکمیت این گروه در خانه حبس شده و پسران با ایدئولوژی واپس‌گرا شست‌وشوی مغزی می‌شوند.
او به وضعیت اقتصادی نیز اشاره کرد و گفت که هم‌زمان با وخامت این وضعیت و وابستگی شدید به کمک، کمک‌های امریکا متوقف شده و این یک شوک است.
نرگس نهان با اشاره به سرکوب زنان معترض توسط طالبان گفت که این زنان با بازداشت، شکنجه و حتا قتل مواجه هستند.
او با اشاره به تلاش‌ها برای جرم‌انگاری آپارتاید جنسیتی، گفت که زنان افغانستان تنها برای حقوق‌شان مبارزه نمی‌کنند.
با این‌حال، نهان افزود که جهان حمایت دیپلماتیک و مالی‌ای را که زنان افغانستان سزاوار آن هستند، ارائه نمی‌کند.
او در ادامه گفت که در سه سال گذشته سه موضوع در افغانستان رخ داده است: ارزش‌های جهانی مورد حمله قرار گرفته است، پاسخ‌گویی وجود ندارد و مقاومت به رهبری زنان در این زمان پر چالش شکل گرفته است.
خانم نهان گفت: «ما بدون توجه به پاسخ شما به کار خود ادامه خواهیم داد، زیرا افغانستان برای ما یک پروژه نیست، این وطن ما است، کشور ما است. اما از آن‌جایی که شما متحد هستید و به‌عنوان اعضای جامعه‌ی جهانی، از شما می‌خواهیم سکوت را بشکنید و به بی‌تفاوتی پایان دهید.»
او خواستار جرم‌انگاری آپارتاید جنسیتی، حمایت از زنان افغانستان و محاکمه‌ی طالبان شد.
در این نشست یلدا رویان، دیگر فعال حقوق زن نیز سخنرانی و به وضعیت زنان هزاره که در صفوف نیروهای امنیتی پیشین بودند اشاره کرد.
او وضعیت این زنان را اسفبار توصیف کرد و گفت که آنان با تهدید و تبعیض چند لایه مواجه هستند.
رویان اشاره کرد که یافته‌های یک گزارش تحقیقاتی نشان می‌دهد که زندگی نظامیان زن، شبیه زندان است و آنان با ناپدیدشدن اجباری، زندان و قتل‌های هدفمند مواجه هستند.
او گفت کسانی که به کشورهای همسایه رفته‌اند در وضعیت نامطمئن و با محدودیت در دسترسی به مراقبت و خدمات روبه‌رو هستند.
رویان نیز خواستار به‌رسمیت‌شناسی آپارتاید جنسیتی به جنایت علیه بشریت، عدم به‌رسمیت‌شناختن طالبان و حمایت از زنان افغانستان شد.