قرار ویدیوجاتی که از پردهی تلویزیونات مملکتم نشر شدندی، مدیرنا مدبرنا حضرت یوسف نورستانی تشریف خویش را به پارلمان کشانده بودندی. از یکسو عدهی از نمایندگان خشمگین بودندی و از سوی دیگر، آن حضرت والامقامِ واجب الاحترام. نمایندگان را خشم از آن بودندی که چرا به این دلقک انتخاباتی در مجلس راه داده شدندی؟ آنها که از سیمای شان پیدا بود، حضرتنا یوسف العزیز ما را شایستهی حضور در صحن مجلسی چون پارلمان افغانستان نمیدانستندی. از جانبی حق با همین نمایندگان خشمدار استندی. آخر این یوسف معظم انتخابات ریاست جمهوری را به جایی رساندندی که از هیچ زاویهی، نسبتی با انتخابات مردم و موکلین نمایندگان مجلس نداشتندندی. از جانبی هم حق با همان یوسف است که حالا هرچه به رسانهها میگویدندی، تبدیل به فکاهی میشودندی. حضرتکم یوسف النورستانی شخصیت ملی، بیبدیل، متواضع و سپاسگذار استندی. او را به ریاست کمیسیون رساندندی، بناءً از قدیم ضرب المثلی بودندی با این محتوا: “هرکه نان دادندی، فرمان دادندی”.
او را که جماعتی ریاست بخشیدندی، خدای را خوش نیایندی که سپاس بهجا نه بکردندی. همین شد که او را عزم بر سپاس و جبران لطف آمدندی و نتیجه چنان شدندی که خلاصه اش را خود به زبان دراز خویش بیان فرمودندی. روزها گذشتی و خبری از جنابک یوسفکم النورستانی نبودندی. اما به لطف خدای عز و جل، ایشان دیروز در مجلس حضور یافتندی و ایراد کردندی ” امروز حکومتی بداشتندیم که همه از آن ناراض بودندی و فغان شان برآمدندی”.
قراین و شواهد بیداد کردندی که آمدن او نیز با تقلب همراه بودندی. آن خلق الله که کمر حیثیت او را در ایام انتخابات بشکستندی، برنامه ریختندی که مجلس دیروز را از ناحیه رییس به غیبت مبتلا بکردندی تا تدبیر امور داخلهی مجلس بدست الحاج عبدالظاهر قدیر بیافتندی. حضرت ایشان از جلد خویش پیش درآمدندی و قبل از آنکه نمایندگان الپارلمانیه الافغانستان فرصت بکنندی و احساسات عمیقاً متنفریهی خویش را به سمع آن یوسف برسانندی، مجلس را متشنج تعریف کردندی. سپس حیوان زبان بستهی تدبیرش را به سوی انتخابات داخلی بردندی و سناریوی مضحکی برای حضور یا عدم حضور آن یوسف که انتخابات را به قهقهرا کشاندنده بودندی، پیچیدندی. ضرب آرا برای حضور آن حضرت در مجلس، سمعنواز شدندی و او اجازه دریافت کردندی که در یکی از چوکیهای مجلس نشست بکنندی.
مراسم نشست به خیر گذشتندی، او که قبلاً ابرو را از بالای چشمانش برداشته بودندی، با قیافهی که انگار تازه از بهشت رسیده و حق به جانب، گفتندی که امروز حکومتی داشتندیم که همه از ناراض بودندی و فغان شان برآمدندی. گرچه بزرگان سدهها قبل بر این نتیجه رسیدندی که شرم چیزی خوب بودندی، اما دریغ از آن یک مثقال شرم که برای هر آدمی ضرور است. ایشان به کلی نداشتندی. این خبر به همینجا تمت باالخیر میشود تا شما را بیشتر نرنجاندندی. والسلام علیکم.
خبر دیگر از روی فیسبوکات اهل عالم روایت دارد. هرچند یک عدهی قلیل که شمار شان از تعداد انگشتان پای نورستانی هم نمیگذرد، گفته که حضور نورستانی در پارلمان را باید الکلاسیکوی افغانستان نامید. اما عدهی کثیری میلهی تحلیلات خویش را سوی امضای تفاهمنامهی همکاری میان ریاست امنیت ملی افغانستان و آی اس آی پاکستان نشانه رفته و از زوایای متفاوتی بر آن شلیک کرده اند. آنچه تا به حال از همکاریهای پاکستان بر افغانستان رفته، افزایش تعداد مردهگان ماست و هجوم بیرویهی زخمیها و معلولان در شفاخانهها و اجتماع. حالا که قرار است از این به بعد، همکاریهای استخباراتی دو کشور را شاهد باشیم، من یکی واقعاً نمیدانم چه روزهای در انتظار مردم افغانستان خواهد بود. چیزی که به صورت قطع از این همکاریها نصیب افغانستان خواهد شد، مصئونیت جانی مقامات بلندپایهی هردو کشور است، نه امنیت هر دو کشور و مبارزه با جانیانی چون طالبان و داعش.
تحلیل دیگری که در این زمینه از یکی از تحلیلگران صاحب نام و نشان در رفته است، این است که امضای تفاهمنامه، مُد شده. حالا که آی اس آی و امنیت ملی افغانستان موفق شده باهم تفاهم کنند، مطمئن باشید چند روز خبر تفاهمنامهی انجمن انتحاریان پاکستان و فداییان افغانستان را نیز خواهیم شنید. از آن بهبعد، انتحاریهای هردو کشور نیز به صورت مشترک علیه مردم ما عمل خواهند کرد. چند روز بعدش، نوبت امضای تفاهمنامهی گروههای داعش هر دو کشور خواهند رسید. تفاهمنامهها یکی پی دیگر امضاء خواهد شد. شما نگران نباشید. به قول یکی از وکلای پارلمان، نابغه دیده بودم اما نه به حدی که تا دیروز، جنگ افغانستان را جنگ استخباراتی میخواندند اما حالا تفاهمنامهی استخباراتی امضاء میکنند. واقعاً این یکی را باید نگهداشت و برای سالها و سدههای آینده، توریستهای زیادی را جذب خواهند کرد. یعنی او را باید در موزیمی نگهداری کرد، مبادا بپوسد و افغانستان یکی از منابع عایداتی خویش را از دست بدهند.
اما جای نگرانی نیست، جزئیات بیشتر را بعداً خواهیم داشت. فعلاً با همین تشویش کنید. الا لعنته الله علی القوم الظالمین!