ضعف همین است، سال‌هاست که روی گنج طبیعی خوابیده‌ایم؛ اما خودمان در‌به‌در هستیم. فقط دل خوش می‌کنیم که صاحب ذخایر طبیعی هستیم که میلیاردها دالر ارزش دارد. این ثروت طبیعی، بدون ظرفیت انسانی همواره برای ما دردسر بوده است؛ پیش از آن‌که مشکل اقتصادی جامعه را رفع کرده باشد. اکنون بیم داعش فراگیر می‌شود که منابع طبیعی ما را ممکن در تصرف‌شان بگیرند. واقعاً این‌قدر ضعیف و بیچاره هستیم که با عبور از هزاران سال تاریخ، تا هنوز نتوانسته‌ایم که شرکت‌های ملی را بسازیم تا از ذخایر طبیعی به نفع اقتصاد و رفاه مردم کشور بهره بگیرند که اکنون جنگ‌جویان داعش که تازه از راه رسیده‌اند، این فکر را در سر دارند. فکر می‌کنم به جای این منابع طبیعی که برای ما غم شده است، چند نفر آدم درست و حسابی می‌داشتیم که کشور را در مسیر درست هدایت می‌دادند، به جای غرقه‌زدن در جنجال و بحران. ما پیش از همه دچار بحران فکر و نگرش هستیم؛ تا این مسأله‌ی انسانی حل نشود، این منابع طبیعی مبیعی به درد ما نمی‌خورند.
آصف مهاجر
·