حسین رهیاب

سلام جناب آقای وزیر مهاجرین!

سلام جناب آقای وزیر! امیدوارم حال مبارک‌تان خوب باشد و در جمع دوستان، مشاوران، یاران، معاونین و در کل در میان رفقا و بادیگاردها خوش و خرم باشید. اما بعد، گرچه می‌دانیم که ممکن است حرف‌مان به گوش شما نرسد و یا سخت آید اما خواستیم چندکلمه‌ای خطاب به شما بنویسیم خصوصا دیدیم که بعد از پوشیدن قبای وزارت بوی‌های خوشی از سوی شما به مشام می‌آید و وعده بازگشت مهاجرین بخشی از آن‌ها را تشکیل می‌دهد. در مورد بازگشت، راست و حقیقت‌اش ما مهاجرین سال‌هاست که به شنیدن چنین وعده‌های بسیاری عادت کرده‌ایم و باورمان نمی‌شود که شما بتوانید مهاجری را بر‌گردانید، شما همین‌که بتوانید بقیه ملت را هم مهاجر نکنید، هنر بزرگی کرده‌اید.

جناب وزیر! یک بررسی ساده نشان می‌دهد که در مدت وزارت شما نه فقط مهاجری به داخل کشور باز‌نگشته است که هزاران انسان دیگر هم، مهاجر شده‌اند و ممکن است تا اتمام دوره وزارت شما این رقم به صدها هزار نفر برسد. بازگشت مهاجرین به شرایط خاصی نیاز دارد که تامین آن در موقعیت کنونی خارج از توان دولت مردان نالایق ماست. در نتیجه بحث بازگشت مهاجرین شعاری بیش نیست که ممکن است آثار منفی هم در پی داشته باشد.

جناب وزیر! شما سفرهای خارجی خوبی داشتید که امیدواریم برای‌تان خوش گذشته باشد اما مسایل مهاجرین فقط ثبت نام بچه‌ها در مدارس، ثبت نام مهاجرین غیر قانونی، تمدید اقامت و … نیست که در مذاکرات شما دنبال شده است، مشکل اساسی مهاجرین، حل معضل مهاجرت و مشکل هویت نسل‌های دوم و خصوصا سوم است. می‌دانید که بر اساس قوانین بین‌المللی هر مهاجری بعد 8 یا 10 سال اقامت در یک کشور، شهروند رسمی آن کشور محسوب می‌شود و فرزندانش از زمان ولادت تابعیت آن کشور را به دست می‌آورند و به همین دلیل مهاجرین مقیم در کشورهای آمریکایی، اروپایی و استرالیا، مشکلات کم‌تری دارند اما مهاجرین مقیم در کشورهای همسایه بعد از حدود 35 سال اقامت، خود و فرزندان شان همچنان تبعه یک کشور خارجی به حساب می‌آیند در حالی که اگر ملاک عمل، قوانین بین‌المللی باشد، این مشکل به راحتی قابل حل می‌باشد.

آقای وزیر! مشکلات مهاجرین زیاد و حل آن‌ها سخت و دشوار است و اگر می‌خواهید ویرانه‌ای به نام وزارت را سالم تحویل جانشین بعد از خود بدهید و لطف خدا و دعای خلق را شامل حال خود کنید، برای حل مسایل مشکلات اساسی و زیر‌ساختی مهاجرین تلاش کنید که در آن صورت هم می‌توانید زمینه بازگشت مهاجرین را فراهم کنید و هم مشکلات اساسی را بر طرف کنید و هم، زمان وداع با تخت وزارت وجدان آرامی داشته باشید و گرنه شما هم یک وزیر می‌شوید مانند اسلاف‌تان که یکی بعد از دیگری آمده و رفته‌اند و خواهند آمد، اما آب از آب تکان نخورده است و تکان هم نخواهد خورد.

عزت زیاد

با احترام

دیدگاه‌های شما

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *