خبرنگار ناراضی

هادی دریابی
گزارش‌ها و اعلامیه‌پرانی‌ها حاکی از آن‌اند که طالبان طی یک حمله‌ی رسمی، 21 سرباز اردوی ملی را به شهادت رسانده، سه نفر دیگر را مجروح و هشت نفر دیگر را با خود به محفل‌گاهِ پنهانی‌شان برده‌اند. اما آقای کرزی که ناگهان تصمیم گرفته بود به سریلانکا سفر کند، از شدت درد وارده، سه مراتبه یکی پی دیگر با ضعف اراده مواجه شده و در اخیر طی یک اقدام بی‌سابقه (در مورد سریلانکا)، از رفتن مجتنب شد. عرف حاکم در بررسی عادات رییس جمهورانه‌ی رییسان جمهور کشورها این است که بعد از هر کنشی، کارشناسان ملی و بین‌المللی، نقطه‌ نظرات خویش را با کمال ارادت و صداقت خدمت رییس جمهور، به‌ویژه مخالفان کنش‌های رییس تقدیم کند. اولین کارشناسی که در این زمینه سخن لولانده، از جنبه‌ی اسلامی بررسی کرده است. به باور این کارشناس، از وقتی که اسامه در شورای خالی صلح شهید خوانده شد، بعد وقتی که آقای رییس جمع‌خور، مولوی عبدالرقیب را شهید خواند، دهل طالبان به صدا درآمد. آدم‌هایی که در صف طالبان قرار دارند و برای طالبان می‌جنگند، از اول فریب بهشت را می‌خورند. اگر تا حالا با ترس و لرز بر پاسگاه‌های پولیس و اردو حمله می‌کردند، من‌بعد با خاطر جمع و با دلاوری مضاعف حمله خواهند کرد. دلیلش همان شک و تردید‌های موجود در دل اعضای این گروه بود که الحمدالله به دست آقای کرزی و شورای خالی صلح، برطرف شده‌اند. کارشناس‌ دیگری از سریلانکا ابراز خشم فرموده و از تصمیم چند سریلانکایی پرده برداشته است. این کارشناس که نخواست نامش ذکر شود، گفت: «‌اگر خدای ناخواسته آقای کرزی به سریلانکا می‌آمد، من و چند انسان دیگر، در حمایت از اردو و پولیس و در کل مردم افغانستان، تصمیم داشتیم آقای کرزی را با کفش و بادنجان مرغ‌ استقبال کنیم. این‌جا سریلانکاست. مردم بی‌تفاوت نیستند. مردم انگیزه و شعور دارند. سربازانی که به دست طالبان شهید شدند، انسان بودند و انسان‌ها در سریلانکا به مثابه‌‌ برادر هر سریلانکایی‌اند. البته تا وقتی که انسان‌ها به انسانیت معتقد و پابند باشند، نه چون برادران ناراضی کرزی که از اول قسم خورده‌اند همه‌ چه باشند، الا انسان! به همه چه رو بیاورند، الا انسانیت! از هر دری با مردم وارد شوند، الا انسانیت!… برو کرزی خان خدایت را شکر کن که به سریلانکا نیامدی، ورنه بادنجان و تخم مرغ و کفش…» افغانستان که به‌کثرت کارشناس مواجه است. کارشناسان بسیاری ابراز نظر کرده‌اند که از آن میان چند نظر برنامه‌ریزی شده را خدمت‌تان تقدیم می‌کنم.
عبدالمالک: دروغ است! حمله‌ی طالبان دروغ است. شهادت دروغ است. کرزی دروغ است. طالب دروغ است. ظاهر عظیمی دروغ است. والی کنر دروغ است. خبرنگاران همه دروغ‌اند. آن‌چه که راست است، این است که 21 جوان به خون نشسته! 21 فامیل دلش شکسته! 21 صفحه‌ی تاریخ مثل جهنم سیاه شد! 21 دروغ دولت آشکار و 21 دلیل برای ناکامی کرزی و شورای عالی صلح‌‌ به وجود آمد. از برای خدا! تاکی تاوان ماندن در قدرت و لذت بردن از قدرت را این مردم بی‌چاره پرداخت کنند؟
نسیم بهاراندیش: نرفتن به سریلانکا دردی از این ملت را دوا نمی‌کند. چه در افغانستان باشی، چه در سریلانکا یا قطر، بیش از یک چپن و کلاه قره‌قل نیستی! چپنی که درونش یک بدن بدون قلب تشریف دارد. کلاهی که سرت را از خطور اندیشه‌های مثبت و مفید، محافظت می‌کند و ذهنت را در حد سابق، منجمد و سنگی نگه‌ می‌دارد. نه! شاید شهادت 21 فرزند این کشور، بهانه‌ای برای نرفتن و رسیدن به اموری باشد که هرگز فاش نخواهند شد. اموری که مفادش انحصاراً به شخص اول و خانواده‌ی محترم خواهد رسید.
بهاوالدین ابریشمی: من یک تاجرم! من الحمدولله به چند کشور اروپایی و یک عده از کشورهای آسیایی سفر کرده‌ام. چیزی که من از سفر آموخته‌ام، این است که آدم باید سرش به کارش باشد. من کارم تجارت است و در اصول موضوعه‌ی اقلیدس آمده است که تجارت کاری به کشت و خون ندارد و نباید داشته باشد. لذا من به عنوان یک کارشناس که چند بار در تلویزیون هم دعوت شده‌ام، نه عاشق کرزی‌ام و نه دشمن طالبان! من فقط دوست دارم یک تاجر باشم و بس! والسلام علیکم به‌رحمة‌الله و به‌رکاته!
ذبیح‌الله مجاهد: جای بسی افتخار است که بعد از حمله، مقدار‌ زیادی از تجهیزات دشمن را به غنیمت گرفتیم! ما حاضریم سر تا پا برای حقانیت طالبان و امارت اسلامی‌ جهاد کنیم. ما از مقر خویش به مقر کرزی مخابره می‌کنیم که والی کنر گفته دو جسد طالب در میدان باقی مانده، اما در اعلامیه‌ی وزارت دفاع آمده که ده‌ها جسد باقی مانده و این یعنی دروغ! شهادت آرزوی ماست. فرق نمی‌کند که بعد از شهادت ما‌ چه دروغ‌هایی گفته می‌شوند. همان‌طوری که مردم افغانستان در تابستان گرم، تا آخرین قطره‌ پیپسی نوش جان می‌فرمایند، طالبان نیز تا آخرین قطره‌ی خون، نه مصالحه می‌کنند و نه مذاکره! به امید افغانستان یک‌پارچه و متحد و سربلند! زنده باد امارت اسلامی!
و من، خبرنگار ناراضی: من به توانایی نیروهای امنیتی باور دارم. به کارشکنی مقام‌ها نیز باور دارم. کار از بالا خراب است. لغو سفر کرزی را برای کرزی و ذبیح‌الله مجاهد تبریک می‌گویم. شهادت 21 مرد را برای نامردان دولت و شورای خالی صلح تبریک گفته و از خودم دعوت به عمل می‌آورم که مدتی خون بگیریم.

دیدگاه‌های شما

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *