کرزی و ناسپاسی در رفاقت

رییس جمهور کرزی در مصاحبه با روزنامه‌ی واشنگتن پست انتقادهای بی‌سابقه‌ای از آمریکا کرده است. وی گفته است که آمریکا به افغانستان خیانت کرده و براساس منافعش تروریزم را در افغانستان به میان آورده است. وی هم‌چنان گفته است که ایستادگی‌اش برسر پیش‌شرط‌هایش در بحث امضای موافقت‌نامه‌ی امنیتی و دفاعی با آمریکا تا زمان برآور نشد‌ن این شرایط دوام خواهد کرد. در دوازده سال رابطه‌ی پر فراز و فرود رییس جمهور کرزی با آمریکا، وی انتقادهای تند و اتهام‌های زیادی بر آمریکا و دیگر متحدان غربی خود وارد کرده است، اما این نخستین بار است که وی رسما آمریکا را متهم به خیانت به کشورش می‌کند. به کار بردن کلمه‌ی «خیانت» از زبان رییس جمهور در ادبیات دیپلماتیک و عرف سیاسی میان کشورها، دارای پیام مشخص است. کشورها معمولا در اوج تنش‌ها و اوج بی‌اعتمادی و ناراحتی‌ها این اصطلاح را نسبت به یک‌دیگر به کار می‌برند و پیامدهای آن نیز تا حدودی قابل پیش‌بینی می‌باشد. به کار بردن این اصطلاح در برابر یک‌دیگر، راه تفاهم، همکاری و گفت‌وگو را می‌بندد و دو طرف را در موضع سخت و شکننده‌ای قرار می‌دهد.
خاین خواندن آمریکا در شرایط کنونی نشان دهنده‌ی اوج تنش در روابط کرزی با آمریکا می‌باشد. به نظر می‌رسد رییس جمهور کرزی از روند مناسبات کنونی‌اش با آمریکا به‌شدت ناراحت و عقده‌مند است و چنین اظهاراتی نیز ناشی از عقده‌ی شدیدی است که آقای کرزی از متحدان آمریکایی‌اش در دل دارد. از نظر سیاسی، این اظهارات هیچ‌توجیه منطقی و عقلانی ندارد. آقای کرزی و دولت تحت رهبری‌اش نتیجه‌ی تلاش‌ها و هزینه‌های هنگفت مالی و سیاسی آمریکا و متحدانش می‌باشد که روی کار آمد. روندی کنونی و چشم‌انداز آینده‌ی آن بر مبنای نقشه و مسیری پیش می‌رود که از سوی آمریکا و متحدانش ساخته و پرداخته شد و با حمایت‌های مالی و سیاسی آن‌ها به این‌جا رسید. رییس جمهور کرزی خود با حمایت آمریکایی‌ها مطرح و برای ریاست حکومت موقت و انتقالی انتخاب گردید و زمانی‌که در ولایت ارزگان از سوی جنگ‌جویان طالبان محاصره شده بود، توسط سربازان و چرخ‌بال‌های آمریکایی از مرگ حتمی نجات یافت. حکومت او با تمام ریخت و پاش‌ها و فساد گسترده‌‌ی اداری که منجر به هدر رفتن میلیاردها دالر گردید، تا این دم با پول آمریکا‌ و دیگر متحدانش به این‌جا رسید و دوام روند کنونی و عمر نظام موجود نیز وابستگی مستقیم به حمایت‌های اقتصادی و سیاسی آمریکا و متحدانش دارد. همین ثبات نیم‌بند کنونی که برای مردم افغانستان فرصت نفس کشیدن و زندگی فراهم شده، نیز فقط و فقط با دوام حمایت‌های مالی و سیاسی آمریکا و دیگر متحدانش امکان‌پذیر است و این را آقای کرزی بهتر از مردم افغانستان درک می‌کند. در حال حاضر تمام بودجه‌ی انکشافی و نصف بودجه‌ی عادی از درک کمک‌های آمریکا و دیگر متحدانش تأمین می‌گردد و آقای کرزی خود بدون کمک آمریکا توان اجرای هیچ‌یک از طرح‌های کوچک و بزرگش را ندارد. بنابراین، در چنین شرایطی، به کار بردن کلمه‌ی خیانت به آمریکا از سوی رییس جمهور کرزی نه تنها که بی‌مفهوم است، بلکه ناسپاسی و قدرناشناسی از کمک‌ها و همکاری‌های آمریکا و دیگر متحدان افغانستان نیز می‌باشد. آمریکایی‌ها در طول دوازده سال گذشته برای مبارزه با تروریسم، تأمین امنیت، بازسازی اقتصادی و ایجاد دولت کارآمد و قوی در افغانستان میلیارد‌ها دالر هزینه کرده و هزاران سرباز خود را در این راه از دست داده است. در این هیچ‌شکی نیست که آمریکا به خاطر امنیت و منافع خود به افغانستان آمده، اما در حال حاضر منافع و امنیت افغانستان با این کشور پیوند خورده و دوازده سال گذشته را سربازان آمریکایی در کنار سربازان امنیتی افغانستان برای هدف مشترک و با دشمن مشترک جنگیده‌اند. هنوز هم دو کشور در یک مأموریت مشترک قرار دارند و دشمن مشترک آن‌ها را تهدید می‌کند. از این‌رو، نمی‌توان میان سربازان آمریکایی که در افغانستان کشته شده‌اند، با شهدای نیروهای امنیتی افغانستان تفکیک قایل شد. بنابراین، آمریکا و افغانستان هردو متحد و همکار بوده و هزینه‌های زیادی را برای هدف مشترک و در مسیر یک‌سان پرداخت کرده‌اند. لذا ‌خاین خواندن آمریکا از سوی رییس جمهور کرزی هرگز منطقی و پذیرفتنی نیست.

دیدگاه‌های شما

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *