زیاتره افغان کورنۍ د اقتصادي ستونزو او بې روزګارۍ سربیره د طالبانو له لوري د ځینو محدودیتونو له امله هم اړې شوي، چې خپل هیواد پریږدي او پاکستان ته کډوال شي.
د افغانستان پر ښځو د زده کړييزو بنديزونو له کبله يو شمېر فعالان هڅه کوي چې دا بنديزونه ختم کړي. تر ځمکې لاندې ښوونځيو له جوړېدلو څخه واخله، بيا تر پر ليکه ښوونځيو او پوهنتونونو پورې.
همدا راز د طالبانو د کورنيو چارو وزارت په خبرپاڼه کې د حقاني په وينا کښل شوي چې افغانستان نېمه پېړۍ په جګړه کې تېر کړی او زده کړې د دې ټولنې بنسټيزه اړتيا ده.
اغلې راتوات په يوه ټويټ کې ليکلي: «دوی حق لري چې له خپلې شته وړتيا ګټه واخلي او د افغانستان له راتلونکې نېکمرغۍ سره مرسته وکړي.»
همدا راز د امريکا د بهرنيو چارو وزارت ټينګار کړی دی چې دا هيواد د طالبانو د وروستيو فرمانونو د بيرته اخيستلو لپاره هر هغه څه کوي چې کولای يې شي.
د ملګرو ملتونو د عمومي منشي مرستيالې د خوراکي او روغتيايي مرستو د برابرولو او زده کړو ته د لاسرسي موندلو لپاره د مالي تأمين پر دوام ټينګار کړی دی.
ذکيه وايي چې د مېړه د ختم او تدفين تر مراسمو وروسته، ورسره دا فکر پیدا شو چې له مېړه پرته له ژوند سره ځان څرنګه عيار کړي او د خپلو اولادونو لپاره مور او پلار شي؟
ده په يوه ټويټ کې ليکلي، چې په افغانستان کې ښځې او نجونې د طالبانو له لوري له خپل دې انساني حق څخه په سيسټماټيکه توګه محرومې شوې دي.
نموړې په يوه ټويټ کې ليکلي، چې زده کړې په حقيقت کې د افغانستان پر راتلونکي پانګونه ده او نجونې او هلکان بايد لاسرسی ورته ولري.
د اسلامي همکاريو د سازمان اجرايوي کميټې ټينګار کړی، چې طالبان دې ښځو او نجونو ته اجازه ورکړي چې له خپلو حقونو استفاده وکړي او د افغانستان په ټولنيز او اقتصادي پرمختګ کې ونډه واخلي.