اظهارات اخیر جنرال عبدالرازق فرمانده پولیس ولایت قندهار مبنی بر مجاهد خواندن ملا دادالله و ملاعمر و همچنان انتقاد او از گفته‌های شماری از چهره‌های سیاسی و جهادی مورد نکوهش و نقد بسیاری از کاربران شبکه‌های اجتماعی قرار گرفت. جنرال رازق ضمن انتقاد از جبهه‌ی شمال، هشدار داد که اگر به سخنان‌شان در مورد جهاد و انحصاری کردن آن پایان ندهند، مردم لوی‌قندهار، لوی‌ننگرهار و لوی‌پکتیا در مقابل آن‌ها خواهند ایستاد.
این اظهارات جنرال رازق در یک کلپ ویدیویی پس از آن منتشر شده است که در مراسم پنجمین سالگرد ترور برهان‌الدین ربانی یکی از اشتراک‌کنندگان برنامه شعار مرگ برکرزی و مرگ بر طالب سرداد و جمعی نیز به دنبال او شعارهایش را در حضور کرزی تکرار کردند.
ظاهراً دلیل اصلی اظهارات جنرال رازق نیز واکنش به رفتار هواداران حزب جمعیت و سخنان شماری از مقامات بلندپایه‌ی این حزب بود. اما دلیل این اظهارات هر چه باشد، مسئولیتی از دوش جنرال رازق کم نمی‌کند. جنرالی که به‌دلیل سیاست‌های ضدطالبانی‌اش تا چند روز قبل محبوب بود و از قدرتمندترین مقام‌های امنیتی و بدون شک قدرتمندترین فرمانده پولیس افغانستان به‌حساب می‌آید. جنرال رازق به‌دلیل این‌که یک عضو ارشد نیروهای امنیتی کشور است بایستی از جبهه‌گیری‌های سیاسی دوری کند و رفتارش مطابق به قانون و در چارچوب لوایح کاری نیروهای امنیتی باشد. اما اظهارات او بر خلاف تمامی قوانین نظامی و مسئولیت رسمی‌اش بود. او آشکارا از شروع یک جنگ داخلی حرف زد و از شاهان گذشته به نیکی یادکرد و مجاهدین را به بدزبانی گرفت.
اظهارات خلاف قانون، غیرمنطقی، احساساتی و قومی جنرال رازق نشان داد که این جنرال خوشنام و پرقدرت در شأن خودش فکر نمی‌کند و عملکردش به‌عنوان یکی از جنرالان کشور ناسنجیده و خام است. درحالی‌که جنرال رازق یکی از فرماندهان محبوب پولیس در سراسر افغانستان بود، اظهارات اخیرش باعث بدبینی بسیاری‌ها نسبت به او شد. هرچند که ممکن است بخشی از جامعه‌ی قبیله‌یی افغانستان به‌دلیل این اظهارات از او استقبال کند و بیشتر طرفدارش شود، اما شکی وجود ندارد که جنرال رازق با این اظهارات محبوبیتش را به قمار زد و با چند سخن ناسنجیده و بدون فکر وجهه‌اش را در میان مردم افغانستان تخریب کرد.
در جامعه‌ی قومی افغانستان و در میان مردمانی که گرفتار قوم‌گرایی و هوادار سیاست‌های قومی‌اند، افراد اندکی می‌توانند در حد و حدود جنرال رازق محبوبیت مردمی و ملی کسب کنند. جنرال رازق برای رسیدن به چنین محبوبیتی دربرابر گروه‌های تروریستی قربانی داده و زندگی‌اش را روی دستش گذاشته و در یکی از ناامن‌ترین ولایات افغانستان تا آن‌جا جنگیده است که آن ولایت، حالا یکی از ولایات امن‌تر افغانستان است. اما چرا جنرالی که چنین جایگاهی داشت، یک‌شبه اعتبار اجتماعی و مردمی‌اش را چنین به قمار بزند و از یک جنرال محبوب و ملی به یک جنگجوی قوم‌گرا و قبیله‌گرای در پی جنگ داخلی سقوط کند.
افزون بر پیامدهای شخصی سخنان جنرال رازق، او یک فرمانده نظامی است و محدود به قانون. هیچ فرد نظامی که در چارچوب نیروهای امنیتی افغانستان وظیفه اجرا می‌کند، نمی‌تواند فراتر از قانون عمل کند و قوانین نظامی را نادیده بگیرد. سخنان جنرال رازق از سمت فرماندهی پولیس ولایت قندهار، آشکارا خلاف قانون و غیرمسلکی بود. جنرال رازق با اظهاراتش از جنگ داخلی سخن گفت و رگ‌های قومی مردمان قندهار، پکتیا و ننگرهار را قلقلک داد. اظهارات این‌چنینی توسط یکی از فرماندهان نیروهای امنیتی می‌تواند به نزاع‌های قومی و قوم‌گرایی در کشور دامن بزند. بدین‌لحاظ، جنرال رازق با سخنان نسنجیده و غیرمسلکی از یک‌طرف به شهرت خودش آسیب رساند و خودش را از جایگاه یک جنرال محبوب و ملی به یک جنگجوی قُلدر و قبیلوی پایین کشاند و از جانب دیگر او با اظهاراتش قانون را نقض کرد و عملکردش خلاف مقررات قانونی و نظامی بود.
آن‌چه که جنرال رازق بر زبان آورد، نشان‌دهنده‌ی این حقیقت بود که حکومت وحدت ملی بر خلاف شعار دور نگهداشتن نیروهای امنیتی از مسایل سیاسی، زمینه و بستر گرایش‌های سیاسی و قومی را در میان نیروهای امنیتی داغ‌تر کرده و توانایی کنترل بر مقامات بلندپایه‌ی امنیتی را ندارد.
حکومت بایستی در قبال سیاسی شدن جنرالان و هواداری آنان از جریان‌های سیاسی و قومی مواظب باشد و نظارت سختی بر مقامات امنیتی مبنی بر بازداشتن آن‌ها از قوم‌گرایی و سیاست‌ورزی قومی به اجرا بگذارد. وارد شدن مقامات امنیتی در بحث‌های قومی و جبهات داخلی سیاسی، عاقبت خوشی برای افغانستان نخواهد داشت. بی‌توجهی و غفلت حکومت نسبت به چنین اظهاراتی منجر به گسترش آن در صفوف نیروهای امنیتی خواهد شد و قوم‌گرایی را در میان نیروهای امنیتی افزایش خواهد داد.
