اطلاعات روز: عادله راز، نماینده‌ی دایم افغانستان در سازمان ملل گفته است که صلح به معنی پایان دادن به سفری که افغانستان و شرکایش در سال 2001 میلادی باهم آغاز کردند، نیست، بلکه آغاز یک سفر طولانی برای ساختن یک افغانستان نیرومندتر است.
خانم راز این اظهارات را روز گذشته (پنج‌شنبه، 5 سرطان) در نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد مطرح کرده است.
نماینده‌ی دایم افغانستان در سازمان ملل در جریان سخنرانی خود همچنان گفته است که صلح اجازه خواهد داد تا پایه‌های مردم‌سالاری که مردم افغانستان خواستار آن هستند، تحکیم شود.
خانم راز همچنان گفته است که دولت افغانستان برای رسیدن به صلح مصمم است، اما تا زمانی که آتش‌بس برقرار نشود، دولت نمی‌تواند اجماع مردمی را در رابطه به صلح تأمین کند.
او علاوه کرده است: «علاوه بر ایجاد اجماع ملی، تحکیم اجماع منطقوی و جهانی در حمایت از پروسه‌ی صلح یک عنصر اساسی است. دولت افغانستان به تمام تلاش‌ها در این عرصه اهمیت زیادی قایل است و در این راستا با همه شرکا در تمام چارچوب‌های موجود کار می‌کند.»
به گفته‌ی او، طالبان باید درک کنند که آتش‌بس و رسیدن به صلح تنها خواست دولت افغانستان نه، بلکه خواست تمام مردم این کشور است.
عادله راز در عین حال از طالبان خواسته است که به درخواست دبیرکل سازمان ملل برای آتش‌بس جهانی و نیز به درخواست رییس‌جمهور اشرف غنی برای برقراری آتش‌بس بشردوستانه به‌منظور رسیدن کمک به افراد نیازمند، احترام گذاشته و پاسخ مثبت بدهند.
او گفته است: «در چند ماه گذشته، شیوع ویروس کرونا نه تنها افغانستان، بلکه تمام جهان را با چالش رو به رو ساخته است. اما افغانستان با یک روحیه‌ی قوی وحدت و هم‌بستگی ملی برای صلح، در برابر دشواری‌های موجود مقابله می کند.»
نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد روز گذشته برگزار شد. در این نشست در مورد وضعیت افغانستان، تأثیرات بحران کرونا، ضرورت به افزایش کمک‌های بشری، حمایت از تأمین صلح پایدار و اقدامات انجام شده در این روند و اهمیت کنفرانس آینده‌ی تعهدات مالی برای افغانستان بحث شده است.
در این نشست همچنان دبیرا لاینز، نماینده ویژه‌ی دبیر کل سازمان ملل برای افغانستان و شهرزاد اکبر، رییس کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان نیز سخنرانی کرده‌اند.
خانم لاینز گفته است که نسبت به آغاز مذاکرات میان تیم‌های مذاکره‌کننده‌ی دولت افغانستان و طالبان تا چند هفته‌ی دیگر «محتاطانه خوشبین» است.
شهرزاد اکبر نیز گفته است که در 19 سال گذشته مردم افغانستان در راه مبارزه برای حقوق بشر گام‌های بلندی برداشته‌اند، اما این پیشرفت‌ها یک‌نواخت نبوده و چیزهای زیادی برای به‌دست آوردن باقی مانده است.
خانم اکبر گفته است: «صلح باید زمینه‌ساز توسعه‌ی دسترسی همگان به حقوق بشر بوده و منجر به عقب‌گرد نشود.»