سازمان عفو بین‌المللی اعلام کرده است که شیوع ویروس کرونا حدود چهار میلیون بیجاشده‌ی داخلی را در شرایط دشواری قرار داده است و دولت افغانستان و جامعه جهانی باید برای کمک به آنان فورا اقدام کنند.
در گزارش این سازمان آمده است که زندگی در اردوگاه‌های بیش از حد شلوغ با دسترسی محدود و ناکافی به آب آشامیدنی و تمهیدات بهداشی، بیجاشدگان داخلی را در شرایطی قرار داده است که در برابر ویروس کرونا به شدت آسیب‌پذیراند.
عفو بین‌الملل به تأثیرات همه‌گیری کرونا بر معیشت، حقوق زنان و ناامنی غذایی در اردوگاه‌های بیجاشدگان و کمک‌های ناکافی کنونی به آنان اشاره کرده است.
سمیرا حمیدی، معاون منطقه‌ای سازمان عفو بین‌الملل در جنوب آسیا گفته است: «جمعیت بیجاشدگان چهار میلیونی افغانستان در شرایطی زندگی می‌کنند که برای انتشار ویروس مثل کرونا بسیار مناسب است. این اردوگاه‌ها محدود، غیربهداشتی و حتا از ابتدایی‌ترین امکانات صحی محرومند. علی‌رغم این شرایط ناگوار، بیجاشدگان داخلی از حمایت‌های بسیار ناچیزی برخوردار بوده‌اند.»
خانم حمیدی همچنان گفته است که با افزایش روزافزون بیجاشدگان داخلی به دلیل جنگ و خطر شیوع موج جدید ویروس کرونا، دولت افغانستان و جامعه جهانی باید کارهای بیشتری انجام دهند تا آنان را در برابر این خطرات محافظت کند.
عفو بین‌الملل از دولت افغانستان و جامعه جهانی خواسته است که به مسئولیت‌های‌شان در قبال بیجاشدگان داخلی رسیدگی کنند و بودجه و منابع مشخصی را برای آنان اختصاص دهد تا آنان به مسکن، غذا، آب و خدمات بهداشتی دست یابند.
این سازمان از اردوگاه‌های بیجاشدگان داخلی در ولایت‌های هرات، کابل و ننگرهار بازدید کرده که در هر کدام آن حدود ۱۰۰۰ فامیل زندگی می‌کرده‌اند.
به گفته‌ی این سازمان، آنان در خانه‌های گلی و خیمه‌های پلاستیکی در شرایطی سختی زندگی می‌کنند، هر خیمه و خانه‌ی گلی حدود ۱۰ نفر را در خود جا داده و فاصله‌ی اجتماعی رعایت نمی‌شود.
سازمان عفو بین‌الملل در ادامه تأکید کرده است که به بیجاشدگانی که خودشان نمی‌توانند هزینه‌ی خرید دارو و مراجعه به شفاخانه را تأمین کنند، هیچ کمکی نشده است.