عبدالله عبدالله، رییس شورای عالی مصالحهی ملی گفته است که رهبران سیاسی افغان یا برای حمایت از مذاکرات صلح در برابر طالبان متحد شوند و یا هم پس از خروج نظامیان خارجی از افغانستان، منتظر یک «جنگ تلخ» باشند.
آقای عبدالله این اظهارات را روز شنبه (۱۱ ثور) همزمان با آغاز خروج نظامیان خارجی از افغانستان در مصاحبه با خبرگزاری آسوشیتد پرس مطرح کرده است.
عبدالله هشدار داده است در صورتی که وحدت از رهبران قدرتمند فعلی در کابل دور شود، تاریخ و میلیونها افغان دربارهی این رهبران به سختی قضاوت خواهد کرد.
رییس شورای عالی مصالحهی ملی درحالی که بیرون شدن نظامیان خارجی از افغانستان را چالشآفرین خوانده، اما در عین حال تأکید کرده است که تمامی تمرکز دو طرف [دولت و طالبان] باید روی تأمین صلح معطوف باشد.
عبدالله در این مصاحبه گفته است که او در روزهای گذشته پیامهایی را از جانب طالبان دریافت کرده است و در پاسخ به این پیامها از طالبان خواسته است تا تمامی خواستهایشانرا روی میز مذاکره مطرح کنند.
آقای عبدالله خطاب به طالبان گفته است: «هر خواستی که دارید روی میز مذاکره مطرح کنید، ما آماده هستیم که روی آنها بحث کنیم تا راههایی قابل قبول برای دو طرف را جستجو کنیم.»
رییس شورای عالی مصالحهی ملی علاوه کرده است که طالبان از راه زور و جنگ نمیتوانند پیروز شوند؛ زیرا به گفتهی او، قدرتهای منطقهای، از جمله پاکستان با نفوذی که بر گروه طالبان دارد، قاطعانه رسیدن به قدرت از طریق زور را حمایت نمیکنند.
این درحالی است که خروج حدود ۹۶۰۰ نظامی ناتو و امریکایی از افغانستان رسما آغاز شده است. روز گذشته محمدیاسین ضیا، سرپرست وزارت دفاع ملی و رییس ستاد ارتش کشور در یک نشست خبری گفت که درحال تسلیمشدن پایگاههای نیروهای خارجی اند.
همزمان با این، نمایندگان امریکا، روسیه، چین و پاکستان روز گذشته پس از برگزاری نشست «ترویکای گسترده» در یک بیانیهی مشترک اعلام کردند از حکومتی که با زور در افغانستان حاکم شود، حمایت نمیکنند.
به نظر من خود عبدالله عبدالله، متحدین، همپیمانان وطرفداران شخص عبدالله عبدالله درچندسال اخیر مخصوصاً در زمان اشرف غنی بخاطر آرمانهای شخصی که دائم نامش را آرمانهای مردم قلمداد میکند باعث درد سرهای ملی، سیاسی، اجتماعی حتا انتهار وانفجار وترور وتحریک دشمنان ودوستان خارجی درکشورشده است.
خواست،موضع، موقف وتضاد عبدالله همیش شخصی متزلزل ونمایشی مثل لباسش مُدروز بوده است.