شماری از کودکان آواره که بهدلیل فقر و تنگدستی مناطقشان را ترک کرده و اکنون در شهر فیروزکوه، مرکز ولایت غور زندگی میکنند از وضعیت بد زندگیشان شکایت دارند.
کبرا، دختر ده سالهی غوری که باشندهی اصلی ولسوالی لعلوسرجنگل این ولایت است، میگوید که بهدلیل فقر و گرسنگی نمیتواند درس بخواند.
کبرا میگوید که پدرش یک پایش را در انفجار ماین از دست داده و دستانش نیز فلج شده است. بهگفتهی او، مادرش هم نمیتواند هزینهی آموزش او را در مراکز آموزشی بپردازد.
این دختر خردسال غوری که آرزوهای بزرگی در سر دارد از حکومت و نهادهای کمککننده میخواهد که برایشان کمک کنند تا بتواند درس بخواند و در آینده برای کشور و مردماش خدمت کند.
غنیمت، کودک خردسال دیگری که خانوادهاش بهدلیل فقر و گرسنگی از ولسوالی جوند ولایت بادغیس آواره شده و به شهر فیروزکوه، مرکز ولایت غور آمده است، اکنون در وضعیت دشواری بهسر میبرند.
این کودک میگوید که فقر و تنگدستی مانع اصلی آموزش او بوده و مجبور است برای زندهماندن اعضای خانوادهاش گدایی کند. او میگوید که پسخوردههای نهادهای حکومتی و مردم را جمع میکند تا خود و اعضای خانوادهاش را با استفاده از آن زنده نگهدارد.
این کودکان آواره در ولایت غور از حکومت محلی طالبان و نهادهای کمککننده میخواهند که دستشان را بگیرند تا بتوانند از فقر و گرسنگی نجات یافته و درس و تعلیمشان را به پیش ببرند.
منابع مردمی در ولایت غور میگویند که تنها کبرا و غنیمت نیستند که بهدلیل فقر و تنگدستی از درس و آموزش محروماند، بلکه صدها کودک دیگر نیز در این ولایت بهدلیل فقر از آموزش باز مانده و به کارهای شاقه روی آوردهاند.
با این حال، مسئولان محلی طالبان در ولایت غور اما از تلاشهایشان برای کمکرسانی با خانوادههای بیجاشده و بیبضاعت در این ولایت سخن میگویند.
عبدالواحد حماس، سخنگوی والی طالبان برای ولایت غور میگوید که از زمان رویکار این گروه، برای بیش از ۲۰ هزار خانوادهی بیجاشده و نیازمند در این ولایت کمکرسانی شده و آنان تلاش میکنند برای نیازمندان دیگر نیز در همکاری با نهادهای امدادرسان، کمک کنند.