دیدبان حقوق بشر میگوید که بلاتکلیفی و ازدحام در خانههای موقت پناهجویان تخلیهشده افغان در بریتانیا، باعث خشونت خانوادگی علیه زنان مهاجر شده است.
به گزارش این نهاد که امروز (پنجشنبه، ۲۲ ثور) منتشر شده، هشت ماه پس از تخلیه اضطراری از افغانستان، بسیاری از مهاجران افغان به بریتانیا هنوز در خانههای موقت زندگی میکنند.
دیدبان حقوق بشر با پنج زن مصاحبه کرده که از اواخر آگست ۲۰۲۱ در لندن در هوتل زندگی میکنند. آنها از خطر تشدید خشونت خانگی و محدودیت بر آزادی رفت و آمد زنان سخن زدهاند.
یکی از زنان از روند کُند اسکان مهاجرین ابراز ناامیدی کرده و گفته است که «هوتل در لندن برای مدت کوتاهی درخشان است، نه برای هفت ماه».
او گفته است که زنان فضای شخصی، خانه و آزادی برای مدیریت مستقل زندگی خود را از دست دادهاند.
این زنان به دیدبان حقوق بشر گفتهاند که بهدلیل کمبود فضای شخصی در محل اسکان موقت، احساس ناراحتی و فشار از سوی اعضای جامعه تخلیهشده، تجاوز و خشونت خانگی علیه زنان افزایش یافته است.
یک زن گفته است که زنی در هوتل توسط شوهرش مورد ضرب و شتم قرار گرفت. بهگفتهی او، این زن زمانی که میخواست موضوع ضربوشتم خود را گزارش کند، جامعهی حاضر در هتل با ارعاب او در مورد عواقب آن مانع شد.
زن دیگری گفته است: «چند بار شنیدهام که زن و شوهری در همسایگی [ما] دعوا میکنند. شوهر فریاد میزند و میرود و در را میکوبد و زن با صدای بلند گریه میکند.»
بریتانیا پس از تسلط طالبان بر افغانستان در ماه آگست، حدود ۱۸ هزار نفر را تخلیه کرده که براساس گزارشها حدود ۱۲ هزار نفر آنها، در خانههای موقت باقی ماندهاند و بسیاری از خانوادهها در یک اتاق زندگی می کنند.
دیدبان حقوق بشر گفته است که در اپریل ۲۰۲۲ به وزیر داخله، وزیر پناهندگان و دیگر مقامهای بریتانیا نامه نوشت تا نگرانیهای خود را مطرح کند؛ اما دولت بریتانیا تاکنون به نامه پاسخ نداده است.
این نهاد تأکید کرده است که وزارت کشور بریتانیا باید سرعت ارائه مسکن و خدمات حمایتی طولانیمدت بیشتر برای پناهندگان افغان را افزایش دهد.
دیدبان حقوق بشر گفته است که دولت بریتانیا باید فوراً انتقال افراد تخلیهشده را به مسکن دائمی که با استانداردهای شرایط و فضای مسکن مطابقت دارد، با در نظر گرفتن نیازها و ترجیحات کل خانواده تسریع کند.
این نهاد افزوده است که مقامهای بریتانیایی باید اطمینان حاصل کنند که اقامتگاهها در مکانی است که ساکنان به منابع اجتماعی از جمله پارکها، زمینهای بازی، مراکز کودکان، امکانات بهداشتی و خدمات اجتماعی دسترسی دارند.