شماری از کارمندان شرکت برشنا مدعی اند که این شرکت به‌دلیل فساد و خویش‌خوری معاش‌شان را پرداخت نمی‌کند. این کارمندان می‌گویند که هرچند این شرکت عواید و بودجه مستقل دارد، اما از دو سال به این‌سو به بهانهی تغییر نظام و متوقف‌‍شدن پروژه‌های بانک انکشاف آسیایی از پرداخت معاش شماری از کارمندانش امتناع می‌کند.
مدارک رسیده به روزنامه اطلاعات روز نیز نشان می‌دهد که شرکت برشنا معاش شماری از کارمندانش را پرداخت نکرده است. طبق مدارک، این کارمندان از هشت قوس ۱۳۹۹ خورشیدی تا ۲۵ اسد سال ۱۴۰۰ خورشیدی در ساحه و به دستوری رهبری شرکت برشنا به وعده دریافت معاش کار کرده‌اند.
اما با فروپاشی نظام بدست طالبان این شرکت از پرداخت معاش کارمندانش به بهانه‌های مختلف طفره رفته‌اند. کارمندان می‌گویند که آنان از هشت قوس ۱۳۹۹ خورشیدی تاکنون برای دریافت معاش‌شان سرگردان اند.
ختم قرارداد تمویل بانک انکشاف آسیایی
کارمندان معترض، مسئولان شرکت برشنا را به «فریبکاری و فساد» متهم می‌کنند و می‌گویند که مسئولان شرکت برشنا به‌جای پرداخت معاشات‌شان طی نزدیک به دو سال آنان را در شعبه‌های این شرکت سرگردان کرده و با بهانه‌های مختلف آنان را بار‌ها دور زده است.
فرهاد، یکی از این کارمندان برشنا میگوید که در پی بدترشدن اوضاع امنیتی و تمدید نشدن قرارداد تمویل شماری از پروژه‌ها از سوی بانک انکشاف آسیایی با شرکت برشنا، این شرکت از پرداخت معاش شماری از کارمندانش امتناع کرده و آنان را در بی‌سرنوشتی قرار داده‌اند: «در ۲۸ نومبر ۲۰۲۰ میلادی قرارداد تمویل بعضی از پروژه‌های بانک انکشاف آسیایی با شرکت برشنا ختم شد. یکی از این بخش‌ها، پروژه‌های انکشافی شرکت برشنا بود. این پروژه‌ها از سوی کارمندان اداری و انجنیران شرکت برشنا نظارت می‌شد و در آن زمان نیز کارهای پروژه‌ها هنوز حتا در ساحه تکمیل نشده بود.»
فرهاد ادامه می‌دهد که مطابق به قانون، اداره‌ها یک ماه پیش از تاریخ ختم قرارداد باید به کارمندان تذکر دهند. اما شرکت برشنا نه تنها این کار را نکرده است، بلکه بعد از ختم قرارداد از آنان خواسته است که کارشان را ادامه دهند: «در پاسخ به ایمیل همکارم، مسئولان شرکت برشنا از ما خواسته بودند که کارهای باقی‌مانده را ادامه دهیم و ما نیز همین کار را کردیم، اما از آن زمان تاکنون معاش دریافت نکرده‌ایم.»
پیشنهاد و کاغذپرانی
به‌گفته فرهاد، با ختم شدن قرارداد تمویل بانک انکشاف آسیایی، کاغذپرانی و سرگردانی کارمندان شرکت برشنا نیز آغاز شده است: «با ختم همکاری بانک آسیایی با برشنا، همه‌ی رؤسا و آمرین بخش‌های شرکت برشنا به فکر کارمندان زیر دست‌شان شدند. انجنیر سمیر حیران، رییس قبلی ریاست برنامه‌های برشناشرکت به منیراحمد یوسفزی، (آمر پروژه‌های ADB یا شرکت برشنا) هدایت داده بود که عاجل پیشنهاد تمدید قرارداد کارمندان مورد ضرورت را غرض اجراآت و اخذ حکم از ریاست عمومی اجرائیوی برشناشرکت ترتیب کند و بفرستند به منابع بشری تا قرارداد کاری کارمندان حسب لزوم‌دید اداره و در عین حال نیاز مبرم برای پیشبرد امور فیزیکی و تخنیکی باقی‌مانده از بودجه برشنا پرداخت شود و در عین زمان نیز انجنیر سمیر حیران هدایت داد که به بانک نیز پیشنهاد شود که اگر امکانات داشتند از دیگر بخش‌ها معاش کارمندان ریاست برنامه‌ها را فراهم کنند.»
به‌گفته فرهاد، پیشنهاد ترتیب‌شده با حکم ریاست عمومی به ریاست منابع بشری شرکت برشنا برای پیشبرد فرستاده شد.
دیگر کارمند ریاست برنامه‌های شرکت برشنا نیز توضیح می‌دهد که به‌دلیل ملاحظه‌ها و فساد در ریاست منابع بشری پیشنهاد اولی به موقع فرستاده نشده است.
این کارمند که خواست نام او در گزارش ذکر نشود، اضافه کرد: «در آن زمان رییس منابع بشری شرکت برشنا که فعلا هم رییس برحال میباشد ملاحظه داشت که افزون به‌نام کارمندان ریاست برنامه‌ها، نام افراد نزدیکش، به‌خصوص نام برادرش نیز در پیشنهاد درج شود. اما ریاست برنامه‌ها این موضوع را قبول نکرد؛ زیرا فرد مورد نظر هیچ تخصص و کارایی نداشت. این زدوبند‌ها سبب بی‌سرنوشتی کارمندان این ریاست شد.»
در همین حال، کارمندان ریاست برنامه‌های شرکت برشنا نیز می‌افزایند که آنان با درخواست مسئولان شرکت برشنا کارهای‌شان را بدون دریافت معاش ادامه داده‌اند.
وهاب (مستعار)، دیگر کارمند معترض میگوید: «چند ماه طول کشید، اما از طی مراحل قرارداد و معاش و… خبری نشد. در آن زمان وضع امنیتی نیز بد بود و کار بدون قرارداد رسمی و معاش هم سخت بود. ما (انجنیران ساحه) فکر کردیم که نشود بچه مردم در ساحه تلف شود که حتا پول کفن را هم نداشته باشد. از همین رو به دفتر مرکزی شرکت برشنا به کابل آمدیم و دنبال کارها گشتیم. دریافتیم که به‌دلیل مخالفت با فساد و اضافه نشدن نام افراد مورد نظر، کار اداری ما پیش نرفته است.»
به‌گفته او، ریاست برنامه‌ها پیشنهاد دوم کارمندان خویش را بعد از تدویر جلسه با رییس منابع بشری و موافقت بست‌های پیشنهادی ریاست منابع بشری ترتیب کردند، ریاست منابع بشری اولا بالای حکم و منظوری پیشنهاد موافقت و ملاحظه نموده و بالای شعبه مدیریت استخدام پروژهای انکشافی هدایت دادند که طبق حکم فوق اجراآت نمایند. اما بعدا به‌دلایل نامعلوم این پیشنهاد نیز به بهانهی این‌که معاش کارمندان با معاش سایر کارمندان شرکت برشنا یکسان نیست، بدون طی مراحل قانونی پروسه‌ی استخدام به‌گونه‌ی قرارداد استخدام شده و… رد شده است.
همزمان با این پیشنهاد، پیشنهاد کارمندان اداری ریاست برنامه‌ها نیز به ریاست منابع بشری ارسال شد که رییس منابع بشری عین مطلب و موارد پیشنهادی فوق‌الذکر را برای کارمندان اداری نیز نوشت و کار آنان نیز به‌دلیل نداشتن واسطه رد شد.
با رد شدن پیشنهاد دوم، پیشنهاد سوم را کارمندان معترض ترتیب می‌‌دهند. پیشنهادی که امتیاز آن خلاف قرارداد اول شان بوده است، اما برای رفع نیازمندی‌شان، معاش‌شان را با کاهش چشم‌گیر و مطابق به سیستم برشنا در نظر می‌گیرند.
سهراب (مستعار)، میگوید که پیشنهاد ضمیمه نام آنان و با در نظرداشت معاش و جدول حاضری در بست پنج و قدم هشت ترتیب شد. مدت قرارداد یک سال در نظر گرفته شد. این پیشنهاد طی مراحل و به رییس منابع بشری فرستاده شد. اما رییس منابع بشری به‌دلیل ملاحظه‌ی شخصی‌اش، با پیشنهادی ریاست برنامه و حکم رییس عمومی اجرائیوی شرکت برشنا مخالفت کرده و بار دیگر پیشنهاد را رد کرده است. سهراب اضافه می‌کند: «در جواب پیشنهاد ما رییس منابع بشری برشنا نوشت که قرارداد کارکنان موصوف مطابق به بست و قدم‌های پیشنهادی بست پنج و قدم یک موافق است که بعد از منظوری دوباره ریاست عمومی و پیشنهاد جدید موضوع حل می‌گردد. در حالی‌که پیشنهاد دیگر کارمندان برشنا به‌دلیل داشتن واسطه و با معاش بلند بدون کاغذپرانی و بدون مطابقت دادن با پالیسی شرکت برشنا طی مراحل و اجرا شد، اما از ما مجددا رد شد.»
مطابق به اسنادی که در اختیار روزنامه اطلاعات روز قرار گرفته است، در پیشنهاد سوم، انجنیران ساحه و دو نفر از کارمندان اداری در بست پنج قدم یک با معاش خالص ۴۴ هزار افغانی معرفی شده و متباقی کارمندان اداری در بست‌های شش قدم سوم به ترتیب مد نظر گرفته شده است. اما به‌دلیل فروپاشی نظام بدست طالبان طی مراحل نشده است. زیرا به‌گفته منابع، در پی بدترشدن اوضاع و با متواری‌شدن داوود نورزی، رییس عمومی شرکت برشنا و سپس سقوط کابل بدست گروه طالبان روند بررسی و رسیدگی به مشکلات کارمندان نهادها از جمله شرکت برشنا نیز متوقف بوده است.
سهراب توضیح می‌دهد که با سقوط کابل بدست گروه طالبان، آنان نیز مانند بسیاری از مردم خانه‌نشین شده‌اند: «بعد از سه ماه آمر اداری با ما تماس گرفت و گفت رییس جدید برشنا سعد حافظ مقرر شده است. او از ما خواست که برای حل مشکل و دریافت معاش‌مان اقدام کنیم. ما دفتر برگشتیم و با رییس دفتر شرکت برشنا صحبت کردیم. او از ما خواست که به‌دلیل تغییر نظام و رییس جدید باید از نو پیشنهاد ترتیب کنیم. ما پیشنهاد شماره ۳۸۰۶ را ترتیب کردیم و برای امضای ریاست عمومی به آمریت تحریرات ریاست دفتر فرستادیم. اما این پیشنهاد نیز بدون طی مراحل مدتی گم بود.
پیشنهاد شماره ۶۰۵۵ که در تاریخ ۲۴ قوس ۱۴۰۰ ثبت شده بود را بدون ضمایم بعد از گذشت یک ماه و جست‌وجوی زیاد پیدا کردیم و بردیم پیش رییس دفتر تا موضوع را از نزدیک و شفاهی با او در میان بگذاریم که آن‌ها امضای رییس عمومی را بگیرند. در نخست ریاست دفتر گفت: «این حق تان است که کار کردید باید دست‌مزد شما را اداره بپردازد. این پیشنهاد با حکم شماره ۳۶۷۹ در تاریخ ۱۷ دلو ۱۴۰۰ امضا و به ریاست مالی فرستاده شد و از آن‌جا به ریاست منابع بشری ارجاع گردید.»
اسناد نیز نشان می‌دهد که پیشنهاد ۳۸۱۶ این کارمندان را رییس عمومی اجرایی برشنا در تاریخ ۲۴ دلو ۱۴۰۰ خورشیدی امضا کرده است و برای اجراآت با حکم شماره ۳۹۰۲ به ریاست مالی و بعد ریاست منابع بشری شرکت برشنا فرستاده‌اند.
براساس همین حکم، ریاست منابع بشری با دریافت تمام گزارش‌های کاری و حاضری کارمندان مندرج در متن پیشنهاد، برای این کارمندان قرارداد کاری آماده کرده است. کارمندان معترض می‌گویند که این قرارداد را رییس اجرایی شرکت برشنا و آنان امضا کرده و به ریاست منابع بشری برشنا فرستاده‌اند.
این ریاست بعد از بررسی گزارش‌های کاری و گزارش حاضری آنان هویت و قرارداد کارمندان متذکره را تأیید کرده است و به آنان استعلام داد که برای‌شان حساب بانکی باز کنند تا معاشات آنان حواله شود.
مدارک نشان می‌دهد که لیست نهایی کارکنان غرض اجرای معاشات‌شان با مکتوب شماره ۱۰۳۹۶۴/۶۰۶۶ و مکتوب شماره ۱۰۳۹۲۴/۶۰۴۵ عنوانی ریاست مالی ارسال شده است.
کار برای اشرف غنی و آغاز بدبختی و سرگردانی دوامدار
به‌گفته منابع، بعد از ترتیب و امضاشدن قراردادها همه برای اجرا و تأدیه معاش کارمندان، به شعبه معاشات فرستاده شده‌اند. این شعبه نیز به‌جای پرداخت معاش کارمندان، اسناد آنان را ضمیمه مکتوب شان کرده و به شعبه تأدیات ریاست مالی شرکت برشنا فرستاده است. این ریاست، اما به کلی از پرداخت معاش کارمندان امتناع ورزیده است.
وهاب (مستعار)، یکی دیگر از کارمندان میگوید ریاست مالی گفت که این‌قدر پول را داده نمی‌تواند و ما در زمان اشرف غنی و برای اشرف غنی کار کرده‌ایم. معاش مان را باید از او بگیریم.
گفته‌هایی که با اعتراض کارمندان به همراه شده است و در نهایت دوباره این دعوا به رییس عمومی برشنا و رییس منابع بشری راجع شده است.
رییس منابع بشری نیز برای تلافی درج‌نشدن نام برادرش به‌عنوان فرد معاشخور، به کارمندان گفته است که مستحق دریافت معاش نمی‌شوند. با این وضع، کارمندان شرکت برشنا مجددا عریضه می‌نویسند و از رییس عمومی برشنا خواهان رسیدگی به مشکل پرداخت‌نشدن معاش‌شان می‌شوند. در جلسه‌ای که کارمندان معترض با رییس عمومی شرکت برشنا داشته، او به کارمندان معترض گفته است که تنها معاش ماه اسد آنان را پرداخت می‌کنند، اما نه به‌گونه‌ی فوری.
در ورق عریضه‌ی کارمندان معترض که رییس عمومی اجرائی شرکت برشنا آن را امضا کرده با زبان پشتو نوشته است که «فعلا معطل دی»، اما دلیل تأخیر را توضیح نداده است.
کارمندان معترض می‌گویند که برای بار دوم آنان عریضه‌ی‌شان را با تمام اسناد کمکی و قراردادها ضمیمه کرده و همراه رییس عمومی برشنا صحبت می‌کنند تا شاید معاش‌شان را دریافت کنند، اما رییس برشنا باز پشت ورقه عرض این کارمندان می‌نویسد که فعلا معطل است اما آن را امضا نمی‌کند.
کارمندان معترض می‌گویند که به‌دلیل نیازمندی‌های‌شان برای دریافت حتا یک ماه معاش‌شان طبق وعده‌ی شفاهی رییس عمومی اجرائی و رییس مالی شرکت برشنا مجددا عریضه کرده‌اند.
به‌گفته کارمندان، این مکتوب نیز بدون پرداخت‌شدن معاش آنان در ریاست مالی و ریاست منابع بشری شرکت برشنا گم شده است. سهراب میگوید: «عرضه ما با کل اسناد که شامل دوسیه عمومی همه‌ی ما که همه اسناد اصلی بود و کاپی قراردادها، همه را آنان دوباره گم انداخته‌اند. ما بار دیگر با اسناد کاپی از طریق وزارت انرژی و آب عرضه کرده‌ایم و منتظر امضای وزیر استیم.»
این کارمندان شرکت برشنا می‌گویند با آن‌که معاش‌شان، نتیجه کار و زحمات‌شان است، اما مسئولان برشنا به‌دلیل فاسد بودن نه تنها معاش آنان را اجرا نکرده‌اند بلکه با کاغذپرانی آنان را سرگردان، تحقیر و توهین کرده‌اند.
و این عرضیه نیز اکنون گم شده است.
افزون به این، رییس عمومی شرکت برشنا از کارمندان معترض خواسته است که برای دریافت تمام معاش‌شان، باید موافقه‌ی رییس‌الوزرای طالبان را به برشنا بیاورند.
در همین حال، حکمت‌الله میوندی، سخن‌گوی شرکت برشنا میگوید که این شرکت معاش کارمندانش را پرداخت می‌کند، اما در مورد پرداخت‌نشدن معاش انجنیران ساحه چیزی نمی‌گوید و جزئیات نیز نمی‌دهد.
اعتراض
پیش از این در عقرب سال ۱۴۰۰ خورشیدی نیز صدها کارمند شرکت برشنا به‌دلیل پرداخت‌نشدن معاش‌شان اعتراض کرده و این شرکت را به فریبکاری متهم کرده بودند. در آن زمان شرکت برشنا نیز گفته بود که همه‌ی معاشات کارمندانش را می‌پردازد.