در روز‌های آخر انتخابات گذشته گفته بودم، برای من فرزند یک شخص مهم نمی‌تواند فقط به‌خاطر این الگو باشد که پدرش آدم مهمی بوده است. گفته بودم، من کسی را به عنوان الگو می‌توانم بپذیرم که خودش آدم تأثیرگذار باشد، نه پدر و پدرکلانش. یک تعداد کسانی که همه‌چیز را از دید قوم و زبان می‌بینند، سوء تعبیر کردند که وحید عمر به فلان قوم توهین کرده است. من رابطه‌ی آن اظهاراتم را با بحث قومیت تا امروز نمی‌توانم پیدا کنم.
امروز مقاله‌ای در مورد «دختر اول افغانستان» خواندم که تا امروز چیزی در موردش نمی‌دانستم. تکرار می‌کنم، توجه و امتیازی که یک تعداد فقط به‌خاطری از آن بهره‌مند هستند که عضو خانواده‌ی فلان شخصیت کلان هستند، از نظر من بی‌عدالتی کلان در حق کسانی است که خودشان دست‌آورد دارند و از خود چیزی ساخته‌اند!