شماری از متقاعدین در ولایت غور می‌گویند که از زمان برگشت طالبان تا اکنون حقوق متقاعدی‌شان را دریافت نکرده‌اند و اکنون در وضعیت دشواری زندگی می‌کنند. به‌گفته‌ی آنان، شمار زیادی از متقاعدین در ولایت غور وجود دارد که در این فصل سرما در وضعیت بد زندگی‌شان را سپری کرده و در انتظار پرداخت حقوق متقاعدی‌شان از سوی حکومت سرپرست طالبان هستند.
محمدرحیم ۸۱ ساله، یکی از متقاعدین در غور است که اکنون در وضعیت بد زندگی می‌کند. او نزدیک به دو سال می‌شود که برای پرداخت حقوق متقاعدی‌اش انتظار می‌کشد. این مرد کهن‌سال که نان‌آور خانواده‌ی ۱۴ نفری‌اش است، می‌گوید اکنون توان تهیه نیازهای اولیه‌ی اعضای خانواده‌اش را ندارد و اگر حقوق متقاعدی‌اش پرداخت نشود وضعیت شان بدتر خواهد شد.
او افزود: «در سال ۱۳۹۰ تقاعد کردم. کارهای تقاعد را جور کردم. ما را به میوند بانک راجع کردند. معاش ما به‌صورت منظم پرداخت می‌شد تا این‌که امارت آمد. پس از آن‌که طالبان آمدند، نزدیک به دو سال می‌شود که حقوق ما پرداخت نشده است. در این فصل زمستان وضعیت ما بسیار خراب است. انتظار ما این است که حقوق متقاعدی که حق قانونی ما است پرداخت شود.»
محمدحیدر، یکی دیگر از متقاعدین در ولایت غور می‌گوید که عدم پرداخت حقوق شان از سوی حکومت طالبان سبب شده است تا با مشکلات اقتصادی زیاد روبه‌رو شوند. این مرد کهن‌سال غوری که نان‌آور خانواده‌ی ۱۰ نفری‌اش است، از نبود کار نیز شکایت می‌کند.
او افزود: «طالبان نزدیک به دو سال می‌شود که حقوق متقاعدین را پرداخت نکرده‌اند. فعلا نه کار است و نه کدام عایدی دیگری داریم. وضعیت فقر و مشکلات اقتصادی هم بیداد می‌کند. اگر معاش متقاعدین پرداخت نشود، وضعیت ما از این هم بدتر خواهد شد.»
متقاعدین پرداخت حقوق متقاعدی را حق قانونی‌شان می‌دانند و از حکومت سرپرست طالبان می‌خواهند که این حق را پرداخت کنند تا آنان بتوانند چرخه‌ی زندگی‌شان را بچرخانند.
فقر و بیکاری
شماری از متقاعدین در ولایت غور از فقر و تنگدستی سخت نگرانی کرده و می‌گویند که دیگر کدام منبع عایداتی نداشته و بدون پرداخت معاش تقاعدی با چالش‌های زیاد دست در گریبان اند.
محمدرحیم می‌گوید: «من سرپرست و نان‌آور ۱۴ نفر هستم. توان کار کردن را هم ندارم. در گذشته همین معاش ناچیز تقاعدی بود که می‌گرفتم و مخارج اعضای خانواده‌ام را تأمین می‌کردم، اما اکنون که نزدیک به دو سال می‌شود، پرداخت نشده در وضعیت بسیار بدی قرار داریم.»
این فرد متقاعد در غور که در زمان جمهوریت حدود ۸۰ هزار افغانی معاش تقاعدی‌اش را می‌گرفته است، اکنون می‌گوید که سخت نیازمند است و حتا نمی‌تواند یک جوره لباس برای خودش بگیرد.
محمداسلم، یکی دیگر از متقاعدین در غور هم می‌گوید که در وضعیت کنونی توان تهیه نیازمندی‌های زندگی اعضای خانواده‌اش را ندارد. او می‌گوید: «در زمان جمهوریت سال یک‌بار معاش می‌گرفتیم و نیازمندی‌های خانواده را تا سال بعد خریداری می‌کردیم. اما اکنون که این حقوق ما پرداخت نمی‌شود و کاروبار هم نیست، وضعیت ما بسیار خراب است.»
این متقاعدین در ولایت غور از سرمای شدید در فصل زمستان و نبود مواد خوراکی و گرمایشی نیز اظهار نگرانی کرده و می‌گویند که در این فصل سال راه‌های مواصلاتی مسدود شده و سبب افزایش بهای مواد اولیه در بازارهای این ولایت شده است که مردم نمی‌توانند مواد اولیه‌ی مورد نیاز شان را تهیه کنند.
متقاعدین در غور از قطع کمک‌های نهادهای امدادرسان نیز سخت نگرانی کرده و می‌گویند که قطع کمک‌های بشردوستانه مشکلات مردم به‌ویژه متقاعدین را افزایش داده است. آنان از حکومت طالبان می‌خواهند که مانع کمک‌رسانی نهادهای امدادرسان نشود.
در ولایت غور ۲۳۱ فرد متقاعد وجود دارد که شامل متقاعدین ملکی و نظامی می‌شوند. در زمان جمهوریت حقوق این افراد به‌صورت منظم پرداخت می‌شد، اما با برگشت طالبان نزدیک به دو سال می‌شود که معاش نگرفته‌اند و اکنون در وضعیت بد اقتصادی زندگی می‌کنند.
پاسخ طالبان چیست؟
مسئولان محلی طالبان در ولایت غور اما می‌گویند که تا اکنون کدام برنامه‌ی برای پرداخت حقوق متقاعدین از سوی رهبری این گروه گرفته نشده است. عبدالحی زعیم، رییس اطلاعات و فرهنگ طالبان در ولایت غور می‌گوید: «تا فعلا کدام برنامه‌ی در غور نیست و هر تصمیمی که در مرکز گرفته شود در ولایت غور هم انجام می‌شود.»
این تنها متقاعدین در غور نیستند که از عدم پرداخت حقوق شان از سوی حکومت سرپرست طالبان شاکی هستند، متقاعدین در برخی از ولایت‌های دیگر کشور نیز از پرداخت نشدن حقوق شان از سوی حکومت سرپرست طالبان سخت انتقاد می‌کنند.