متخصصان سازمان ملل متحد از جمله ریچارد بنت، گزارشگر ویژه‌ی حقوق بشر این سازمان پس از یک سفر به افغانستان در بیانیه‌ای گفته‌اند که زنان و دختران در این کشور با سرکوب سیستماتیک مواجه‌اند و طالبان با افراطی‌ترین اشکال زن‌ستیزی حکومت می‌کنند.
این بیانیه امروز (جمعه، ۱۵ ثور) منتشر شده است و در آن گفته شده که ریچارد بنت و دوروتی استرادا-تانک، رییس گروه کاری تبعیض علیه زنان و دختران از ۲۷ اپریل تا چهارم می از افغانستان بازدید کرده‌اند.
آنان در بیانیه‌ی شان از وخامت وضعیت حقوق بشری در افغانستان ابراز تأسف کرده‌اند.
در این بیانیه آمده است: «پس از فروپاشی نظام جمهوریت، مقام‌های دفکتو چهارچوب قانونی و سازمانی را از بین برده‌اند و به افراطی‌ترین اشکال زن‌ستیزی حکومت می‌کنند.»
در بیانیه‌ی کارشناسان سازمان ملل متحد آمده است که طالبان تفسیرهای خاصی از دین را تحمیل می‌کنند که «ظاهرا برای اکثریت قریب به اتفاق افغان‌ها قابل قبول نیست.»
متخصصان سازمان ملل در بیانیه‌ی شان تذکر داده‌اند که اعتراضات شدیدی علیه به رسمیت‌شناختن طالبان وجود دارد.
این اعتراضات اخیرا، پس از اظهارات آمینه محمد، معاون دبیرکل سازمان ملل تشدید شد. او گفته بود که این سازمان نشستی را برگزار می‌کند تا درباره‌ی به رسمیت‌شناختن طالبان بحث شود. این نشست پشت دروازه‌های بسته در قطر برگزار شد، اما آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد گفت که درباره‌ی به رسمیت‌شناختن طالبان بحث نشده است.
در ادامه‌ی بیانیه‌ی متخصصان سازمان ملل آمده است که مقام‌های طالبان در دیدار با آنان گفتند که زنان در بخش آموزش، صحت و تجارت کار می‌کنند و اطمینان دادند که زنان می‌توانند مطابق شریعت جدا از مردان کار کنند.
به نقل از بیانیه، مقام‌های طالبان با تکرار اظهارات قبلی‌شان، گفته‌اند که روی بازگشایی مکاتب دخترانه کار می‌کنند. این مقام‌ها گفته‌اند که جامعهی بین‌المللی نباید در امور داخلی افغانستان مداخله کند.
زنده‌ایم، اما زندگی نمی‌کنیم
متخصصان سازمان ملل می‌گویند که در جریان سفرشان به افغانستان چگونگی زندگی زنان و دختران را مستند کرده‌اند. یکی از زنان گفته است: «ما زنده‌ایم، اما زندگی نمی‌کنیم.»
متخصصان سازمان ملل با اشاره به محدودیت‌های طالبان علیه زنان و دختران گفته‌اند که این محدودیت‌ها به افزایش میزان ازدواج اطفال و ازدواج اجباری و همچنین گسترش خشونت‌های مبتنی بر جنسیت با معافیت از مجازات، کمک کرده است.
آنان درباره‌ی تهدید، آزار و اذیت و بازداشت خودسرانه‌ی زنان معترض علیه زنان ابراز نگرانی کرده‌اند.
بسیاری از زنان احساس ترس و اضطراب شدید شان را با متخصصان سازمان ملل شریک کرده و وضعیت شان را حبس خانگی توصیف کرده‌اند.
متخصصان سازمان ملل در مورد مشکلات صحت روانی گسترده و دلیل فزاینده‌ی خودکشی در میان زنان و دختران نیز ابراز نگرانی کرده و گفته‌اند که اگر محدودیت‌ها سریعا برداشته نشود، [این مرگ‌ها] ممکن زن‌کشی محسوب شود.
اتخاذ رویکرد مبتنی بر حقوق بشر
متخصصان سازمان ملل گفته‌اند که این سازمان باید رویکرد مبتنی بر حقوق بشر اتخاذ کند و از معیارهایی که طی دهه‌ها ایجاد شده پیروی نماید.
آنان همچنین تأکید کرده‌اند که موضوع حقوق زنان و دختران در افغانستان و مشارکت معنادار آنان در هر بحثی باید در بالاترین اولویت باقی بمانند.
در بیانیه‌ی آنان آمده است: «زنان و دختران نباید برای اهداف سیاسی مورد استفاده‌ی ابزاری قرار گیرند و هرگز از حقوق آنان به‌عنوان ابزار مذاکره استفاده نشود.»
مختصصان سازمان ملل گفته‌اند که جامعهی بین‌المللی همچنان در وضعیت افغانستان دخیل بماند و گام‌های مشخصی برای حمایت از پاسخ‌گویی در مورد نقض جدی حقوق بشر بردارد.