شورای پناهندگان ناروی اعلام کرده که در پی اخراج اجباری آوارگان از کمپ‌های موقت در کابل از سوی گروه طالبان، دو کودک چهارساله و ۱۵ ساله، هنگام تخلیه جان باخته و ۲۸۰ خانواده بی‌سرپناه شده‌اند.
این نهاد امروز (سه‌شنبه، ۲۰ سرطان) با نشر اعلامیه‌ای گفته است که گزارش‌ها در مورد تخریب کمپ‌های موقت افراد آواره در کابل را از طریق تیم‌های میدانی خود دریافته است.
براساس اعلامیه‌ی این نهاد، طالبان صبح دیروز، تخریب یک پناهگاه آوارگان در کابل را آغاز کردند و در پایان روز از این کمپ چیزی برجای نمانده بود.
شورای پناهندگان ناروی گفته است که خانواده‌هایی که از این کمپ اخراج شده‌اند، جان‌باختن دو کودک به این نهاد را گزارش داده‌اند.
شماری از خانواده‌ها به شورای پناهندگان ناروی گفته‌اند که آنان در شرایط آسیب‌زا، مجبور به تخلیه خانه‌های خود شده‌اند.
نیل ترنر، مسئول دفتر شورای پناهندگان ناروی در افغانستان گفته است که طالبان «با اخراج خانواده‌های بسیار آسیب‌پذیر، فصل جدیدی را به کتاب طولانی رنج افراد بی‌جاشده در افغانستان افزوده‌اند».
او از طالبان خواسته است که اخراج بیشتر افراد آواره را از کمپ‌های موقت در کابل متوقف کنند و به تعهدات شان براساس قوانین بین‌المللی بشردوستانه و حقوق بشر پابند باشند.
در اعلامیه‌ی شورای پناهندگان ناروی آمده است که خانواده‌های اخراج‌شده از این کمپ‌ها، در کنار خیابان منتظر بودند اما نمی‌دانستند که به کجا بروند.
این نهاد افزوده که طالبان حضور آژانس‌های بشردوستانه را در محل منع کرده بودند.
مسئول دفتر شورای پناهندگان ناروی گفته است که آوارگانی که در کمپ‌های موقت در کابل زندگی می‌کردند با مشکلات متعدد، از جمله بحران اقتصادی دست‌وپنجه نرم می‌کنند و اخراج آن‌ها نگرانی‌های جدی در مورد افزایش نیازهای بشردوستانه را ایجاد می‌کند.
شورای پناهندگان ناروی گفته است که با وجود درخواست مکرر آژانس‌های بشردوستانه از طالبان برای اتخاذ یک روند کندتر و پایدارتر برای بازگشت آوارگان به محل سکونت اصلی‌شان، تا اکنون چندین هزار آواره‌ی داخلی مجبور به ترک خانه‌های‌شان شده‌اند.
این نهاد افزوده بسیاری از کسانی که در سال‌های گذشته از کمپ‌های آوارگان اخراج شده‌اند، هنوز بی‌خانمان هستند و از کمک‌هایی که در این کمپ‌ها ارائه می‌شد، محروم شده‌اند.
براساس آمارهایی که شورای پناهندگان ناروی ارائه کرده است، ۶.۶ میلیون آواره‌ی داخلی در افغانستان وجود دارند.
بسیاری از این افراد به‌دلیل جنگ و رویدادهای طبیعی، خانه و زندگی خود را از دست داده‌اند و مجبور شده به کمپ‌های موقت پناه ببرند.