ماجرا تکان‌دهنده‌تر از آن است که می‌پنداشتیم. در نبود سواد و نهادهایِ آموزشیِ سالم، تشکیلِ دولتِ دموکراتیک ناممکن است. وضعیت اندک اندک دارد طالبانی می‌شود. در انتخابِ زنان برای معرفی به وزارت‌ها، هرگز شایستگی رعایت نشده است. زنان آگاه و داناتر از وزرای معرفی شده فراوان وجود دارند. معرفیِ زن به این سبک بیش از آن‌که به نفع زنان باشد، به‌ضرر آن‌هاست و این توهم و باور کاذب را که زن توانِ کار در مقام‌های بالا را ندارد، واقعیت می‌بخشد. این‌که در پشتِ پرده چه‌خبر است و چه می‌گذرد، نمی‌دانیم، ولی نتیجه‌ی آن انتخاباتِ طولانی و انتظار طولانیِ و امام‌زمانیِ پس از انتخابات، ناامید‌کننده و نشان‌گرِ آن است که سمتِ سقوط روانیم. معلوم نیست وضعیت به کدام سمت می‌‌رود؟ ولی به‌طور قطع بحران‌های بزرگی در راه اند.
Asad Buda
·