اطلاعات روز: تلاش‌های بزرگان قومی ولایت زابل و ولسوالی جاغوری ولایت غزنی برای رهایی 30 مسافر ربوده‌شده، بی‌نتیجه پایان یافت. ظفر شریف، ولسوال جاغوری در گفتوگوی تیلفونی با روزنامه‌ی اطلاعات روز گفت، تلاش‌های دو شبانه‌روزی ریش‌سفیدان ولسوالی جاغوری و منطقه‌ی رسنه‌ی ولسوالی گیلان غزنی برای رهایی این افراد نتیجه ندادند.
این بزرگان قومی در حال حاضر به خانه‌های‌شان برگشته و با گذشت چهار روز از ربوده‌شدن 30 مسافر هزاره، هنوز سرنخی از سرنوشت آنان در دست نیست. ولسوال جاغوری گفت، ریش‌سفیدان ولایت زابل در تماس تیلفونی به آن‌ها گفته‌اند، موفق نشده‌اند با افراد ربوده‌شده و آنانی که آن‌ها را ربوده‌اند، دیدار و گفت‌وگو کنند.
منابع دیگر به روزنامه‌ی اطلاعات روز گفتند، اکنون طالبان محل در جست‌وجوی افراد ربوده شده‌اند و آن‌ها نیز از موقعیت 30 فرد ربوده‌شده اطلاعی ندارند. اما ریش‌سفیدان ولسوالی جاغوری گفته‌اند، بزرگان قومی ولایت زابل و باشندگان ولسوالی خاک افغان به آن‌ها گفته‌اند که در روزهای آینده برای رهایی 30 مسافر ربوده‌شده تلاش خواهند کرد.
افراد مسلح ناشناس به روز دوشنبه هفته‌ی گذشته مسافران هزاره را از دو بس از شاهراه کابل- قندهار پایین کردند و سپس آنان را ربودند. پس از نشر این خبر، گمانه‌زنی‌های متفاوتی در مورد هویت ربایندگان در رسانه‌ها دست به دست شد. ولسوال شاه‌جوی به رسانه‌ها گفت، این مسافران از سوی افراد وابسته به گروه داعش ربوده شده؛ اما شمار دیگری از مسئولان ولایت زابل با رد این ادعا گفتند که ربایندگان از فرماندهان مربوط به طالبان اند.
اکنون بیش‌تر از چهار شبانه‌روز از این حادثه می‌گذرد؛ اما سرنوشت این افراد هنوز روشن نیست و دولت برای ردیابی و رهایی آنان هیچ کاری نتوانسته است. وزارت امور داخله از چند روز به این‌سو تأکید دارد، برای رهایی این مسافران، مخالف راه‌اندازی عملیات نظامی هستند.
صدیق صدیقی، سخنگوی این وزارت دیروز گفت که تلاش می‌کنیم 30 مسافر ربوده‌شده بدون هرگونه آسیب از راه‌های گفت‌وگو رها شوند. اما شماری از فعالان جامعه‌ی مدنی به روز پنج‌شنبه هفته‌ی گذشته در واکنش به رها نشدن این مسافران در کابل اعتراض کردند و خواهان اقدام جدی حکومت برای رهایی آنان شدند.
مجیب مهرداد در این تظاهرات ربودن افراد به دلیل هزاره بودن را برای آینده‌ی کشور خطرناک خواند. منیره یوسف‌زاده، فعال مدنی و از اشراک‌کنندگان این تجمع اعتراضی نیز گفت، صدای شهروندان و فعالان مدنی پس از وقوع هر رویدادی در کشور بلند می‌شود؛ اما متأسفانه دولت آن را نادیده می‌گیرد، یا به آن سطحی می‌نگرد.