منبع: واشنگتن پست
نویسندگان: اشرف غنی و عبدالله عبدالله
برگردان: حمید مهدوی
ما که در نخستین انتقال مسالمت‌آمیز قدرت در تاریخ کشور خود، اتحاد را به جای تفرقه انتخاب کرده‌ایم، برای عمیق‌تر ساختن همکاری‌ها بین کشورهای‌مان، از امریکا دیدار می‌کنیم. مردم سخت‌کوش افغانستان، با حمایت ایالات متحده، می‌توانند کشور ما را بازسازی کنند، اقتصاد ما را توسعه بدهند و در برابر تروریسم مقاومت کنند.
کشور ما که موقعیتش در قلب آسیا هم مایه‌ی برکت و هم منشای بدبختی است، خشونت بسیار دیده است. در جریان مبارزه برای شکست تهاجم شوروی در دهه‌ی 1980، بیش از یک میلیون تن از افغان‌ها جان باختند و بیش از سی درصد جمعیت [کشور] ما مجبور به ترک کشور شدند. سپس، دخالت بازیگران منطقه‌ای شروع شد که از گروه‌های دشمن و یک خلای قدرت بهره برداری کردند و به دنبال آن طالبان به قدرت رسیدند که خفقانی مرگبار را به ارمغان آوردند و میزبان تروریستان شدند.
برای یک‌دهه‌ی گذشته، افغانستان در جنگ علیه القاعده و دیگر شبکه‌های تروریستی منطقه‌ای، به ایالات متحده و دیگر کشورها پیوسته است و اکنون، افغانستان به دیوار شرقی در برابر آدم‌کشی داعش تبدیل شده است.
به دلیل این‌که افغانستان دیگر هرگز نباید به پایگاهی برای راه‌اندازی حملات تروریستی تبدیل شود، ما می‌خواهیم به همکاری‌های ما با ایالات متحده ادامه بدهیم. افغانستان از ایالات متحده نمی‌خواهد مکلفیت‌های ما را برای ما انجام دهد. ما از مردم امریکا سپاس‌گزاریم و سربازان شجاع کشته‌شده‌ی شما را که پس از تراژ‌دی‌های یازدهم سپتامبر سال 2001، از آزادی و وقار در این‌جا دفاع کردند، فراموش نکرده‌ایم.
هدف نهایی ما خوداتکایی است. در 31 ماه دسامبر، ما به وعده‌ی خود به مردم افغانستان و تعهد خود به رییس جمهور شما و ناتو، با گرفتن مسئولیت کامل عملیات‌های جنگی در کشور خود، عمل کردیم. جنرال جان اف کمپبل، فرمانده امریکایی آیساف، حرفه گرایی و روحیه‌ی بالای نیروهای مسلح افغانستان را گواهی داده است. همکاری دوام‌دار امنیتی- همراه با آموزش، مشاوره و کمک [به نیروهای امنیتی افغانستان] از سوی ایالات متحده- تضمین خواهد کرد که ما یک متحد مهم در دهه‌های آینده خواهیم بود. همکاری ما، از حصول اطمنیان از امنیت دوجانبه، فراتر می‌رود. اکنون، ملتی که زمانی هیچ امیدواری نداشت، امیدوار است. افغان‌ها از مکتب‌های متعددی که به کمک ایالات متحده ساخته شده‌اند و به بیش از سه میلیون دختر ما در این مکتب‌ها خواندن می‌آموزند، همراه با درمانگاه‌هایی که حیات ده‌ها هزار تن از زنان و مادران ما را نجات داده اند؛ محافظت کرده و آن‌ها را گرامی می‌دارند. صلح، پیش‌رفتی را با خود می‌آورد که به افغانستان اجازه خواهد داد تا از تجربه‌ی اقتصادی امریکا بهره ببرد.
اولویت نخست ما مبارزه با فساد، ضایع کردن [منابع] و سوء مدیریت است. اکنون صداقت نامزدان پست‌های ولایت‌ها و وزارت‌خانه‌ها ارزیابی می‌شود و یک اداره‌ی جدید ملی تدارکات، تضمین خواهد کرد که قراردادهای تمام پروژه‌های کلان همگانی پاک و روشن اند. افغان‌ها عمیقا به حقوق افراد باور دارند. سسیتم حقوقی ما باید به طور جامع بازسازی شود و یک ارزیابی ملی تمام پیگردکنندگان و قاضیان، برای نجات یافتن از شر فساد و مقام‌هایی که واجد شرایط نیستند، همین اکنون در راه است. اصلاحات بیشتر به دنبال آن آورده خواهد شد.
سنگ تهداب ثبات سیاسی، رشد اقتصادی است. متأسفانه، تقریبا 40 سال جنگ، حکومت‌داری ضعیف و سوء مدیریت اقتصادی مانع رشد در افغانستان شده‌اند و باعث شده‌اند به کمک خارجی وابسته بمانیم. ما منابع کشور خود را به بهربرداری خواهیم سپرد. اما ما به تنهایی تمام این کارها را انجام داده نمی‌توانیم. همانگونه که به کمک امریکا در جنگ با تروریسم نیاز داشتیم، ما هنوز به کمک شما برای بازسازی کشورخود نیاز داریم. ما به مهارت نیاز داریم، نه صدقه. ما از شما همکاری‌ها، سازمان‌های غیر انتفاعی و شرکت‌های کوچک شما را می‌خواهیم تا با ما در زمینه‌ی جاسازی کردن روش‌های پاک و مؤثر پیش برد امور اقتصادی کمک کنند.
ثروت‌های بسیار زیاد به مردم عادی افغانستان نرسیده‌اند. سه اکثریت عددی ما (زنان، جوانان و فقیران)، اقلیت‌های اقتصادی ما هستند. در جریان پنج سال آینده، یک منشور جدید شهروندان، تضمین خواهد کرد که اکثریت روستاهای افغانستان می‌توانند روی داشتن آب پاک، آموزش ابتدایی، مراقبت‌های بهداشتی، دسترسی به یک بازار و تکنولوژی برای کشاورزی بهتر حساب کنند.
در حالی که فرصت‌ها برای تامین صلح و ثبات در افغانستان هرگز کافی نبوده است، یک دهشت جدید تهدیدی است که نه تنها مانع شگوفایی ما، بلکه مانع شگوفایی شما نیز می‌شود. شورشیان محلی و توان‌مندسازان خارجی آن‌ها، به تهدیدهای وجودی برای دولت‌ها تبدیل شده‌اند. در بخش‌هایی از شرق میانه، این افراط‌گرایی یک شکل خشن را اختیار کرده است. در شرق، همکاری ما با پاکستان به طور فزاینده‌ای جنگجویان را از داشتن پناهگاه‌ها محروم می‌سازد؛ اما مواد مخدر منبع تامین اسلحه و پول برای شبکه‌های مرگبار و جنایتکار است تا از سراسر جهان سربازگیری کنند. ما مصمم هستیم با این معضل بجنگیم.
حکومت‌های تضعیف شده، زمین حاصلخیزی را برای گروه‌های مخالف روش‌های دموکراتیک زندگی ارائه می‌کنند. ما با ایجاد همکاری در سطوح جهانی، منطقه‌ای، اسلامی و ملی، به تهدیدهای افراط‌گرایی پاسخ می‌دهیم.
از نقطه نظر جهانی، افغانستان کنوانسیون‌های بین‌المللی و حاکمیت قانون را رعایت می‌کند. حکومت ما به سازوکارهای تجارت آزاد که شگوفایی می‌آرود و صلح را ترویج می‌دهد، خواهد پیوست.
از نقطه نظر منطقه‌ای، ما با همسایه‌های ما در سراسر آسیا مصروف اعتمادسازی و [تقویت] تجارت هستیم. افغانستان به بستر همکاری‌ها در یک منطقه‌ای وسیع که از هند تا آذربایجان و فراتر از آن را در بر می‌گیرد، تبدیل خواهد شد.
اگر افغانستان به طور شایسته حمایت شود، موقعیت بی نظیری برای جلوگیری از گسترش تروریسم دارد. به استثنای تلخ رژیم طالبان، اسلام در افغانستان به روایت متداول فراگیر و تأملی بوده است، نه قاهر و خشم‌ناک. پس از 36 سال جنگ، مردم ما در برابر ایدلوژی‌ای که اساس آن خشونت است، مصئونیت یافته‌اند.
متحول ساختن افغانستان آسان نخواهد بود. موانعی وجود خواهند داشت. از آن‌جایی که ما از یک موضع قدرت در مورد صلح گفتگو خواهیم کرد، همزمان با این که نیروهای مسلح ما [تلاش شان] برای حفظ امنیت بیشتر می‌کنند، رویارویی‌های همراه با خشونت افزایش خواهند یافت. اما دست‌آوردهای خود در زمینه‌های آموزش و پرورش، صحت، پیشرفت دموکراتیک، رسانه، جامعه‌ی مدنی و حقوق زنان را واگذار نخواهیم کرد. مارتین لوتر کینگ گفت که کمان تاریخ طولانی است؛ اما این کمان به سوی عدالت خم می‌شود. تاریخ افغانستان با خشونت، قربانی و اشک همراه بوده است؛ اما همکاری میان افغانستان و ایالات متحده می‌تواند در افغانستان یک موفقیت پایدار به دنبال داشته باشد و میراث عدالت و صلح برای کودکان ما را جاگزین جنگ و خشونت سازد.