نیویارک تایمز/ مجیب مشعل و تیمورشاه ترجمه: حمید مهدوی
نیروهای امنیتی افغانستان به‌سختی تلاش می‌کنند تا مانع یک تهاجم شدید طالبان در هفته‌های اخیر در هلمند شوند و شدیدا به حملات هوایی امریکایی‌ها وابسته هستند، در حالی‌که به گفته‌ی مقام‌ها و باشندگان [هلمند] شورشیان بار دیگر حلقه‌ی اطراف لشکرگاه را تنگ‌تر کرده‌اند.
حتا در زمانی که مقام‌های افغان و امریکایی که نگران پیامدهای سیاسی تقلای حکومت کابل و همچنین مبارزات انتخابات ریاست‌جمهوری در امریکا هستند، اصرار می‌ورزند که اجازه نمی‌دهند مرکز شهری دیگری سقوط کند، باشندگان و مقام‌های محلی می‌گویند که لشکرگاه عملا در محاصره است. جاده‌ی اصلی‌یی که شهر و شاهراه را به مرکز تجارتی و نظامی قندهار در جنوب وصل می‌کند در روزهای اخیر مکررا توسط طالبانی مسدود شده است که چندین پل را انفجار داده‌اند. عابران ملکی می‌توانند از جاده‌ی خاکی دیگر سفر کنند، اما باید از ایستگاه‌های بازرسی شورشیان عبور کنند. بسیاری از شرکت‌ها و سازمان‌های غیر دولتی مستقر در شهر لشکرگاه تلاش می‌کنند این شهر را تخلیه کنند و انسداد جاده‌ها به هشدارهایی که متوجه آن‌هاست، افزوده است.
ناکامی مداوم نیروهای افغان در حفظ مناطق تحت کنترل‌شان در این ولایت، ولایتی که شاهد اعزام انبوه سرباز و منابع و همچنین صدها مشاور نظامی ناتو بوده است، از ساکنان لشکرگاه تلفات می‌گیرد. این شهر برای مدت طولانی‌یی پناهگاه کسانی بوده است که با پیش‌روی و عقب‌نشینی مکرر طالبان و نیروهای ائتلاف و حکومتی، از دیگر مناطق هلمند بی‌جا شده‌اند. در مورد پایداری یک پاسخ نظامی که به‌شدت به حملات هوایی علیه یک نیروی چریکی وابسته است، نیز پرسش‌های زیادی مطرح شده‌اند. احمد شیرزاد، یک باشنده [لشکرگاه] که گفت صداهای گلوله‌باری و هواپیماها دایما شنیده می‌شود، گفت: «مردم هنوز از مناطق جنگی به لشکرگاه می‌آیند، اما اگر طالبان وارد لشکرگاه شوند، چه می‌شود؟ ما آن‌قدر زیاد جنگ دیده‌ایم که واقعا از این زندگی خسته شده‌ایم و خوشحال می‌شویم توسط طالبان یا ناتو کشته شویم و از این سختی نجات پیدا کنیم».
در حالی‌که طالبان برای ماه‌ها باباجی در حومه‌ی لشکرگاه را در تصرف‌شان داشته‌اند، آن‌ها در هفته‌های اخیر در ولسوالی نادعلی حمله کرده‌اند و بر محله‌یی در آن‌جا که کمتر از 10 مایل با لشکرگاه فاصله دارد، تاخت‌وتاز کرده‌اند. همچنین طالبان از روز یک‌شنبه بدین‌سو بر ولسوالی ناوه، دروازه جنوبی لشکرگاه، حمله کرده‌اند. نظر به مکاتبات داخلی حکومت افغانستان، ناوه یکی از تنها دو ولسوالی امن در ولایت هلمند باقی مانده است. حکومت افغانستان فکر می‌کند که از جمله 14 ولسوالی هلمند، چهار ولسوالی در کنترل کامل طالبان است، چهار ولسوالی با تهدید بلند سقوط مواجه است، چهار ولسوالی با تهدید متوسط اما با فعالیت محدود حکومت [در این ولسوالی‌ها] مواجه است و صرف دو ولسوالی امن است.
جنگ، در جریان تابستان، پس از وقفه‌یی کوتاه به‌دلیل فصل کشت تریاک در اواخر فصل بهار، شدت گرفت. تغییر در رهبری طالبان، به دنبال کشته شدن فرمانده ارشد آن‌ها در نتیجه‌ی حملهی هواپیمای بدون سرنشین در پاکستان، نیز از شدت حملات تهاجمی طالبان در سال جاری کاست. اما با این ملاک و تشدید شدید جنگ در هفته‌های اخیر، سال جاری با سال گذشته بسیار مشابه به نظرمی‌رسد، سال گذشته که فصل فاجعه‌باری بود و در آن طالبان در اواخر ماه سپتامبر بر شهر شمالی قندوز تاختند و در دیگر شهرهای مهم ترس ایجاد کردند. همچنین طالبان، مانند سال گذشته، در چندین ولایت حمله می‌کنند تا منابع حکومت و تاسیسات نظامی را که در حالت تقلا به سر می‌برند، پراکنده سازند.
یک گزارش طلوع نیوز، بزرگترین کانال خبری افغانستان، دریافت که حملات شورشیان در ماه جولای در مقایسه با ماه‌های گذشته در سراسر کشور 28 درصد افزایش یافته است و ولایت هلمند تقریبا در صدر باقی مانده است. در دوره‌ی مشابه، عملیات زمینی نیروهای افغانستان 22 درصد کاهش یافت اما حملات هوایی انجام شده توسط نیروهای ایالات متحده و افغانستان بیش از 50 درصد افزایش یافته است، از جمله، پس از چندین سال، بمب‌افگن‌های استراتژیک B-52 امریکایی به میدان جنگ افغانستان دوباره معرفی شده است. مقام‌ها گفتند که اکثریت این حملات هوایی به گروه وابسته به دولت اسلامی در شرق افغانستان معطوف شده است. اما مقام‌های افغان و امریکایی تایید می‌کنند که [حملات هوایی] در هلمند نیز افزایش یافته است، جایی که نیروهای افغان، با نزدیک شدن طالبان به لشکرگاه، برای حفظ خط [جنگ] تقلا کرده‌اند. دگروال محمد رسول زازی، سخن‌گوی قول اردوی 215 میوند اردوی ملی افغانستان، گفت: «ما از طریق حملات هوایی دشمن را تضعیف کرده و سپس حملات تهاجمی زمینی را آغاز خواهیم کرد».
جنرال چارلس کلیولند، سخن‌گوی اصلی فرماندهی ارتش ایالات متحده در افغانستان، تشدید حملات هوایی در هلمند را تایید کرد و گفت که تعداد این حملات دو یا سه حمله در روز است. اما جنرال آقا نور کینتوز، فرمانده پولیس هلمند، گفت که در واقع، در چند هفته‌ی گذشته، میانگین [تعداد حملات هوایی] شش یا هفت حمله در روز بوده است و این حملات اثر مهمی داشته‌اند. جنرال کنیتوز گفت: «به‌طور مثال، از دیروز بدین‌سو، 11 حملهی هوایی توسط نیروهای ناتو انجام شده است و نیروهای افغان نیز حملاتی را انجام می‌دهند. حملات هوایی تحرک طالبان را خرد کرده است، وگرنه طالبان کنترل مرکز این ولایت را به‌دست خواهند گرفت».
در حالی‌که گزارش‌ها در مورد فرستادن واحدهای ویژه توسط شورشیان در هلمند نشر می‌شوند و فرماندهان افغان ادعا می‌کنند که شورشیان از مناطق همجوار توده‌وار [سربازگیری کرده است]، به گفته‌ی عبدالجبار قهرمان، تعداد [نیروهای] طالبان در این ولایت از 2000 جنگجو فراتر نمی‌رود و صرف حدود 500 تن آن‌ها فعال هستند. آقای قهرمان اخیرا از سمتش به‌عنوان فرستاده‌ی رییس‌جمهور اشرف غنی برای نظارت و سرپرستی جنگ در هلمند استعفا داد و از آن زمان تاکنون علنا رهبری ارتش افغانستان را شدید و مکرر مورد انتقاد قرار داده است. این‌که نیروهای افغان که آقای قهرمان تعداد آن‌ها را «بیست برابر بیشتر از طالبان» در هلمند گفت، باوجود تغییرات مکرر در رهبری آن‌ها و نظارت از کابل و در زمانی که هیچ راه‌حل سیاسی برای جنگ به نظر نمی‌رسد، شدیدا تقلا کرده است، نشانه‌ی خوبی نیست. آقای قهرمان ناکامی نیروهای حکومتی را عمدتا به فساد عمیق در رهبری ارتش و بی‌اعتمادی مردم محل به آن نسبت داد و بسیاری‌ها احساس می‌کنند که در زمان حاکمیت طالبان کمتر آزار و اذیت شده‌اند. بسیاری از رهبران ارتش که به هلمند فرستاده شدند، چند سال بعد غنی و پولدار برگشتند، در حالی‌که وضع [در آن‌جا] بدتر شد.
او گفت که تکیه کردن به حملات هوایی، راه‌حل سریع و نه دایمی که به سرعت به تاکتیک اصلی دفاعی تبدیل می‌شود، در مقابل یک نیروی چریکی انعطاف‌پذیر ناپایدار است. قهرمان گفت: «نیروهای هوایی ایالات متحده و افغان بمب‌گذاری مناطق را شدت می‌بخشند – این کار موثریت ندارد. این جنگ، جنگ تانک‌ها و توپخانه‌ها نیست. یک جنگ چریکی است و حکومت باید همان‌طوری [به‌شکل چریکی] با آن مقابله کند».