نویسنده: من افغانستانم I am afghanistan
استقلال و آزادی ارزش‌های مقدس و بزرگی‌اند که ملت‌ها برای رهایی از بند اسارت و دستیابی به استقلال، زحمات و قربانی‌های بی‌شماری می‌دهند. تاریخ سیاسی جهان مشحون مبارزات استقلال‌طلبانه مردمان بوده است که از ظلم، اسارت و استبداد استعمار به ستوه آمدند و در نهایت به این هدف نایل گردیدند. افغانستان بعد از شکست و ریخت‌های متعدد سیاسی و مقابله و مبارزه‌ی برحق علیه امپراتور انگلیس که بر حیات و سرنوشت مردمان این کشور مسلط بود، در سال ۱۲۹۸ه ش به استقلال رسید. امیر امان‌الله خان بانی استقلال به‌صورت تدریجی سنگ‌بنای افغانستان نوین را می‌گذاشت اما اقدامات وی واکنش‌های اجتماعی را برانگیخت. امان‌الله خان ساختار و جامعه‌یی را به ارث برده بود که به‌لحاظ باورها، ارزش‌ها و ذهنیت‌ها آماده‌ی پذیرش طرح‌های اصلاحی وی نبود و آوردن اصلاحات و تغییرات بنیادی بدون فراهم‌سازی زمینه‌های آن که آگاهی‌های لازم سیاسی، حقوقی و اجتماعی بود، قبل از وقت بود. از سوی دیگر انگلیس‌ها با استفاده‌ی ابزاری و تحریک احساسات دینی مردم بر ضد شاه، وی را با خشم مردم مواجه کردند و نگذاشتند مردم طعم شیرین استقلال را بچشند. با در نظرداشت انکشافات و تحولات پس از آن، در شرایط کنونی مهم‌ترین مسأله این است با گذشت نزدیک به یک قرن از استقلال افغانستان، آیا استقلال ما باعث توسعه، پیشرفت، تاسیس دولت مقتدر و تحکیم حاکمیت ملی و وحدت ملی گردیده و استقلال عمل در ابعاد مختلف حفظ گردیده یا شرایط و مقتضیات جدید جهانی استقلال ما را زیر سوال قرار داده است؟ واقعیت این است که افغانستان در شرایطی مستقل شد که تحولات گذشته‌ی سیاسی جامعه‌ی از هم‌گسیخته را به‌میان آورده و گذار آن به مدنیت و اصلاحات دشوار به نظر می‌رسید و حکومت‌های پس از امان‌الله خان نیز برای گذار مسالمت‌آمیز به جامعه‌ی مدنی، تحکیم پایه‌های دولت، دموکراسی، ترویج همدیگرپذیری و وحدت ملی و روشن‌سازی اذهان عامه و رفتن به‌سوی توسعه و رفاه که لازمه‌ی اساسی یک افغانستان مستقل و دموکراتیک بود،گام‌های ارزشمند نگذاشتند واین امر باعث شد که این کشور یکبار دیگر به طرف بی‌ثباتی سیاسی، هرج‌ومرج، مداخلات خارجی و جنگ‌های ویرانگر رفته و میدان آزمایش ایدیولوژی‌های بی‌ریشه قرار گیرد که این روند بدبختانه تاکنون جریان دارد. پیامد منفی تحولات پس از استقلال، بی‌باوری، استبداد سیاسی، تبعیض و محرومیت‌های سیستماتیک، تشدید اختلافات قومی و مذهبی، فروپاشی نظم سیاسی و اجتماعی بود.
برای تمثیل و تامین واقعی استقلال و آزادی میهن عزیزمان افغانستان یک گزینه بیش نداریم و آن اینکه تحت پرچم سه رنگ افغانستان فارغ از هرگونه خط‌کشی‌های تباه‌کن قومی و مذهبی جمع شویم و به‌عنوان مشت محکم و ملت واحد افغانستان را به خانه‌ی مشترک همه‌ی اقوام و گروه‌ها مبدل نماییم و استقلال خویش را نه در شعارهای پر طمطراق ۲۸اسد بلکه در عمل تحقق بخشیم.
یادداشت: روزنامه‌ی «اطلاعات روز» و نهاد «من افغانستانم» براساس یک قرارداد همکاری رسانه‌یی، این ستون را منتشر می‌کند. محتوای این بخش توسط من افغانستانم تهیه می‌شود، اطلاعات روز به‌عنوان نهاد همکار از تولیدات این نهاد در راستای ایجاد همدلی، تقویت نیروهای امنیتی، حمایت جوانان، مبارزه با افراط‌گرایی و خلق امید در میان مردم بدون دخل و تصرف در محتوا، نیم صفحه‌یی را به نشرات این نهاد واگذار کرده است.
