اطلاعات روز: اجماع ملی زنان افغانستان برای صلح با صدور قطع‌نامه‌ای امروز (پنجشنبه، ۹ حوت) خواستار قطع فوری جنگ از سوی حکومت، طالبان و دیگر گروه‌های مخالف مسلح دولت شده و از آنان خواستند که آتش‌بس بدون قید و شرط اعلام کنند.
در قطع‌نامه‌ی این اجماع که زیر نام «جنگ بس است!» در کابل با اشتراک بیش از ۷۰۰ زن از ۳۴ ولایت کشور برگزار شده است، آمده است که زنان افغانستان از اقدامات صلح حکومت در راستای رسیدن به صلح پایدار، «قویاً» حمایت می‌کنند.
این زنان گفته‌اند: «ما زنان افغانستان برای محو فرهنگ معافیت از مجازات پدیده‌ی خشونت، بیکاری و فساد که از جمله عوامل تشدید ناامنی است، از حکومت می‌خواهیم که با گنجاندن موضوعات صلح‌آمیز در نصاب تعلیمی، اشتغال‌زایی برای جوانان و تطبیق قانون زمینه‌ی صلح پایدار را فراهم کند.»
از سویی آنان در قطع‌نامه‌ی شان با تأکید بر حفظ دستاوردهای یک‌ونیم دهه‌ی افغانستان تأکید کردند که صلح باید در مطابقت با قانون اساسی کشور باشد.
در قطع‌نامه‌ی آنان آمده است: »ما زنان افغانستان از حکومت افغانستان می‌خواهیم که تا از خانواده‌های شهدای نیروهای امنیتی و آسیب‌دیدگان جنگ حمایت نموده و در جهت تقویت میکانیزم‌های حمایوی و رسیدگی به نیازهای آنان اقدامات جدی به عمل آورد.»
همچنان اشتراک‌کنندگان اجماع ملی زنان افغانستان برای صلح گفتند که آنان هرگونه ادعای مبنی بر حکومت موقت را «شدیدا» محکوم می‌کنند و خواستار برگزاری انتخابات شفاف و عادلانه اند.
از سویی آنان تأکید کردند که حکومت وحدت ملی باید افراد غیرمسئول و زورمندان محلی از قدرت را به منظور گسترش حاکمیت قانون و فراهم‌کردن زمینه‌ی صلح و ثبات در کشور، به گونه‌ی فوری خلع سلاح کند.
از سویی در این نشست، بی‌بی‌گل رولاغنی، بانوی نخست کشور نیز گفت که باید مفکوره، رأی و تشویش زنان کشور به عنوان «نیم پیکر جامعه» در گفت‌وگوهای صلح در نظر گرفته شود.
او افزود که در گفت‌وگوهای صلح، باید از خود زنان باید پرسیده شود که در مورد صلح و بعد از صلح چه فکر می‌کنند: «مذاکرات صلح برای ما (زنان) نیز یک تشویش خلق می‌کند، ولی از آدرس خانم‌ها باید خودشان (در مورد زنان در پروسه‌ی صلح) گپ بزنند.»
او تأکید کرد: «ما (زنان) مسئولیم که جنگ در کشور ختم شود و صلح استقرار یابد.»
این در حالی است که پیش از این شماری از فعالان حقوق زنان و نهادهای جامعه‌ی مدنی نیز از عدم حضور زنان در روند گفت‌وگوهای صلح شاکی بودند. از سویی هم زنان افغانستان در بیم آن هستند که مبادا پیشرفت‌هایی که در چند سال گذشته در عرصه‌ی حقوق و آزادی زنان به‌دست آمده است، در روند گفت‌وگوهای صلح نادیده گرفته شود.
پیشتر زلمی خلیل‌زاد، نماینده‌ی ویژه‌ی وزارت امور خارجه‌ی امریکا در مورد صلح افغانستان در دیدار با رهبران جامعه‌ی مدنی افغانستان گفته بود که در ۱۷ سال گذشته زنان نقش کلیدی در پیشرفت افغانستان داشته و صدای آنان باید شنیده شود.
آقای خلیل‌زاد همچنان گفته است که شمولیت زنان افغانستان در مذاکرات بین‌الافغانی ضروری است و آن‌ها در کنار زنان افغان خواهند ایستاد.